Սարիղամիշ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Խարբերդի գավառում[1] կամ Արղանամադենի Բալուի գավառակում։
Գյուղն ավերվել ու կողոպտվել է 1895 թվականին։ Հայերը կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
1872-1873 թվականներին ուներ 80 տուն հայ բնակիչ։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործություն, անասնապահությունն ու արհեստներն էր։
Գյուղում կային հանքային աղբյուրներ։
Սարիղամիշն ուներ Ս. Սարգիս (կամ Ս. Աստվածածին) անունով եկեղեցի։
Գյուղում գործում էր հայկական վարժարան, որն ուներ 35 աշակերտ[2]։