Պաուլ Գորդան | |
---|---|
Ծնվել է | ապրիլի 27, 1837[1][2] Վրոցլավ, Սիլեզիա, Պրուսիայի թագավորություն[3] |
Մահացել է | դեկտեմբերի 21, 1912[1][2][4] (75 տարեկան) Էռլանգեն, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[3] |
Քաղաքացիություն | Գերմանական կայսրություն |
Մասնագիտություն | մաթեմատիկոս և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Էրլանգեն-Նյուրնբերգի համալսարան և Գիսենի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | հանրահաշիվ, մաթեմատիկա[5], գծային հանրահաշիվ[5], մաթեմատիկական տրամաբանություն[5], հավանականությունների տեսություն[5] և թվերի տեսություն[5] |
Անդամակցություն | Լեոպոլդինա, Գյոթինգենի Գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա և Բավարիական գիտությունների ակադեմիա |
Ալմա մատեր | Վրոցլավի համալսարան, Քյոնիգսբերգի համալսարան և HU Berlin |
Գիտական աստիճան | փիլիսոփայության դոկտոր |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[6][5][7] |
Գիտական ղեկավար | Կառլ Գուստավ Յակոբ[8] |
Եղել է գիտական ղեկավար | Էմմի Նյոթեր, Wilhelm Hauser?[8], Harry Walter Tyler?[8] և Edward Drake Roe?[8] |
Երեխա(ներ) | Paul Gordan? |
Paul Albert Gordan Վիքիպահեստում |
Պաուլ Ալբերտ Գորդան (ապրիլի 27, 1837[1][2], Վրոցլավ, Սիլեզիա, Պրուսիայի թագավորություն[3] - դեկտեմբերի 21, 1912[1][2][4], Էռլանգեն, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[3]), գերմանացի մաթեմատիկոս։ Քյոնիգսբերգի համալսարանում եղել է Կարլ Յակոբիի ուսանողը, պրոֆեսոր-դոկտորի աստիճան է ստացել Բրեսլաուի համալսարանում (1862)[9] և պրոֆեսորի՝ Էռլանգենի համալսարանում։
Նա հայտնի է որպես «ինվարիանտների տեսության արքա»[10][11]։ Նրա ամենահայտնի հայտնագործությունն այն է, որ վերջավոր աստիճանի բինարային ձևի ինվարիանտ օղակները միածին վերջավոր են[11]։
Նրա և Ալֆրեդ Կլեբշի անունով է կոչվում Կլեբշ-Գորդանի գործակիցները։ Գորդանը հայտնի է նաև որպես Էմմի Նյոթերի գիտական ղեկավարներից մեկը[9]։
{{citation}}
: |author=
has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link).
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պաուլ Գորդան» հոդվածին։ |
|