Ռութ Բեքքեր | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 28, 1899[1] |
Ծննդավայր | Guntur, Մադրաս նահանգ, Բրիտանական Հնդկաստան, Բրիտանական կայսրություն |
Մահացել է | հուլիսի 6, 1990[1] (90 տարեկան) |
Մահվան վայր | Սանտա Բարբարա, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Մասնագիտություն | ուսուցչուհի |
Ruth Becker Վիքիպահեստում |
Ռութ էլիզաբեթ Բեքքեր (անգլ.՝ Ruth Elizabeth Becker, հոկտեմբերի 28, 1899[1], Guntur, Մադրաս նահանգ, Բրիտանական Հնդկաստան, Բրիտանական կայսրություն - հուլիսի 6, 1990[1], Սանտա Բարբարա, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ամերիկացի ուսուցչուհի, Տիտանիկ շոգենավի վերջին փրկված ուղևորներից մեկը[2]։
Ռութ Բեքքերը ծնվել է Հնդկաստանի Գունտուր քաղաքում՝ ամերիկացի լյութերական միսիոներ Ալեն Օլիվեր Բեքքերի և Նելլի Բաումգարդների ընտանիքում։ Ռութի կրտսեր եղբայրը՝ Լյութեր Ռութը մահացել է երկու տարեկան հասակում։ 1907 թվականի դեկտեմբերին Նելլին ունեցել է երկրորդ դստերը՝ Մարիոն Լուիզային, իսկ 1910 թվականին որդուն՝ Ռիչարդին[3][4][5]։
1912 թվականի սկզբին Ռիչարդը հիվանդացել է, և մայրը դուստրերի հետ որոշել է տեղափոխվել ԱՄՆ Միչիգան նահանգի Բենտոն Հարբոր քաղաքը։ Ալենը ընտանիքին պետք է միանար մեկ տարի անց։
Տասներկուամյա Ռութը մոր, քրոջ Մարիոնի և եղբոր Ռիչարդի հետ Մեծ Բրիտանիայի Սաութհեմփթոն քաղաքում 1912 թվականի ապրիլի 10-ին նստել են «Տիտանիկ» շոգենավը։ Նրանք ճանապարհորդել են երկրորդ կարգով։ 1912 թվականի ապրիլի 14-ին, այն բանից հետո, երբ ժամը 23:40-ին նավը բախվեց այսբերգին, Ռութը հիշում է, թե ինչ է ասել ստյուարդը իր մորը. «Մի փոքր վթար է տեղի ունեցել։ Նրանք պատրաստվում են ամեն ինչ կարգավորել, և մենք կշարունակենք մեր ճանապարհը»[6]։ Հասկանալով, որ նավը շատ է վնասվել՝ Նելլին վերցրել է երեխաներին և նստել փրկարարական նավակը։
Ստյուարդը օգնել է նստեցնել Մարիոնին և Ռիչարդին 11-րդ փրկարարական նավակը, սակայն չի թողել նստել Նելլիին։ Նա աղաչել է թողնել իրեն, որին ստյուարդը համաձայնվել է, սակայն հրաժարվել է նավակ նստեցնել Ռութին։ Նելլին բղավել է, որ Ռութը նստի փրկարարական ուրիշ նավակ։ Ռութին փրկարարական 13-րդ նավակն է նստեցրել վեցերորդ սպա Ջեյմս Փոլ Մուդին[7]։
Նելլին և իր երեխաները փրկվել են «Կարպատիա» նավի անձնակազմի կողմից։ Նյու Յորքում նրանք նստել են Միչիգանի Բենտոն Հարբոր մեկնող գնացքը։ Ալենը, 1913 թվականին Հնդկաստանում միսիոներական աշխատանքը ավարտելուց հետո, միացել է ընտանիքին[8]։
Ռութը սովորել է Օհայոյի միջնակարգ դպրոցներից մեկում։ Ավարտել է Վուսթերի քոլեջը և որպես ուսուցիչ աշխատել Կանզասում, այնուհետև Բենտոն Հարբորում։ Ամուսնացել է իր համադասարանցի Դենիել Բլենչարդի հետ։ Նրանք ունեցել են երեք երեխա։ 23 տարվա ամուսնությունից հետո ամուսինները բաժանվել են[8]։
Վթարին հաջորդող մի քանի տարիների ընթացքում Ռութը հրաժարվել է խոսել «Տիտանիկի» վրա տեղի ունեցած դեպքերի մասին։ Անգամ նրա երեխաները և աշակերտները չեն իմացել, որ Ռութը եղել է նավի վրա։ Այն բանից հետո, երբ Ռութը տեղափոխվեց Կալիֆոռնիայի Սանտա Բարբարա քաղաք, սկսեց բացահայտ խոսել այդ մասին[3]։
1982 թվականին Ռութը միացել է Փենսիլվանիայի Ֆիլադելֆիա քաղաքում գործող «Տիտանիկի պատմական միություն» կազմակերպության հավաքին, որն հավաքել էր Տիտանիկ նավի աղետից փրկվածներին։ Հավաքը նվիրված էր նավի կործանման 70- ամյակին։ Ավելի ուշ, նա մասնակցել է նաև 1987 և 1988 թվականների հավաքներին։ 1990 թվականի մարտին մեկնել է իր երկրորդ ծովային ճանապարհորդությանը՝ դեպի Մեքսիկա[3][7]։
Ռութ Բեքքերը մահացել է 1990 թվականի հուլիսի 6-ին 90 տարեկան հասակում Կալիֆոռնիայում։ 1994 թվականի ապրիլի 16-ին նրա դիափոշին թափվել է Ատլանտյան օվկիանոսում՝ այն վայրում, որտեղ խորտակվել էր «Տիտանիկը»[9]։ Նախկինում, այդ վայրում թափվել էր նաև Ֆրենկ Գոլդսմիթի և չորրորդ սպա Ջոզեֆ Բոքսհոլլի դիափոշիները[3][10]։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռութ Բեքքեր» հոդվածին։ |
|