Սիրիական ժամանակավոր կառավարություն

Չշփոթել Սիրիայի անցումային կառավարություն հոդվածի հետ։
Չշփոթել Սիրիական փրկության կառավարություն հոդվածի հետ։
Սիրիայի ժամանակավոր կառավարություն
դրոշ Խմբագրել Wikidata
Ժամանակավոր կառավարություն, գործադիր իշխանություն Խմբագրել Wikidata
Ստեղծում18 մարտի 2013 Խմբագրել Wikidata
ԵրկիրՍիրիայի ընդդիմություն, Սիրիա Խմբագրել Wikidata
AuthorityNational Coalition for Syrian Revolutionary and Opposition Forces Խմբագրել Wikidata
Գլխամասի վայրԱյնթապ Խմբագրել Wikidata
Պաշտոնական կայքwww.syriaig.org Խմբագրել Wikidata

Սիրիական ժամանակավոր կառավարություն (արաբ․՝ الحكومة السورية المؤقتة‎‎՝ ալ-հուքումա աս-սուրիա ալ-մուակկաթա) այլընտրանքային կառավարություն Սիրիայում, որը ձևավորվել է ընդդիմության Սիրիայի հեղափոխական և ընդդիմադիր ուժերի ազգային կոալիցիայի կողմից և հավակնում է լինել Սիրիայի միակ օրինական կառավարությունը: Սիրիայի ժամանակավոր կառավարությունը առանձին վարչակազմ է կազմում Թուրքիայի կողմից վերահսկվող տարածքներում Սիրիայի հյուսիսում և մասնակի իշխանություն ունի այնտեղ: Սիրիայում ժամանակավոր կառավարության կենտրոնակայանը գտնվում է Հալեպի մարզում գտնվող Ազազ քաղաքում[1][2]:

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականի մարտի 19-ին Ստամբուլում կայացած համաժողովում Սիրիայի ազգային կոալիցիան Ղասան Հիտտոյին ընտրեց Սիրիայի ժամանակավոր կառավարության վարչապետ: Հիտտոն հայտարարեց, որ կձևավորվի տեխնիկական կառավարություն, որը կգլխավորվի 10-ից 12 նախարարներով, իսկ պաշտպանության նախարարին կընտրի Սիրիայի ազատ բանակը[3]: Սկզբում Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը «հիմնված էր աքսորում և չուներ կազմակերպչական բազա Սիրիայի ներսում»[4]։ Նախատեսվում էր, որ նոր նախարարությունները տեղակայվեն ոչ թե մեկ վայրում, այլ բաշխվեն սիրիական ընդդիմության վերահսկողության տակ գտնվող շրջաններում[5]։

Քրիստոնյա, քուրդ և մի կին առաջին կաբինետում էին. Սիրիայի ազգային կոալիցիայից Ահմադ Ռամադանը հայտարարեց, որ նախարարների կաբինետը նշանակվել է մերիտոկրատական ​​սկզբունքով[6]: Ազգային կոալիցիայի ասորական ներկայացուցիչն ասաց, որ իրենց ուշադրություն չեն դարձրել կաբինետի ընտրության հարցում[6]։ Նրա ընդհանուր ժողովն ունի վարչական գործառույթ[7]։ Առաջին ժամանակավոր կաբինետը լուծարվեց 2014 թվականի հուլիսին[8]։ Կառավարության նոր կաբինետը ձևավորվել է 2014 թվականի հոկտեմբերին։

Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը եղել է հիմնական քաղաքացիական իշխանությունը Սիրիայի ընդդիմության վերահսկողության տակ գտնվող տարածքների մեծ մասում: Նրա վարչական տեղական խորհուրդների համակարգը գործում է այնպիսի ծառայություններ, ինչպիսիք են դպրոցները և հիվանդանոցները այս տարածքներում[9]: 2015 թվականի դեկտեմբերին Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը հիմնեց Հալեպի ազատ համալսարանը՝ որպես այլընտրանք պետական ​​կառավարման համալսարաններին. մոտավորապես 7000 ուսանող 2018 թվականի սկզբին ընդունվել է այդտեղ, իսկ համալսարանները գտնվում են ընդդիմության վերահսկողության տակ գտնվող տարածքում հինգ մարզերում: 2018 թվականի հունվարին Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը համալսարանի ղեկավարությունը տեղափոխեց Իդլիբից դեպի արևմտյան Հալեպի Բաշկաթին քաղաքը[10]: 2016 թվականի սեպտեմբերի վերջին Սիրիայի ժամանակավոր կառավարության տեղական կառավարման նախարարը տասնյակ մարդկանց թվում էր, որոնք սպանվել են ԻԼԻՊ-ի մահապարտ-ահաբեկչի կողմից հարավային Ինխիլ քաղաքում[11][12]

Ժամանակավոր կառավարությունը հիմնված էր Թուրքիայում և ուղղակի ֆինանսավորում է ստացել Միացյալ Նահանգներից[13]: 2015 թվականի հունվարին Սիրիայի ժամանակավոր կառավարությունը ԱՄՆ-ից ստացել է 6 միլիոն ԱՄՆ դոլար՝ առաջին նման ֆինանսավորումը: Միջոցները պետք է օգտագործվեին վերականգնողական ջանքերի և տեղական իշխանությունների ամրապնդման համար Սիրիայի ընդդիմության կողմից վերահսկվող հատվածներում, ինչպիսիք են հյուսիսային Հալեպը և հյուսիս-արևմտյան Իդլիբը, իսկ ժամանակավոր կառավարությունը ծրագրում է ընդլայնել հյուսիսային Լաթակիա և հյուսիսային Համա հաջորդ ամիսներին[13]։ 2017 թվականի օգոստոսին Սիրիայի ժամանակավոր կառավարությունը դադարեցրեց աշխատողներին աշխատավարձ վճարել, և ժամանակավոր կառավարության կազմում աշխատանքը դարձավ կամավոր[14]: 2016 թվականից ի վեր Թուրքիայի կողմից հյուսիսային Սիրիայի օկուպացիայի աճի հետ մեկտեղ, Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը տեղափոխվեց Թուրքիայի կողմից վերահսկվող տարածքներ և սկսեց մասնակի իշխանություն գործադրել այնտեղ, այդ թվում՝ փաստաթղթեր տրամադրելով Սիրիայի քաղաքացիներին[15][16][17][18][19]։

Մինչև 2017 թվականի վերջը Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը նախագահում էր 12 մարզային խորհուրդներ և ավելի քան 400 ընտրված տեղական խորհուրդներ: Այն ընտրություններ է անցկացրել Իդլիբի մարզում 2017 թվականին: Այն նաև շահագործում է Սիրիայի և Թուրքիայի միջև հիմնական սահմանային անցակետը, որն ամեն ամիս կազմում է մոտ 1 միլիոն դոլար եկամուտ[9]։ Թուրքիայի կողմից օկուպացված տարածքներից դուրս ընդդիմադիր շրջաններում Սիրիական ժամանակավոր կառավարությունը 2017 թվականի սեպտեմբերից հակամարտություն է ունեցել Սիրիայի փրկության իսլամիստական ​​կառավարության հետ վերահսկողության համար:

2017 թվականի դեկտեմբերի 30-ին առնվազն 30 խմբակցություններ, որոնք գործում էին Սիրիայի ժամանակավոր կառավարության դրոշի ներքո, չորս ամիս տեւած նախապատրաստությունից հետո միավորվեցին միացյալ զինված խմբավորման մեջ: Սիրիական ժամանակավոր կառավարության վարչապետ և պաշտպանության նախարար Ջավադ Աբու Հաթաբը Ազազ քաղաքում ապստամբների հրամանատարների հետ հանդիպումից հետո հայտարարել է Սիրիայի ազգային բանակի ստեղծման մասին: Նորաստեղծ մարմինը պնդում էր, որ ուներ 22000 մարտիկ, որոնցից շատերը պատրաստվել և զինվել են Թուրքիայի կողմից[20]: Ազատագրման ազգային ճակատը նույնպես միացած է Սիրիայի ժամանակավոր կառավարությանը և, ի վերջո, դարձել է Սիրիայի ազգային բանակի ենթախումբ:

Վարչապետներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համար Դիմանկար Անուն Պաշտոնի սկիզբ Պաշտոնի ավարտ Կուսակցություն Նշումներ
— Ղասան Հիտտո
ներկա վարչապետ 		18 Մարտի 2013 14 Սեպտեմբերի 2013 անկուսակցական
Չհաջողվելով կառավարություն ձևավորել՝
հուլիսի 8-ին հրաժարական տվեց։
1 Ահմադ Թուամա 14 Սեպտեմբերի 2013 22 Հուլիսի 2014[8] անկուսակցական
—
(1) Ահմադ Թուամա 14 Հոկտեմբերի 2014[21] 17 Մայիսի 2016 անկուսակցական
Երկրորդ անգամ
2 Ջավադ Աբու Հաթաբ 17 Մայիսի 2016 10 Մարտի 2019[22] անկուսակցական
—
3 Աբդ ալ-Ռահման Մուստաֆա 30 Հունիսի 2019[23] Գործող Սիրիական ազգային կոմիտե
—

Նախարարներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գործող Պաշտոն Սկսած Մինչև
Աքրամ Թոմե փոխվարչապետ 12 հուլիսի 2016 Գործող
Սալիմ Իդրիս պաշտպանության նախարար 1 սեպտեմբերի 2019 Գործող
Ջավադ Աբու Հաթթաբ Ներքին գործերի նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Աբդել Մոնեիմ Ալհալաբի Ֆինանսների նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Մուհամմադ Ֆիրաս ալ-Ջունդի Առողջապահության նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Աբդուլ Ազիզ Ալդուղեմ[10] Բարձրագույն կրթության նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Իմադ Ալբարկ Կրթության նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Յակուբ ալ-Ամմար Տեղական ինքնակառավարման նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Ջամալ Քալաշ Գյուղատնտեսության նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող
Աբդուլլահ Ռազզուք Ծառայությունների նախարար 12 հուլիսի 2016 Գործող

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Lister, Charles (31 October 2017). «Turkey's Idlib incursion and the HTS question: Understanding the long game in Syria». War on the Rocks. Արխիվացված օրիգինալից 4 June 2019-ին. Վերցված է 3 November 2017-ին.
  2. ↑ «Russia and Turkey Have Agreed to Create 'Safe Zones' in Syria, But Rebels Are Unimpressed». Time. Associated Press. 3 May 2017. Վերցված է 3 November 2017-ին.
  3. ↑ «Syrian rebels to choose interim defence minister». World Bulletin. 2013-03-29. Արխիվացված օրիգինալից 19 December 2013-ին. Վերցված է 2013-11-15-ին.
  4. ↑ Sayigh, Yezid (3 April 2013). «The Syria's opposition 's leadership problem». Carnegie Middle East Center in Beirut. Արխիվացված օրիգինալից 21 April 2016-ին. Վերցված է 4 April 2013-ին.
  5. ↑ «New ministries will not be in single location- Syrian opposition». World Bulletin. 2013-03-29. Արխիվացված օրիգինալից 3 March 2016-ին. Վերցված է 2013-11-15-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Syrian opposition government begins work as Kurds announce self-rule». Asharq Al-Awsat. 15 November 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 13 November 2013-ին. Վերցված է 15 November 2013-ին.
  7. ↑ «Syrian National Coalition of Syrian Revolution and Opposition Forces - General Body». 19 December 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 19 December 2013-ին. Վերցված է 19 December 2013-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Syrian opposition coalition dissolves interim government». Reuters. 22 July 2014. Արխիվացված օրիգինալից 23 December 2015-ին. Վերցված է 31 July 2014-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 «HTS-backed civil authority moves against rivals in latest power grab in northwest Syria». Syria Direct. 13 December 2017. Արխիվացված օրիգինալից 19 September 2018-ին. Վերցված է 14 November 2018-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 «A power struggle over education emerges between rival opposition governments in Idlib province». Syria Direct. 10 January 2018. Արխիվացված օրիգինալից 14 November 2018-ին. Վերցված է 14 November 2018-ին.
  11. ↑ At least 13 persons including the minister of “interim government” killed in explosion at police station in Inkhel Արխիվացված 15 Դեկտեմբեր 2019 Wayback Machine SOHR, 22 September 2016
  12. ↑ ISIS suicide attack rocks rebel HQ in southern Syria Արխիվացված 7 Ապրիլ 2020 Wayback Machine Al Masdar, 22 September 2016
  13. ↑ 13,0 13,1 «US gives $6 million to Syria opposition government». Agence France-Presse. 22 January 2015. Արխիվացված օրիգինալից 22 January 2015-ին. Վերցված է 22 January 2015-ին.
  14. ↑ «The Syrian interim government stopped paying salaries and volunteering work». Micro Syria. 8 August 2017. Արխիվացված օրիգինալից 19 December 2019-ին. Վերցված է 9 August 2017-ին.
  15. ↑ «Safe zone 'crucial for Turkmen in Syria'». aa.com.tr. Արխիվացված օրիգինալից 2019-10-07-ին. Վերցված է 2019-10-10-ին.
  16. ↑ «Has the International Community Succeeded in Creating a Safe Zone in Syria After Years of War?». 17 April 2017. Արխիվացված օրիգինալից 7 October 2019-ին. Վերցված է 10 October 2019-ին.
  17. ↑ Macaron, Joe. «Trump's 'real estate' approach to safe zones in Syria». aljazeera.com. Արխիվացված օրիգինալից 2019-05-24-ին. Վերցված է 2018-04-12-ին.
  18. ↑ «Turkey's troops cross over into Syria's Afrin». aljazeera.com. Արխիվացված օրիգինալից 2019-04-28-ին. Վերցված է 2018-04-12-ին.
  19. ↑ «Suriye'de güvenli bölge planları ne kadar gerçekçi? | DW | 28.09.2019». Deutsche Welle. Արխիվացված օրիգինալից 2019-11-07-ին. Վերցված է 2019-11-07-ին.
  20. ↑ «30 rebel groups merge under Interim Govt's banner, form 'The National Army'». Zaman al-Wasl. 31 December 2017. Արխիվացված օրիգինալից 31 December 2017-ին. Վերցված է 31 December 2017-ին.
  21. ↑ «Al-Khodr re-elected PM of Syrian interim government». KUNA. 14 October 2014. Արխիվացված է օրիգինալից 20 October 2014-ին. Վերցված է 21 October 2014-ին.
  22. ↑ al-Khateb, Khaled (15 March 2019). «Is this the end of the Syrian Interim Government?». Al-Monitor. Արխիվացված օրիգինալից 5 June 2019-ին. Վերցված է 15 March 2019-ին.
  23. ↑ «Syrian Coalitions' General Assembly Elects New Presidential & Political Bodies & New SIG Head». National Coalition for Syrian Revolutionary and Opposition Forces. 30 June 2019. Արխիվացված օրիգինալից 29 September 2019-ին. Վերցված է 29 September 2019-ին.