Քաղաքացիությունը | Իռլանդիա | ||
---|---|---|---|
Ծննդյան ամսաթիվ | հունիսի 28, 1971[1] (53 տարեկան) | ||
Ծննդավայր | Դուբլին, Իռլանդիա | ||
Հասակ | 183 սանտիմետր | ||
Քաշ | 75 կիլոգրամ | ||
Դիրք | պաշտպան | ||
| |||
| |||
| |||
| |||
|
Քենի Քանինգհեմ (անգլ.՝ Kenneth Edward Cunningham; հունիսի 28, 1971[1], Դուբլին, Իռլանդիա), իռլանդացի ֆուտբոլիստ, պաշտպան, որն առավել հայտնի է անգլիական «Ուիմբլդոն» և «Բիրմինգհեմ Սիթի» ակումբներում իր ելույթներով:
Քանինգհեմը ծնվել է Դուբլին քաղաքում։ Սովորել է Սուրբ Վինսենթի տղամարդկանց տարրական դպրոցում և Գլասնևենի շրջանի միջնակարգ դպրոցում։ Դպրոցում ավելի շատ խաղացել է կելտական ֆուտբոլ՝ կելտական ֆուտբոլի աստղ Դեսսի Ֆարելի հետ «Սենթ Վինսենթ» թիմում, ավելի ուշ հանդես է եկել «Նա Ֆիաննա» ակումբում և Դուբլինի հավաքականի պահեստային կազմում[2][3]։ Սովորական ֆուտբոլում հանդես է եկել «Հոում Ֆարմ» ակումբում 8-17 տարեկանում, մինչև տեղափոխվել է «Տոլկա Ռովերս» սիրողական ակումբ[4]։
Պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է «Միլուոլ» ակումբում, որտեղ հանդես է եկել 1989-1994 թվականներին։ Սկզբնական պայմանագիրը ուժի մեջ էր 1989 թվականի սեպտեմբերի 18-ից մեկ տարի, սակայն ավելի ուշ նրան առաջարկեցին երկարաձգել այն ևս երեք տարով[5]։ Ֆուտբոլային լիգայում դեբյուտը տեղի է ունեցել 1990 թվականի մարտի 17-ին, երբ Քանինգհեմը մեկնարկային կազմում էր «Նորվիչ Սիթիի» դեմ խաղում, իսկ հետո մեկնարկային կազմում անցկացրեց ևս չորս հանդիպում[6][7]։ Ընդհանուր առմամբ, նրա ակտիվում 136 հանդիպում է եղել կանոնավոր առաջնությունում[8]։
1994 թվականի նոյեմբերին Քանինգհեմը տեղափոխվել է «Ուիմբլդոն» ակումբ 1,3 մլն ֆունտով[6] և նրա կազմում անցկացրել է 250 հանդիպում (1994-2002)[8]։ 2000 թվականի փետրվարին նա նշանավորվեց սկանդալով՝ վիճելով «Չելսիի» ավագ Դենիս Ուայզի հետ ենթաբրիբունային տարածքում, ինչի համար տուգանվեց 7500 ֆունտ ստեռլինգով[9]։ 2002 թվականին տեղափոխվել է «Բիրմինգհեմ Սիթի»՝ 600 հազար ֆունտ ստերլինգով[10]։ Այնտեղ նա խաղացել է մինչև 2006 թվականը և անցկացրել է 134 հանդիպում՝ հանդես գալով պաշտպանական կենտրոնում՝ վնասվածք ստացած կապիտան Սթիվ Վիկերսի տեղում, այլ ոչ թե պաշտպանության աջ թևում[4][11]։ Հունվարյան տրանսֆերային պատուհանի ժամանակ թիմ եկավ Մեթյու Ափսոնը, որի հետ Քանինգհեմը կազմեց ակումբի պաշտպանության կենտրոնը[12], իսկ մրցաշրջանի ավարտին Քենին թիմից ստացավ մրցաշրջանի լավագույն խաղացողի մրցանակը[13]։
2003/2004 մրցաշրջանի առաջին խաղերից հետո «Բիրմինգհեմի» մարզիչ Սթիվ Բրյուսը Քանինգհեմին անվանել Է ԱՊԼ-ի լավագույն պաշտպաններից մեկը[14]։ Երկրպագուների կողմից «Թագավոր Քենի» մականունով[15] Քանինգհեմը հայտնի դարձավ որպես պաշտպանության ուժեղ խաղացող[16][17], ինչը նշել է նաև «Մանչեսթեր Յունայթեդի» իռլանդացի պաշտպան Դենիս Իրվինը՝ պնդելով, որ երկրպագուները վերջապես տեսել են նախկինում թերագնահատված Քանինգեմի ողջ ներուժը[18]։ 2005/2006 մրցաշրջանում ԱՊԼ-ից թիմի դուրս գալուց հետո Քանինգեմը և ևս յոթ այլ խաղացողներ լքեցին ակումբը (նա այնտեղ խաղաց 134 հանդիպում): 2006 թվականի մայիսի 11-ին մամուլում հայտնվեցին Քանինգհեմի հայտարարությունները, որոնցում նա մեղադրում էր ակումբի ղեկավարությանը և Բրյուսին անձամբ Պրեմիեր լիգայից թիմի հեռանալու համար՝ ակումբը համեմատելով դիակի հետ, «որի մեջ սրտի բաբախյունի կամ հոգու հետքեր չկան»[19]։ Երկրպագուների մեծ մասը աջակցել է Քանինգեմին[20], սակայն ակումբը վրդովվել է նախկին խաղացողի արարքից[21]։ Ակումբի նախագահ Դևիդ Գոլդը հայտարարել է, որ իրեն հետաքրքրում է, թե արդյոք Քանինգհեմը կհամարձակվեր նման բան ասել, եթե «Բիրմինգհեմի» փոխարեն Չեմպիոնշիփ մեկներ «Պորտսմութը» և երկարաձգեին ֆուտբոլիստի պայմանագիրը ակումբի հետ[22]։
2006 թվականի հուլիսի 19-ին Քանինգհեմը տեղափոխվեց «Սանդերլենդ» ակումբ, որի նախագահ, նախկին խաղացող Նիլ Քուինը բարձր գնահատեց Քանինգեմի առաջնորդական որակները[23]։ Քենին 11 հանդիպում է անցկացրել Չեմպիոնշիփում հաղթած «Սև կատուների» կազմում, բայց չնայած մարզիչ Ռոյ Քինի որոշմամբ նշանակվել է ավագ, նա այլևս չի խաղացել՝ պատճառը վնասվածքն է եղել[24]։ 2006/2007 մրցաշրջանի ավարտից հետո հեռացել է թիմից և ավարտել կարիերան[25][26]։
Քանինգհեմը 1996-2005 թվականներին 72 հանդիպում է անցկացրել Իռլանդիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում: 2001 թվականի մարտին վնասվածքից հետո նա վերջապես վերադարձավ հավաքական՝ կազմից դուրս մղելով Ռիչարդ Դանին և դառնալով Գարի Բրինի խաղընկերը՝ այդ կազմում Իռլանդիայի թիմը խաղաց Կիպրոսի դեմ[27]։ 2002 թվականի աշխարհի առաջնությունից առաջ Միկ Մաքքարթիի որոշմամբ նշանակվել է թիմի ավագ՝ որպես ամենաազդեցիկ խաղացող, ով կարող է թիմին հարմարեցնել խաղին[28]։
2005 թվականի հոկտեմբերի 12-ին 34-ամյա Քանինգհեմը վերջին խաղն անցկացրեց Իռլանդիայի հավաքականի կազմում Շվեյցարիայի դեմ խաղում՝ «Լանսդաուն Ռոուդում» կայացած խաղում ոչ-ոքին իռլանդացիներին զրկեց խմբում նույնիսկ երկրորդ տեղից և 2006 թվականի Աշխարհի առաջնություն մեկնելու համար անցումային խաղերում պայքարը շարունակելու հնարավորությունից[29]։ 2009 թվականին քննադատել է ՖԻՖԱ-ի որոշումը, որը թույլ է տվել 21 տարեկանից բարձր ֆուտբոլիստներին փոխել ֆուտբոլի հավաքականը մինչև պաշտոնական սիրախաղը, և կարծիք է հայտնել, որ Իռլանդիայի հավաքականը նման զիջումների կարիք չունի[30]։
Կարիերան ավարտելուց հետո աշխատել է որպես փորձագետ RTÉ Sport սպորտային ալիքում՝ լուսաբանելով Իռլանդիայի Պրեմիեր լիգայի հանդիպումները, ինչպես նաև Sky Sports-ում՝ լուսաբանելով Իռլանդիայի հավաքականի հանդիպումները։ Մարզել է «Նյունիտոն Թաուն» սիրողական ակումբը, որի հետ առաջին իսկ մրցաշրջանում հասել է լիգայի առաջխաղացմանը[31]։ Հաջողությամբ ավարտել է մարզումները՝ ստանալով UEFA Pro մարզչական արտոնագիր Իռլանդիայում, եղել է Իռլանդիայի ակումբների ազգային հավաքականի մարզիչ Դեմիեն Ռիչարդսոնի օգնականը 2011 թվականի Դուբլինի Սուպերգավաթի խաղում[32]։ Մեկնաբանել է 2014 թվականի աշխարհի առաջնության[33] և 2016 թվականի Եվրոպայի առաջնության խաղերը[34]։
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadurl=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadurl=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadurl=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)
{{cite web}}
: Unknown parameter |deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն)