Նիկոլայ Զոլոտով

Նիկոլայ Զոլոտով
Քաղաքացիությունը	Բելառուս
Ծննդյան ամսաթիվ	նոյեմբերի 11, 1994(1994-11-11)[1][2] (30 տարեկան)
Ծննդավայր	Վիտեբսկ, Բելառուս
Հասակ	177 սանտիմետր
Քաշ	72 կիլոգրամ[3]
Դիրք	պաշտպան

Նիկոլայ Ալեքսանդրովիչ Զոլոտով (բելառուս․՝ Мікалай Аляксандравіч Золатаў; նոյեմբերի 11, 1994(1994-11-11)^[1][2], Վիտեբսկ, Բելառուս), Բելառուս ֆուտբոլիստ, «Ելիմայ» ակումբի պաշտպան։ Հանդես է եկել Բելառուսի հավաքականում։

Ակումբային կարիերա

Կարիերան սկսել է «Վիտեբսկի» դուբլում։ 2011 թվականի մրցաշրջանի արդյունքներով Բարձրագույն լիգայից Վիտեբսկի ակումբի հեռանալուց և դուբլի կազմալուծումից հետո կարիերան շարունակել է «Վիտեբսկ-2»-ում, որտեղ վստահորեն ամրապնդվել է հիմքում։

2012 թվականի մրցաշրջանի ավարտից հետո թիմակից Եվգենի Լեբեդևի հետ տեղափոխվել է Սոլիգորսկի «Շախտյոր»։ 2013-ի մրցաշրջանում հանդես է եկել «հանքագետների» դուբլի համար, որին օգնել է հաղթանակ տանել կրկնօրինակ կազմերի առաջնությունում։ Հաջորդ մրցաշրջանում նա սկսեց երբեմն հայտնվել հիմնական թիմի պահեստայինների նստարանին, բայց այդպես էլ չհայտնվեց խաղադաշտում։

2015 թվականի փետրվարին Եվգենի Լեբեդևի հետ մինչև մրցաշրջանի ավարտը վարձակալությամբ է տրվել «Վիտեբսկ» - ին^[4]։ Վիտեբսկի ակումբում անմիջապես հանդես է եկել որպես հիմնական կազմի խաղացող։ 2015 թվականի ապրիլի 11-ին իր նորամուտը նշել է բարձրագույն խմբում միկաշևիչի «գրանիտի» դեմ խաղում (1:1)։ Օգոստոսից կորցրել է տեղը հիմնական կազմում և սկսել է հանդես գալ «Վիտեբսկի» կրկնօրինակ կազմում։

2016 թվականի հունվարին վարձակալությունից վերադառնալուց հետո միացել է «Շախտյորի» հիմնական կազմին^[5]։ Մրցաշրջանին պատրաստվում էր Սոլիգորսկի հիմնական թիմի հետ, Սակայն ապրիլին կրկին վարձակալությամբ տրվեց «Վիտեբսկ» - ին^[6]։ 2016 թվականի մրցաշրջանում հանդես է եկել «Վիտեբսկի» հիմնական կազմում՝ փոխարինելով ելքերը մեկնարկային կազմում և փոխարինման։

2017-ի հունվարին նա վարձակալությունից վերադարձավ Սոլիգորսկ^[7], սակայն շուտով վիտեբլյանները համաձայնության եկան «Շախտյորի» հետ և ձևակերպեցին պաշտպանի վերջնական տեղափոխությունը^[8]։ 2017 թվականի մրցաշրջանի առաջին կեսում ամուր տեղ չի ունեցել հիմքում, իսկ սեպտեմբերից ամրապնդվել է մեկնարկային կազմում։ 2018-2019 մրցաշրջաններում մնացել է հիմնական կազմի կարևոր խաղացող։

2019 թվականի դեկտեմբերին տեղափոխվել է Ռուսաստանի առաջնության «Ուրալ» ակումբ^[9], որտեղ նա հաճախ մնաց պահեստայինների նստարանին։ 2021 թվականի հունվարի 18-ին պայմանագիրը կողմերի համաձայնությամբ խզվել է^[10]։

2021 թվականի փետրվարին ներկայացվել է որպես ուկրաինական «Կոլոսի» խաղացող^[11]։ 2021 թվականի մարտի 3-ին իր նորամուտը նշել է «Կոլոսի» կազմում՝ մեկնարկային կազմում դուրս գալով Կիևի «Դինամոյի» դեմ Ուկրաինայի Գավաթի 1/4-րդ արտագնա խաղում (0։ 0, 3։ 4 կետ)՝ խաղալով ամբողջ հանդիպումը և 54-րդ րոպեին ստանալով նախազգուշացում^[12]։ Հաջորդ հանդիպմանը՝ 2021 թվականի մարտի 7-ին, նորամուտը նշել Է Ուկրաինայի Պրեմիեր լիգայի շրջանակներում՝ մեկնարկային կազմում դուրս գալով «Ինգուլցի» դեմ արտագնա խաղում (0:0)՝ խաղալով ամբողջ հանդիպումը^[13][14]։

2022 թվականի ապրիլին Ուկրաինական «Կոլոսից» վարձավճարով տեղափոխվել է ֆրանսիական «Բաստիա» Լիգա 2-ից^[15]։ Ակումբի կազմում նորամուտը նշել Է 2022 թվականի մայիսի 14-ին Լիգա 2-ում «Նիմի» դեմ խաղում՝ դուրս գալով մեկնարկային կազմում և փոխարինվել 59-րդ րոպեին^[16][17]։ 2022 թվականի հուլիսին հեռացել է ակումբից և վերադարձել «Կոլոս»^[18][19]։

2023 թվականի հունվարին ֆուտբոլիստը տեղափոխվել է Ղասախստանի «Ելիմայ»^[20]։

Ազգային հավաքականում

2014 թվականի օգոստոսի 13-ին իր նորամուտը նշել Է Բելառուսի երիտասարդական հավաքականի կազմում Մոլդովայի դեմ ընկերական խաղում։

2019 թվականի սեպտեմբերի 9-ին նա իր նորամուտը նշեց Բելառուսի ազգային հավաքականի կազմում՝ ամբողջ 90 րոպեն անցկացնելով Ուելսի դեմ ընկերական խաղում (0:1)։

Ընդհանուր՝ Խաղացված հանդիպումներ՝ 8 / խփված գոլեր՝ 0; հաղթանակներ՝ 2, ոչ-ոքի՝ 1, պարտություններ՝ 5:

Վիճակագրություն

Մրցաշրջան	Դիվիզիոն	Ակումբ	Երկիր	Հանդիպումներ	Գոլեր
2011	դուբլ	Վիտեբսկ	Բելառուս (1995-2012)	7	0
2012	Դ3	Վիտեբսկ-2	Բելառուս	27	1
2013	դուբլ	Շախտյոր (Սոլիգորսկ)	Բելառուս	32	1
2014	դուբլ	Շախտյոր (Սոլիգորսկ)	Բելառուս	31	0
2015	Դ1	Վիտեբսկ	Բելառուս	16	0
2016	Դ1	Վիտեբսկ	Բելառուս	23	0
2017	Դ1	Վիտեբսկ	Բելառուս	21	0
2018	Դ1	Վիտեբսկ	Բելառուս	29	0
2019	Դ1	Վիտեբսկ	Բելառուս	25	2
2019/20	Դ1	Ուրալ	Ռուսաստան	7	0
2020/21	Դ1	Ուրալ	Ռուսաստան	8	0

Հանրային դիրքորոշում

2020 թվականին Նիկոլայ Զոլոտովը դարձավ այն սակավաթիվ Բելառուս ֆուտբոլիստներից մեկը, ով խոսեց Բելառուսում օգոստոսյան ընտրություններից հետո տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին։ Նա պատմել է, որ «որոշակի գումար» է փոխանցել ուժայինների բռնությունից տուժածների օգնության հիմնադրամին, ուժայինների համար «նույնիսկ ոչ նորմատիվ բառապաշարով» բառեր չի գտել՝ նրանց գործողությունները համարելով բեսպրեդել։ Ցուցարարներին, ընդհակառակը, անվանել է մեծ երիտասարդներ, որոնց հասցեին «միայն դրական խոսքեր» է ուղարկել^[21]։

2022 թվականին՝ Ռուսաստանի կողմից Ուկրաինա ռազմական ներխուժումից հետո, մարզիկը, լինելով Ուկրաինական «Կոլոսի» խաղացող, հայտարարել է.  «Այստեղ՝ Ուկրաինայի տարածքում, պատերազմ է ընթանում։ Պատերազմ, ոչ ազգայնականների և բանդերականների հետ։ Կա պաշտպանություն, պաշտպանություն իր հողի, իր ժողովրդի, իր ազգի համար:Մենք Մեկ տարի ապրում ենք Ուկրաինայում, և այս տարվա ընթացքում մենք ոչ մի անգամ չենք բախվել ինչ-որ ագրեսիայի, քանի որ խոսում ենք ռուսերեն։ Աջակցեք Ուկրաինային և ուկրաինացի ժողովրդին։ Գնում է ցեղասպանություն։ Պետք չէ հանճար լինել հասկանալու համար, որ Պուտինն իր հրամաններով տղաներին ուղարկում է մահանալու իրենց ամբիցիաների, իրենց հիվանդ երևակայությունների համար։ Այո, մենք այստեղ ենք։ Ապրում ենք մեզ համար անսովոր պայմաններում։ Բայց դա ոչինչ է, համեմատած այն բանի հետ, ինչ մարդիկ զգում են Խարկովում, Կիևում, Չեռնիգովում, Մարիուպոլում, Բերդյանսկում, Վոլնովախում և այլ վայրերում, որտեղ կատաղի մարտեր են ընթանում։ Եթե կարծում եք, որ Պուտինը ճիշտ է, ուրեմն Հիտլերն էլ էր ճիշտ»^[22][23]։

Բելառուսի մարզական համերաշխության հիմնադրամի հաղորդագրության համաձայն՝ 2022 թվականի մայիսին Զոլոտովը ստորագրել է մարզիկների հակապատերազմական հռչակագիրը՝ ի պաշտպանություն Ուկրաինայի և կոչ է արել միանալ մյուս խաղացողներին^[24][25][26]։

Ծանոթագրություններ

1. Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
2. FBref.com(բազմ․)
3. http://fc-ural.ru/novosti/glavnaya-komanda/nikolaj-zolotov-novichok-fk-ural19
4. ««Витебск» взял у «Шахтёра» в аренду Евгения Лебедева и Николая Золотова». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 11-ին.
5. «Солигорский «Шахтёр» вышел из отпуска». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 30-ին.
6. ««Витебск» вновь арендовал Золотова у «Шахтёра»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 30-ին.
7. ««Шахтёр» продлил контракт с Янушкевичем». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 30-ին.
8. «Николай Золотов подписал контракт с «Витебском»». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 30-ին.
9. ««Урал» усилился белорусским защитником «Витебска»». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 18-ին.
10. ««Урал» расторг контракты с двумя защитниками». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 18-ին.
11. «Николай Золотов официально представлен в качестве футболиста "Колоса"». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 13-ին.
12. «ЧВЕРТЬФІНАЛ КУБКУ УКРАЇНИ: «КОЛОС» ПРОГРАВ У СЕРІЇ ПЕНАЛЬТІ «ДИНАМО»». koloskovalivka.com (ուկրաիներեն). ФК «Колос». 03.03.2021. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 23-ին.
13. ««ІНГУЛЕЦЬ» – «КОЛОС» 0:0. ВТРАЧАЄМО ОЧКИ У КРОПИВНИЦЬКОМУ». koloskovalivka.com (ուկրաիներեն). ФК «Колос». 07.03.2021. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 23-ին.
14. «Favbet Лига. 17-й тур Матч №117». upl.ua (ուկրաիներեն). УПЛ. 07.03.2021. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 23-ին.
15. «Беларус, поддержавший Украину, перешел в Д2 Франции. Его новый клуб за 117 лет истории брал трофеи, падал в любители, использовался для борьбы за независимость». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 15-ին.
16. «Франция. "Бастия" обыграла "Ним" в дебютной игре Золотова». football.by (ռուսերեն). 2022 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 15-ին.
17. «Nîmes vs. Bastia». soccerway.com (անգլերեն). 2022 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 15-ին.
18. «Николай Золотов вернулся в "Колос"». football.by (ռուսերեն). 2022 թ․ հուլիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 14-ին.
19. «Интервью с нашим футболистом, который вернулся играть в Украину». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 26-ին.
20. «Официально: Корзун и Золотов стали игроками казахстанского "Елимая"». football.by (ռուսերեն). 2023 թ․ հունվարի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 1-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 1-ին.
21. ««Думаю, смены власти не будет». Игрок сборной Беларуси по футболу – про зверства и помощь народу». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 3-ին.
22. «Трансформация из белфутбола: от игры за сборную без зрителей (не видел смысла в бойкоте) до «Жыве Беларусь» – всего одна война». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 3-ին.
23. ««Приходилось сидеть в углу, где нет людей и обогревателей». Интервью футболиста нашей сборной, который прячется от бомб под Киевом». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 3-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 3-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 22 (օգնություն)
24. ««Вместе мы сможем остановить войну и защитить Украину!» Футболист сборной Беларуси подписал Антивоенную декларацию спортсменов». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 19-ին.
25. «Антивоенная декларация членов Олимпийского движения и международной спортивной семьи». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 19-ին.
26. «Николай Золотов. Интервью». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 25-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկոլայ Զոլոտով» հոդվածին։