Պեդրո Ռոմերո | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 19, 1754[1][2] |
Ծննդավայր | Ռոնդա, Մալագա, Անդալուզիա, Իսպանիա |
Մահացել է | փետրվարի 10, 1839[1] (84 տարեկան) |
Մահվան վայր | Ռոնդա, Մալագա, Անդալուզիա, Իսպանիա |
Քաղաքացիություն | Իսպանիա |
Մասնագիտություն | matador և bullfighter |
Աշխատավայր | Escuela de Tauromaquia de Sevilla? |
Ծնողներ | հայր՝ Juan Romero de los Santos? |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Դասղեկ |
Pedro Romero Վիքիպահեստում |
Պեդրո Ռոմերո Մարտինես (իսպ.՝ Pedro Romero, նոյեմբերի 19, 1754[1][2], Ռոնդա, Մալագա, Անդալուզիա, Իսպանիա - փետրվարի 10, 1839[1], Ռոնդա, Մալագա, Անդալուզիա, Իսպանիա) լեգենդար ցլամարտիկ Ռոմերոների ընտանիքից Ռոնդա, Իսպանիա։
Նրա պապ Ֆրանցիսկոսին է վերագրվում մուլետայի օգտագործման արվեստը զարգացնելը. նրա հայրն ու երկու եղբայրները նույնպես ցլամարտիկներ էին։ Պատանեկության տարիներին նա մասնակցել է ցլամարտերին Ալխեսիրասում և Սևիլյայում 1772 թվականին, իսկ Մադրիդում՝ հոր և Կոստիլյարեսի հետ՝ 1775 թվականին։ Հաջորդ տարում նա սպանեց 285 ցուլ՝ հաստատելով իր համբավը։ Նա, իբր, կռվել է 5558 ցլերի հետ՝ առանց լուրջ վնասվածքների, նախքան թոշակի անցնելը՝ 1799 թվականին[3]։
Նա հայտնի էր որպես առաջին մատադոր, ով ներկայացրեց ցլամարտը որպես արվեստի ձև, ինչպես նաև խիզախության դրսևորում։ Թոշակի անցնելուց հետո Ռոմերոն նշանակվել է Սևիլյայի ցլամարտի դպրոցի ղեկավար։ Թեև դպրոցը իր գոյությունը պահպանեց միայն 1830-1832 թվականները, այն հսկայական ազդեցություն ունեցավ, որտեղ Ռոմերոն իր գիտելիքներն առաջարկեց մարզվող մատադորներին[4]։ Նրան է վերագրվում Ռոնդայի դպրոցում ցլամարտի դասական ոճի գյուտը, և Պեդրո Ռոմերոյի անունը անբաժանելի է Պլազա դե Տոռոսից (ցլահրապարակ)[5]։
Նա ութսուն տարեկան հասակում Մադրիդի ցլահրապարակում սպանեց բազմաթիվ ցլերի, հավանաբար վերջին կորիդան, որում կռվել էր[փա՞ստ]: