![]() | |
Ծնվել է | հունիսի 4, 1957[1] (67 տարեկան) Հայաստան |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս և ակադեմիկոս |
Հաստատություն(ներ) | Նյու Յորքի համալսարան[2][3] և Միչիգանի համալսարան |
Անդամակցություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա |
Ալմա մատեր | Փրինսթոնի համալսարան և Սթենֆորդի համալսարան |
Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[3] |
Պարգևներ | |
![]() |
Փոլ Արթին Պողոսյան (անգլ.՝ Paul Artin Boghossian, հունիսի 4, 1957[1], Հայաստան), ամերիկահայ փիլիսոփա, Նյու Յորքի համալսարանի փիլիսոփայության արծաթե պրոֆեսոր է, որտեղ ներկայումս ամբիոնի վարիչ է (այդ պաշտոնը զբաղեցրել է նաև 1994-2004 թվականներին)[4]։ Նրա հետազոտական հետաքրքրությունները ներառում են իմացաբանությունը, մտքի և լեզվի փիլիսոփայությունը։ Նա նաև Նյու Յորքի փիլիսոփայության ինստիտուտի տնօրենն է և Բիրմինգհեմի համալսարանի փիլիսոփայության վաստակավոր հետազոտող պրոֆեսոր[5]։
Փոլ Պողոսյանն ունի հայկական ծագում[6]։
1976 թվականին Փոլ Պողոսյանը Թրենտի համալսարանում ստացել է փիլիսոփայության բակալավրի աստիճան[7], իսկ 1987 թվականին Փրինսթոնի համալսարանում՝ դոկտորի աստիճան։ Բացի Նյու Յորքի համալսարանում զբաղեցրած ներկայիս պաշտոնից, նա 1984-1992 թվականներին եղել է Միչիգանի համալսարանի փիլիսոփայության պրոֆեսոր, նա եղել է նաև Փրինսթոնի համալսարանի հրավիրյալ պրոֆեսոր։ Պողոսյանը նախկինում եղել է Հումանիտար գիտությունների ազգային հիմնադրամի, Մագդալեն քոլեջի, Օքսֆորդի, Լոնդոնի համալսարանի և Ավստրալիայի ազգային համալսարանի կրթաթոշակառու։ Նյու Յորքի հումանիտար գիտությունների ինստիտուտի անդամ է։ Philosophical Studies և Philosophers' Imprint ամսագրերի խմբագրական խորհրդի կազմում է։ Պոստմոդեռնիստական շրջանակներում Պողոսյանը հայտնի է Սոկալի կեղծիքին իր արձագանքով[8]։
Պողոսյանը նաև «Գիտելիքների համաշխարհային երկխոսություն» հիմնադրամի Գիտական խորհրդակցական խորհրդի անդամ է[9]։
Նրա «Վախ գիտելիքից» գիրքն արժանացել է «Ընտրություն» մրցանակի, որպես 2006 թվականի լավագույն ակադեմիական գիրք։
2012 թվականին նա ընտրվել է Ամերիկայի արվեստների և գիտությունների ակադեմիայի անդամ[10]։
Վաղ աշխատություններում Պողոսյանը բովանդակության նատուրալիստական տեսությունների խիստ քննադատ էր։
Նրա հետագա աշխատությունների մեծ մասը, ներառյալ «Վախ գիտելիքից» գիրքը, քննադատում է հարաբերականապաշտության տարբեր ձևերը, հատկապես իմացաբանական հարաբերականապաշտությունը, որը պնդում է, որ գիտելիքն ու բանականությունը հիմնովին մշակութային կամ սուբյեկտիվ են, այլ ոչ թե օբյեկտիվ։
«Կույր մտորում» հոդվածում Պողոսյանը պնդում է, որ մենք կույր ենք մեր մտահանգման մեթոդներն արդարացնելու պատճառներում (մտահանգման մեթոդի մարմնացումը համարվում է modus ponens-ը՝ «մտահանգման կանոնը»)։ Քանի որ ինտերնալիզմը դժվար է ընդունել, նա ընտրում է «ռացիոնալ հասկացության» երրորդ՝ նոր ձևը։ Այս հոդվածը, Պողոսյանի և բրիտանացի փիլիսոփա Քրիսպին Ռայթի շարունակվող նամակագրության հետ մեկտեղ, իմացաբանական հարաբերականապաշտությունից պաշտպանվելու նախագծի մաս է։
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Փոլ Պողոսյան» հոդվածին։ |
|