Սիրիայի ազատագրության ճակատ

Սիրիայի ազատագրության ճակատ
ահաբեկչական կազմակերպություն Խմբագրել Wikidata
Չշփոթել Սիրիայի ազատագրության բանակ հոդվածի հետ։
Չշփոթել Սիրիայի ազատ բանակ հոդվածի հետ։
Չշփոթել Սիրիայի զինված ուժեր հոդվածի հետ։

Սիրիայի ազատագրության ճակատ (արաբ․՝ جبهة تحرير سوريا‎‎, ջաբհաթ թահրիր սուրիա) սիրիական ապստամբների խումբ, որը ստեղծվել է 2018 թվականի սկզբին[1]: Տեղակայված է Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող Հալեպի մարզից դուրս: Գաղափարախոսությամբ սուննի իսլամիստական է[2]։ Առաջնորդն է Հասան Սուֆանը[3], ղեկավարներից՝ Շեյխ Թաուֆիկ Սաբահ ալ-Դինը, Հուսամ Աթրաշը, Խալիֆ Աբու Յամանը[4], Ջաբիր Ալի փաշան[5]։ Զինակցում է Թուրքիայի հետ[6], հակառակորդն է Սիրիայի կառավարական բանակը[3] և մինչև 2018 թվականի զինադադարը նաև՝ Թահրիր ալ-Շամը[7]։

Առաջնորդություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկզբում «Ահրար ալ-Շամի» փոխհրամանատար Ջաբիր Ալի փաշան առաջադրվել է որպես Սիրիայի ազատագրման ճակատի գլխավոր հրամանատար[4]։ Հրամանատարի տեղակալ է նշանակվել Նուր ալ-Դին ալ Զանգիի շարժման հրամանատար շեյխ Թաուֆիք Շահաբ ալ-Դինը։ Հուսամ Աթրաշը և կապիտան Խալիդ Աբու Յամանը նշանակվեցին խմբի քաղաքական և ռազմական հրամանատարներ[4]։ Այնուամենայնիվ, ղեկավար պաշտոնների շուրջ ժամեր տեւած վեճերից հետո Ահրար ալ-Շամի գլխավոր հրամանատար Հասան Սուֆանը ստանձնեց խմբի գլխավոր հրամանատարի պաշտոնը՝ փոխարինելով Ջաբեր Ալի փաշային[8]: Ընտրվելով 2017 թվականի հոկտեմբերին՝ Հասան Սուֆանը Ահրար ալ-Շամի առաջնորդն էր և հայտարարեց, որ վճռական է տարբերակել իր շարժումը «հանցավոր» և «կոռուպցիոն» նախագծերից, ինչպիսիք են Թահրիր ալ-Շամը և Իսլամական պետությունը[9]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականի փետրվարի 18-ին «Ահրար ալ-Շամ»-ը և Նուր ալ-Դին ալ-Զանգիի շարժումը միավորվեցին և միացան Սիրիայի ազատագրության ճակատին: Դրանով այն ձեռք բերեց երկու խոշորագույն սուննի իսլամիստ ապստամբների խմբավորումները Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում իրենց հիմնական հակառակորդ Թահրիր ալ-Շամի հետևում: Իրենց միաձուլման հայտարարության մեջ երկու խմբավորումները կոչ են արել մյուս ապստամբ խմբերին միանալ[2] և հայտարարել, որ միաձուլումը Սիրիայի իսլամական խորհրդի նախաձեռնության արդյունքն է[4]:

2018 թվականի փետրվարի 19-ին, միաձուլման հաջորդ օրը, կատաղի բախումներ սկսվեցին խմբավորման և Թահրիր ալ-Շամի միջև արևմտյան Հալեպի նահանգում: Հակամարտությունը շուտով տարածվեց Իդլիբի նահանգում, որտեղ SLF-ը փետրվարի 21-ին գրավեց Մաարրաթ ալ-Նուման քաղաքը, Առիհա և Թրամլա քաղաքները և Վադի Դեյֆ ռազմաբազան Թահրիր ալ-Շամից[7]:

Մինչև ապրիլի 18-ը Սիրիայի ազատագրության ճակատի կողմնակից ԶԼՄ-ները հայտնում էին, որ 60 օր տեւած մարտերից հետո սպանվել են 750 Թահրիր ալ-Շամ և 225 Սիրիայի ազատագրության ճակատ և Սուկուր ալ-Շամ բրիգադների մարտիկներ, վիրավորվել են երկու կողմերից 3000 մարտիկ և 15 զրահամեքենա (նրանց մեծ մասը, որոնք պատկանում էին Թահրիր ալ-Շամին) ոչնչացվել էին[10]: Մարտերն ավարտվել են հրադադարով և երկու կողմերի շահերով[11]:

2018 թվականի մայիսի 3-ին Սիրիայի ազատագրական ճակատը, Սուկուր ալ-Շամը, Շամ լեգեոնը և Ազատ Իդլիբի բանակը ռազմական խորհուրդ են ստեղծել SLF-ի կողմից վերահսկվող Մաարրաթ ալ-Նումանում: Խորհուրդը հայտարարեց, որ թույլ չի տա քաղաքում այլ խմբակցություններ ձեւավորել[12][13]։

2018 թվականի օգոստոսի 1-ին, փորձելով ամրապնդել իր դիրքերը Իդլիբում, նախքան սիրիական արաբական բանակի ուշադրությունը կենտրոնացնելը դեպի մարզ և ոչնչացնել ալ-Կաիդա խմբավորումներին տարածաշրջանում[14], Սիրիայի ազատագրման ճակատը 6 հոգու այլ խմբերի հետ միասին (Սուկուր ալ-Շամ բրիգադներ, Ջեյշ ալ-Ահրար, Դամասկոսի հավաք, Unit 82 SWAT ուժեր, ազատ Հայան բրիգադ[15], ազատ հյուսիսային բրիգադ) տարածքում միացել է Ազատագրման ազգային ճակատին։ Անադ ալ-Դարվիշը («Աբու ալ-Մունաթիր»), որը համարվում է Ահրար ալ-Շամի ամենահզոր ռազմական հրամանատարը, նշանակվել է Ազատագրման ազգային ճակատի շտաբի պետ[13]: Որպես Ազատագրության ազգային ճակատի 17 անդամներից մեկը՝ Սիրիայի ազատագրական ճակատը հասանելի է թուրքական կառավարության ռեսուրսներին, զենքին և ուսուցմանը: Թուրքական կառավարությունը աջակցում է Ազատագրության ազգային ճակատին իր ստեղծման օրվանից և իր հերթին աջակցում է Սիրիայի ազատագրության ճակատին՝ Ազատագրության ազգային ճակատին միանալուց ի վեր[16]։

2019 թվականի հունվարին Նուր ալ-Դին ալ-Զանգի շարժումը նահանջեց Աֆրին՝ Սիրիայի ազատագրության կազմակերպության և Սիրիայի ազատագրության ճակատի միջև հակամարտությունից հետո[17]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «No imminent decision». Nexis Uni. Alef Publishing Ltd. Վերցված է 2 May 2019-ին.(չաշխատող հղում)
  2. ↑ 2,0 2,1 «Hardline Syria rebels announce merger». Agence France-Presse. 19 February 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Ahrar al-Sham, Nour al-Din al-Zenki unify against Syrian regime». Daily Sabah with Anadolu Agency. 19 February 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «أحرار الشام والزنكي يشكلون "جبهة تحرير سوريا"». Baladi News Network. 18 February 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 9 June 2019-ին. Վերցված է 19 February 2018-ին.
  5. ↑ «مصدر: جابر علي باشا قائدًا عامًا لـ "جبهة تحرير سوريا" للمزيد». Enab Baladi. 18 February 2018.
  6. ↑ «Idlib Rebel Civil War – 28/2/18». Syrian War Daily. 1 March 2018.
  7. ↑ 7,0 7,1 Waleed Khaled a-Noufal; Tariq Adely (22 February 2018). «Two of the largest factions in Syria's northwest merge, challenge HTS dominance». Syria Direct. Արխիվացված է օրիգինալից 23 July 2018-ին. Վերցված է 25 February 2018-ին.
  8. ↑ «خلاف يعيد حسن صوفان قائدًا لـ "جبهة تحرير سوريا" للمزيد». Enab Baladi. 18 February 2018.
  9. ↑ «How al-Qa'ida Lost Control of its Syrian Affiliate: The Inside Story». Combating Terrorism Center. 15 February 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 31 March 2019-ին. Վերցված է 1 March 2018-ին.
  10. ↑ «After Hayyaat Tahrir al-Sham expelled al-Zenki movement towards Afrin, hundreds of fighters of the National Liberation Front are preparing to withdraw from Idlib and Hama to the same destination». Syrian Observatory for Human Rights. 2019-01-10.
  11. ↑ «60 Days of clashes & Shocking numbers of deaths of HTS ,JTS & Soqour al-Sham». Syria Call. 18 April 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 22 April 2018-ին. Վերցված է 4 May 2018-ին.
  12. ↑ «Junta for Revolutionary factions of Ma'arat al-Nu'man taking actions to control security». Syria Call. 3 May 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 9 May 2018-ին. Վերցված է 4 May 2018-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 «Meet the leading leaders of the "National Liberation Front"». Enab Baladi. 1 August 2018.
  14. ↑ Merve Şebnem Oruç (26 February 2019). «Will Putin stop a looming Idlib attack or sit on the sidelines?». Daily Sabah.
  15. ↑ «Dozens of fighters form the brigade of northern Aleppo and declare "joining the" National Front». Smart News. Smart News. Արխիվացված է օրիգինալից 2019-04-24-ին. Վերցված է 2019-05-02-ին.
  16. ↑ «11 factions form the "National Liberation Front" in Idlib». Enab Baladi. Enab Baladi. 28 May 2018.
  17. ↑ «Eyeing greater bargaining power, Tahrir Al Sham seizes wider slices of Syria's north». The National (անգլերեն). 7 January 2019. Վերցված է 2020-08-25-ին.