Օսմանյան Վարդարական Մակեդոնիա, այն տարածքն է, որն այժմ կազմում է Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետությունը, որը Օսմանյան կայսրության կազմում էր ավելի քան հինգ հարյուր տարի՝ 14-րդ դարի կեսերից մինչև 1912 թվականը։ [1][2]։ Սակայն օսմանցիներն իրենք ոչ մի «Մակեդոնիա» չեն պահել որպես վարչական միավոր [3]։ փոխարենը Վարդարական Մակեդոնիան մաս էր կազմում Օսմանյան գավառին կամ Ռումելիայի Ելլետին։ Ռումելիա անունը (թուրք. Rumeli) թուրքերեն նշանակում է «Հռոմեացիների երկիր»՝ նկատի ունենալով Օսմանյան թուրքերի կողմից Բյուզանդական կայսրությունից նվաճած հողերը[1]
1371 թվականին տեղի ունեցած Մարիցայի ճակատամարտում, Պրիլեպի Լորդերի թագավոր Վուկաչին Մրնջավևիչը և նրա եղբայրը՝ Յովան Ուգլյիչաը 70 000-ոց զորքը առաջնորդում են օսմանների դեմ։ Չնայած ավելի փոքր զորք ունենալուն՝ օսմանցիներին հաջողվում է սպանել Վուկաչինին և նրա եղբորը և հաղթել Մարիցայի ճակատամարտում [4]։ Ճակատամարտից հետո Սերբիայի մեծ ներխուժած իշխանություններից մեկը հայտնի է որպես Պրիլեպի թագավորություն, որը ղեկավարվում էր Վուկաչինի որդի Մարկոյի կողմից [5]։
1389 թվականի Կոսովոյի ճակատամարտը որոշում է Մակեդոնիայի ճակատագիրը հաջորդ 500 տարվա ընթացքում։ Թեև երկու բանակներն էլ կորցնում են իրենց առաջնորդներին և մեծ թվով զինվորներ, սակայն օսմանցիները կարող էին հեշտությամբ ստեղծել նույնքան մեծ մեկ այլ բանակ, մինչդեռ տեղացիները չէին կարող։ Մարկոն մահանում է Կոնստանտին Դրագիչի կողքին Ռովինի ճակատամարտում 1395 թվականին, և նրա տիրույթը դառնում է Օհրիդյան սանջակը[6][7]։
15-րդ դարի սկզբին ամբողջ Վարդարական Մակեդոնիան գտնվում էր օսմանյան տիրապետության տակ, իսկ Սկոպյեն ընկել էր թուրքական տիրապետության տակ 1392 թվականի հունվարի 19-ին[8][9]։
Բացի Սկանդերբեգի ուժերի հետ բախումից, որի ընթացքում Մակեդոնիայի շրջանի արևմտյան մասի տարածքները ավելի քան 20 տարի (1444–1467) դառնում են օսմանա-ալբանական պատերազմի համար մարտադաշտ, Օսմանյան կայսրությանը ի վերջո հաջողվում է գրավել տարածաշրջանը՝ այն ներառելով Ռումելիա նահանգի մեջ։
Իր հիմնադրման օրվանից Ռումելիա նահանգը ամբողջությամբ ընդգրկում էր Օսմանյան կայսրության կայսրության եվրոպական տարածքը։ Ռումելիայի առաջին մայրաքաղաքը հավանաբար եղել է Էդիրնեն՝ Ադրիանապոլիսը (մինչև Կոստնդնուպոլսի՝ Օսմանյան կայսրության անկումը՝ 1453 թվականը)։ 18-րդ դարում Մոնաստիրը (ներկայիս Բիոլան) ստեղծվել է որպես նահանգապետի այլընտրանքային բնակավայր, իսկ 1836 թվականին պաշտոնապես դարձել է էյալեթի մայրաքաղաք։ Թանզիմաթի ժամանակ, որոնք ուղղված էին կայսրության արդիականացմանը, այն բաժանում են նոր էյալեթների` Ուսկուբ, Յանյա, Սելանիկ։ Այսպիսով, Ռումելիա նահանգը բաժանվում է մի քանի նահանգների (Մոնաստիրի շուրջ)։ Բուն էյալեթը պահպանվում է մինչև 1867 թվականը, երբ փոխանցվում է միևնույն վիլայեթի համակարգին և դառնում է Սալոնիկա վիլայեթի մաս[10][11]։
60-ական թվականներին վարչական բարեփոխումներից հետո Օսմանյան կայսրությունը բաժանվում է վիլայեթների, որոնք էլ բաժանվում են սանջակների։
Մակեդոնիայի շրջանի հյուսիսային մասը ներառված էր Կոսովոյի վիլայեթ մեջ։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետության մաս են կազմում.
Մարզի հարավ-արևմտյան մասում տեղակայված էր Մոնաստիր վիլայեթը։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ ընդգրկված են Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետությունում։
Մարզի հարավ-արևելյան մասում տեղակայված էր Սալոնիկա վիլայեթը։ Սանջակները, որոնք տեղակայված էին այս վիլայեթում, այժմ ընդգրկված են Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետության կազմում;
Բալկանյան պատերազմը բաղկացած էր երկու պատերազմից, որ տեղի է ունեցել 1912 և 1913 թվականներին։ Առաջինը սկսվել է 1912 թվականի հոկտեմբերի 8-ին, երբ բալկանյան դաշինքի երկրները, որոնց բնակչության մեծ մասը գտնվում էր օսմանյան տիրապետության տակ, ըմբոստանում են Օսմանյան տիրապետության դեմ։ Այն ավարտվում է յոթը տարի անց բալկանյան ժողովուրդների հաղթանակով և բալկաններում Օսմանյան տիրապետության ավարտով[12]։
{{citation}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
{{citation}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)