Գյուղ | ||
---|---|---|
Սուրբ Թորոս | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ | |
Գավառակ | Բաբերդի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Թորոս, Սբթորոս, Սինկարոս, Սինկորոս, Սինտարոս, Սիպթորոս, Սիպտորոս, Սուրբ Տորոս | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
|
Սուրբ Թորոս, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Բաբերդի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Բաբերդ քաղաքից 20 կմ արևմուտք, Ճորոխ գետի ձախ ափին։
Հայերը կոտորվել, մի մասն էլ բռնությամբ մուսուլմանացվել է 1895 թվականի ջարդերի և 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
1872-1873 թվականներին ուներ 20 տուն հայ և 15 տուն թւորք, իսկ 1912-1914 թվականներին 60-100 տուն հայ և թուրք բնակիչ։
Բնակչությունը զբաղվել է հացահատիկի մշակությամբ, մեղվաբուծությամբ, շերամապահությամբ, անասնապահությամբ։
Սուրբ Թորոսն ուներ երկու եկեղեցի, որոնցից մեկը կոչվում էր Ս. Աստվածամայր։
Գյուղում եկեղեցուն կից գործում էր վարժարան[2]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 207)։ |