Առաջանում է մագմայական ապարների բարձր ջերմաստիճանային հպատեղային եզրապսակներում՝ կարբոնատային ապարների և մագմայի, ներժայթուք կամ այլ սիլիկատային ապարների քիմիական փոխազդեցության հետևանքով։ Շարժընթացին մասնակցում են տաք մագմայածին լուծույթներ։ Տարբերում են կրային և մագնեզիումային սկառներ։ Կրային սկառները գոյանում են մինչև 10-12 կմ խորություններում, հետմագմայական փուլում՝ կրաքարերի և ալյումասիլիկատային ապարների շփման տեղում, իսկ մագնեզիումայինը՝ դոլոմիտների և ներդրվող մագմայի փոխազդեցության ժամանակ 10-12 կմ և ավելի խորություններում՝ ալյումասիլիկատների շփման տեղում։ Սկառներն առաջացնում են ոսպնյակաձև կամ շերտավոր, հազվադեպ՝ խողովակաձև և երականման մարմիններ։ Սկառներին հաճախ հարում են հանքանյութերի (երկաթի, պղնձի, կապարի, ցինկի, վոլֆրամի, մոլիբդենի և այլն) խոշոր կուտակումներ, որոնք առաջացնում են սկառնային հանքավայրեր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
