Սխտորասունկ | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
Marasmius alliaceus (Jacq.) Fr. 1874
| ||||||||||||||
|
Սխտորասունկ (լատին․՝ Marasmius alliaceus), բազիդիավոր սնկերի շարքասնկայինների ընտանիքի տեսակ։ ՀՀ- ում հանդիպում է հյուսիսարևելյան մարզերի սաղարթավոր անտառներում՝ փռոցաշերտի կամ փտած բնափայտի վրա, կոճղերի մոտ՝ մայիս-սեպտեմբերին (1100-1850 մ բարձրություններում)։
Գլխարկը (տրամագիծը՝ 2-5 սմ) զանգակաձև է՝ լայն ուռուցիկ թմբիկով, գորշավուն, երբեմն (երիտասարդ պտղամարմիններին)՝ կեղտոտ կաթնագույն, ապա՝ մուգ։ Գլխարկի պտղամիսը սպիտակ է, ոտիկինը՝ գորշաշագանակագույն, գրեթե սև, սուր սխտորի հոտով և համով։ Թիթեղները սկզբում կպած են ոտիկին, հետագայում ազատ են, սպիտակավուն, նոսր։ Ոտիկը (երկարությունը՝ 5-15 սմ, հաստությունը՝ 0,2- 0,4 սմ) գորշադարչնագույն է, վերևում՝ թավշանման, ստորին մասում՝ թեթևակի հաստացած, թելանման, ավելի մուգ, ուղիղ կամ ծռված, երբեմն՝ արմատաձև երկարացած։ Սպորների փոշին ուն ի սպիտակ գույն[1]։
Դասի այլ ներկայացուցիչ է հանդիսանում Marasmius։
Ուտելի է. օգտագործվում է թարմ և չորացրած (որպես համեմունք)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |