Օրացուցային մեթոդ | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Բեղմնականխման ձևը/տեսակը | Վարքային |
Մարդկությանը հայտնի է | 1950-ականներ |
Ձախողման ցուցանիշը (առաջին տարում) | |
Ճիշտ կիրառման դեպքում | Ջերմանշանային մեթոդ՝ 0.4%[1]
Ձվազատման մեթոդ՝ 3%[1] Երկու օրվա մեթոդ՝ 4%[1] Ստանդարտ օրերի մեթոդ՝ 5%[1]%[1] |
Տիպական կիրառման դեպքում | 24%%[1] |
Կիրառում | |
Դարձելիություն (պտղաբերության վերականգնում) | Դարձելի է |
Հուշում | Կախված է մեթոդից ճիշտ և ուշադիր օգտվելուց |
Կլինիկական նշաններ | Բացակայում է |
Առավելություններ և թերություններ | |
Սեռական ճանապարհով փոխանցվող վարակներից պաշտպանություն | Ոչ |
Periods | Կանխատեսում |
Առավելություններ | Չունի կողմնակի ազդեցություններ, կարող է նպաստել հղիանալուն, տալիս է իրազեկում |
Օրացուցային մեթոդ, հիմնվում է տարբեր եղանակներով կնոջ դաշտանային ցիկլի պտղաբեր և ոչ պտղաբեր օրերը որոշելու վրա։ Օրացուցային մեթոդը կարելի է օգտագործել ինչպես հղիությունից խուսափելու այնպես էլ հղիանալու, և վերարտադրողական առողջությանը հետևելու նպատակով։
Ոչ պտղաբեր օրերը որոշելու մեթոդները հայտնի են եղել դեռ հնագույն ժամանակներից, սակայն 20-րդ դարում գիտական առաջընթացի շնորհիվ ավելացել են դրանց թիվն ու տեսակները։
Օրացուցային մեթոդի համակարգերը հիմնվում են պտղաբերության մեկ կամ մի քանի հիմնական նախանշանների փոփոխությունների դիտարկման (մարմնի բազալ ջերմաստիճան, արգանդի վզիկի լորձ և արգանդի վզիկի դիրք), դաշտանային ցիկլի տևողության գրանցման վրա։ Ստացված տվյալների հիման վրա որոշվում է կնոջ պտղաբեր շրջանը։ Կարող են դիտարկվել այլ նախանշաններ ևս, ինչպես օրինակ՝ կրծքի զգայունությունը և ձվազատման համախտանիշը, մեզի միջոցով ձվազատումը որոշող թեստերիզների, ինչպես նաև թքի կամ արգանդի վզիկի հեղուկի մանրադիտակային զննման արդյունքները։ Կան նաև պտղաբերության շրջանին հետևող համակարգչային սարքավորումներ։
Նախանշանների վրա հիմնված մեթոդների դեպքում դիտարկվում է պտղաբերության երեք հիմնական նախանշաններից մեկը կամ մի քանիսը՝ մարմնի բազալ ջերմաստիճանը, արգանդի վզիկի լորձն ու արգանդի վզիկի դիրքը[2]։ Բացառապես արգանդի վզիկի լորձի դիտման վրա հիմնված մեթոդներից են՝ ձվազատման Բիլինգսի մեթոդը, ձվազատման մեթոդը, Քրեյթոնի մոդելը և «Երկու օրերի» մեթոդը։ Ջերմանշանային օրացուցային մեթոդների դեպքում միաժամանակ դիտարկվում է մարմնի բազալ ջերմաստիճանը, արգանդի վզիկի լորձը և, երբեմն, արգանդի վզիկի դիրքը։ Օրացույցի վրա հիմնված մեթոդը հիմնվում է կնոջ դաշտանային ցիկլին հետևելու և դաշտանային ցիկլերի տևողության հիման վրա կնոջ պտղաբեր շրջանը որոշելու վրա։ Այս մեթոդներից ամենահայտնին կանոնավոր օրերի մեթոդն է։ Օրացույցի ռիթմի մեթոդը նույնպես համարվում է օրացույցի վրա հիմնված մեթոդ, թեպետ այն միանշանակորեն չի սահմանված և տարբեր մարկանց կողմից տարբեր կերպ է ընկալվում։
Բոլոր այդ համակարգերը կարող են համարվել օրացուցային մեթոդների վրա հիմնված մեթոդներ։ Օրացուցային մեթոդ ասելով, մասնավորապես, նկատի է առնվում մի համակարգ, որն ուսուցանվել է Թոնի Վեչլերի կողմից[3]։ Օրացուցային մեթոդների նկատմամբ երբեմն կիրառվում է «Բեղմնականխման ավանդական մեթոդներ» եզրույթը, օրինակ՝ լակտացիոն ամենորեան կամ պտղաբեր շրջանում պարբերական սեռական ժուժկալությունը։ Օրացուցային որևէ մեթոդից կարող են օգտվել ավանդական եղանակով բեղմնականխման կողմնակիցները՝ պտղաբեր շրջանները որոշելու նպատակով։
Կրծքով կերակրող կանայք, ովքեր ցանկանում են խուսափել հղիությունից, կարող են կիրառել լակտացիոն ամենորեայի մեթոդը (ԼԱՄ)։ ԼԱՄ-ն ու օրացուցային մեթոդը բեղմնականխման տարբեր մեթոդներ են, սակայն, քանի որ օրացուցային մեթոդի դեպքում ևս բեղմնականխման որևէ միջոց, այդ թվում՝ դեղմիջոցներ չեն կիրառվում, ԼԱՄ-ը, որպես բեղմնակախման բնական մեթոդ, հաճախ ներառվում է օրացուցային մեթոդների շարքում։
1905 թվականին գերմանացի գինեկոլոգ Թեոդոր Հենրի վան դե Վելդը ցույց տվեց, որ կանանց դաշտանային մեկ ցիկլի ընթացքում ձվազատում տեղի է ունենում միայն մեկ անգամ[4]։ 1920 թվականին ճապոնացի գինեկոլոգ Կյուսակու Օգինոն և ավստրիացի Հերման Քնաուսն իրարից անկախ բացահայտեցին, որ ձվազատումը տեղի է ունենում դաշտանային հաջորդ ցիկլից շուրջ 14 օր առաջ[5]։ Օգինոն, օգտագործելով իր բացահայտումը, մշակեց մի բանաձև, որի կիրառումը կարող էր օգնել անպտուղ կանանց հաշվարկել սեռական ակտի օրը՝ հղիանալը հաջողելու նպատակով։ 1930 թվականին Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցու հետևորդ, հոլանդացի բժիշկ Ջոն Սմուլդերսը, օգտագործեց այս բացահայտումը հղիությունից խուսափելու մեթոդ մշակելու նպատակով։ Սմուլդերսը հրատարակեց իր աշխատությունը Հոլանդիայի Հռոմեական կաթոլիկ բժշկական ընկերակցության հետ համատեղ։ Այն ներկայացնում է պարբերական ժուժկալություն պահպանելու համար առաջին վավերացված համակարգը՝ ռիթմի մեթոդը[6]։
1930 թվականին վերապատվելի Ուիլհելմ Հիլբրանդը, ով կաթոլիկ քահանա էր Գերմանիայում, մշակեց հղիությունից խուսափելու մի համակարգ, որի հիմքում մարմնի բազալ ջերմաստիճանն էր[7]։ Պարզվեց, որ այս մեթոդն ավելի արդյունավետ էր հղիությունից խուսափելու համար, քան բեղմնականխման՝ օրացույցի վրա հիմնված մեթոդները[8][9]։ Վաղ 1950-ականներին, դոկտոր Ջոն Բիլնգսը բացահայտեց արգանդի վզիկի լորձի և պտղաբերության միջև կապը[10]։
Օրացուցային մեթոդները շարունակում են զարգանալ։ 1990-ականների վերջին Ջորջթաունի համալսարանի Վերարտադրողական առողջության ինստիտուտը ներկայացրեց երկու նոր մեթոդ[11][12]։ «Երկու օրերի» մեթոդը, բացառապես լորձի ստուգման համակարգը, և «ցիկլի շարանիի» կամ «ցիկլի Էլեկտրոնային շարանի» (էլեկտրոնային տարբերակը) մեթոդը, որի հիմքում «կանոնավոր օրերի» մեթոդն է, մշակվել են այնպես, որպեսզի արդյունավետ և հեշտ լինեն ուսուցանելու, սովորելու և կիրառելու համար։
Կանանցից շատերի մոտ դաշտանային ցիկլի առաջին մի քանի օրերը պտղաբեր չեն (ձվազատմանը նախորդող անպտղություն), դրանց հաջորդում է պտղաբեր շրջանը, իսկ այնուհետև, մինչև հաջորդ դաշտանի սկիզբը, ևս մի քանի ոչ պտղաբեր օրեր (ձվազատմանը հաջորդող անպտղություն)։ Կարմիր գույն ունեցող արնահոսության առաջին օրը համարվում է դաշտանային ցիկլի առաջին օրը։ Օրացուցային մեթոդի տարբեր համակարգերում պտղաբեր շրջանը որոշվում է տարբեր եղանակներով՝ պտղաբերության առաջնային նախանշանների դիտարկումը, դաշտանային ցիկլի պատմությանը հետևելը կամ երկուսը միասին։
Պտղաբերության երեք առաջնային նախանշաններն են մարմնի բազալ ջերմաստիճանը, արգանդի վզիկի լորձը և արգանդի վզիկի դիրքը։ Նախանշանների վրա հիմնված օրացուցային մեթոդից օգտվող կինն իր ընտրությամբ կարող է դիտարկել նախանշաններից մեկը, երկուսը կամ բոլոր երեքը։ Կանանցից շատերն ունենում են պտղաբերության երկրորդային նախանշաններ, որոնք համընկնում են դաշտանային ցիկլի որոշակի փուլերի հետ։ Դրանք են որովայնի շրջանում ցավերը և ծանրության զգացողությունը, մեջքի ցավը, կրծքի զգայունությունը, ձվազատման համախտանիշը։
Մարմնի բազալ ջերմաստիճանը որոշելու համար, սովորաբար մարմնի ջերմությունը չափում են առավոտյան՝ առաջին անգամ արթնանալուց հետո (կամ օրվա ընթացքում՝ ամենաերկար քնից արթնանալուց հետո)։ Մարմնի բազալ ջերմաստիճանը կարելի է ճշգրտորեն որոշել ջերմության շարունակական դիտարկման արդյունքում՝ ջերմաստիճանային տվիչների միջոցով։ Ձվազատումը հանգեցնում է կնոջ մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացմանը 0.2-ից 0.5 °C-ով, ինչը շարունակվում է գրեթե մինչև հաջորդ դաշտանը։ Ջերմաստիճանի այս փոփոխությունը կարող է օգտագործվել ձվազատմանը հաջորդող ոչ պտղաբեր շրջանի սկիզբը որոշելու համար։
Արգանդի վզիկի լորձի և արտաքին սեռական օրգանների (ամոթույք) զգայունության առաջանալը սովորաբար համարվում են նույն նախանշանի դիտարկման երկու եղանակներ։ Լորձն արտադրում է արգանդի վզիկը, որն արգանդը միացնում է հեշտոցային ուղուն։ Արգանդի վզիկի պտղաբեր լորձը, խթանում է սպերմայի կենսունակությունը՝ նվազեցնելով հեշտոցի թթվայնությունը, և օգնում, որ սպերման անցնի դեպի արգանդ՝ արգանդի վզիկի միջով։ Արգանդի վզիկի պտղաբեր լորձի արտադրությունը պայմանավորված է էստրոգեն հորմոնով (սա այն նույն հորմոնն է, որը նախապատրաստում է կնոջ օրգանիզմը ձվազատման համար։ Դիտարկելով արգանդի վզիկի լորձը և ուշադրություն դարձնելով ամոթույքի զգայունությանը, երբ լորձն անցնում է կնոջ սեռական օրգաններով, կինը կարող է պարզել, թե երբ է սկսվելու ձվազատումը, ինչպես նաև դրա ավարտը։ Ձվազատումը սկսվելու հետ էստրոգենի արտադրությունը թեթևակի նվազում է, իսկ պրոգեստերոնինը՝ ավելանում։ Պրոգեստերոնի քանակի ավելացման արդյունքում էականորեն փոխվում է դիտարկվող արգանդի վզիկի լորձի որակն ու քանակը կնոջ արտաքին սեռական օրգաններում (ամոթույք)[13]։
Արգանդի վզիկը փոխում է իր դիրքը նույն հորմոնների ազդեցությամբ, որոնք ապահովում են արգանդի վզիկի լորձի արտադրությունն ու չորացումը։ Երբ կինը դաշտանային ցիկլի ոչ պտղաբեր շրջանում է, արգանդի վզիկը հեշտոցային ուղում կգտնվի ցածր դիրքում, շոշափելիս կոշտություն կզգացվի, (ինչպես մարդու քթի ծայրը), իսկ արգանդի վզիկի բացվածքը կլինի համեմատաբար փոքր կամ «փակ»։ Կնոջ պտղաբերության շրջանում, արգանդի վզիկն ավելի բարձր դիրք կգրավի հեշտոցային ուղում, շոշափելիս այն ավելի փափուկ կլինի (ավելի նման մարդու շրթունքներին), իսկ արգանդի բացվածքը ավելի կմեծանա։ Ձվազատումից հետո արգանդի վզիկը վերադառնում է իր ոչ պտղաբեր դիրքին։
Օրացույցի վրա հիմնված համարակրգերի օգնությամբ, հիմնվելով դաշտանային ցիկլի պատմության վրա, որոշվում է ինչպես ձվազատմանը նախորդող, այնպես էլ ձվազատմանը հաջորդող անպտղությունը։ Երբ դրանցից օգտվում են հղիությունից խուսափելու նպատակով, դրանց ճիշտ կիրառման դեպքում ձախողման ցուցանիշն ավելի բարձր է, քան նախանշանների վրա հիմնված համակարգերինը, սակայն դեռևս համեմատելի է պատնեշային այնպիսի միջոցների ձախողման ցուցանիշների հետ, ինչպիսիք են, օրինակ, դիաֆրագման և արգանդի պարանոցակալը։
Ձվազատմանը հաջորդող ոչ պտղաբեր շրջանը որոշելու համար կիրառվող լորձի և մարմնի ջերմաստիճանի դիտարկման վրա հիմնված մեթոդները, երբ կիրառվում են բեղմնականխման նպատակով, ճիշտ օգտագործման դեպքում գրանցում են հղիության դեպքերի ցածր ցուցանիշ[14]։ Այնուամենայնիվ, ձվազատում|ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր օրերը որոշելու առումով այս համակարգերն ունեն որոշակի սահմանափակումներ։ Մինչև ձվազատումը միայն ջերմաստիճանի դիտարկումը բավարար չէ պտղաբեր կամ ոչ պտղաբեր օրերը որոշելու համար։ Ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր շրջանը հնարավոր է պարզել արգանդի վզիկի պտղաբեր լորձի բացակայության դիտարկմամբ։ Սակայն այս դեպքում ձախողման ցուցանիշն ավելի բարձր է, քան, երբ լորձի բացակայությունը դիտարկվում է ձվազատմանը հաջորդող ոչ պտղաբեր շրջանում[15]։ Հույսը միայն արգանդի վզիկի լորձի դիտարկման վրա դնելիս անհրաժեշտ է հաշվի առնել, որ դաշտանի ժամանակ չպաշտպանված սեռական հարաբերություններն անթույլատրելի են, քանի որ այդ ընթացքում լորձ չի դիտվի[16]։
Ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր շրջանը որոշելու համար օրացույցի որոշակի կանոններ օգտագործելու դեպքում կարելի է չպաշտպանված սեռական հարաբերություններ ունենալ դաշտանային ցիկլի առաջին մի քանի օրերին՝ ապահովելով հղիանալու շատ ցածր հավանականություն։[16] Միայն արգանդի վզիկի լորձի դիտարկման վրա հիմնված մեթոդների կիրառման դեպքում, հնարավոր է, որ ցիկլի միջին շրջանի կամ ձվազատման հետ չկապված արնահոսությունը թյուրիմացաբար վերագրվի դաշտանին։ Մարմնի բազալ ջերմաստիճանի տվյալների գրանցումը հնարավորություն է տալիս ճշգրտորեն որոշել դաշտանը, այն դեպքում, եթե ձվազատմանը նախորդող շրջանում օրացույցի կանոնները չեն խախտվում[17]։ Միայն մարմնի ջերմաստիճանի դիտարկման համակարգերում, ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր օրերը որոշելու նպատակով հնարավոր է ապավինել միայն օրացույցի կանոնի վրա։ Ջերմանշանային համակարգերում, օրացույցի կանոնը համադրվում է լորձի դիտարկման տվյալների հետ. արգանդի վզիկի պտղաբեր լորձի դիտարկումն ավելի վստահելի է, քան օրացույցով որոշված անպտղությանը[18]։
Օրացույցի կանոնները կարող են սահմանել օրերի որոշակի քանակ, օրինակ՝ դաշտանային ցիկլի առաջին 3-ից 6-րդ օրերը (կախված, թե կնոջ նախորդ դաշտանային ցիկլի տևողությունը որքան է եղել), որոնք կարելի է համարել ոչ պտղաբեր օրեր[19]։ Օրացույցի կանոնը կարող է նաև որոշ հաշվարկներ պահանջել. օրինակ՝ ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր շրջանի տևողությունը հավասար է դաշտանային ցիկլի ամենակարճ տևողությունից հանած 21 օր[20]։ Դաշտանային ցիկլի տևողության հետ կապելու փոխարեն՝ օրացույցի կանոնը կարող է սահմանվել դաշտանային ցիկլի այն օրից, երբ կինը ջերմաստիճանի փոփոխություն է նկատում։ Օրացույցի վրա հիմնված համակարգերից մեկում ձվազատմանը նախորդող ոչ պտղաբեր շրջանի տևողությունը հավասար է դաշտանային ցիկլերի դիտարկման ընթացքում ջերմաստիճանի բարձրացում արձանագրած օրերի շարքից՝ ցիկլի առաջին օրվան ամենամոտ գտնվող օրվանից հանած յոթ օր[21]։
Օրացուցային մեթոդին բնորոշ են մի շարք յուրահատուկ հատկանիշներ.
Սահմանափակելով չպաշտպանված սեռական հարաբերությունները միայն դաշտանային ցիկլի ոչ պտղաբեր շրջանի ընթացքում՝ կինն ու նրա զուգընկերը կարող են խուսափել հղիությունից։ Դաշտանային ցիկլի պտղաբեր շրջանում զույգը կարող է օգտագործել բեղմնականխման պատնեշային միջոցներ կամ պահպանել սեռական ժուժկալություն[24]։ Միևնույն ժամանակ, զույգը կարող է կիրառել մեթոդը բեղմնականխման հակառակ նպատակին հասնելու ակնկալիքով՝ հաշվարկել սեռական ակտի ճիշտ ժամկետը՝ հղիության հասնելու նպատակով։
Ինչպես բեղմնականխման մեթոդների մեծ մասի, այնպես էլ օրացուցային մեթոդի արդյունավետությունը կարելի է գնահատել երկու եղանակով։ Ճիշտ կիրառման արդյունավետության ցուցանիշը որոշելիս հաշվի են առնում միայն նրանց, ովքեր հետևում են բոլոր կանոններին, ճշգրտորեն որոշում են պտղաբեր շրջանը և պտղաբեր օրերին խուսափում են չպաշտպանված սեռական հարաբերություններից։ Փաստացի կամ տիպական կիրառման արդյունավետության ցուցանիշը որոշելիս հաշվի են առնում բոլոր կանանց, ովքեր կիրառում են օրացուցային մեթոդը հղիությունից խուսափելու նպատակով, ներառյալ նրանք՝ ովքեր չեն բավարարում «ճիշտ կիրառման» չափանիշներին։ Այդ ցուցանիշները հիմնականում արտահայտում են մեթոդի կիրառման առաջին տարվա արդյունքները։[29] Առավել հաճախ, արդյունավետության ցուցանիշը հաշվելու համար կիրառվում է Պեռլի ցուցիչը, սակայն որոշ հետազոտությունների ընթացքում օգտագործվում են վիճակագրական նվազման աղյուսակները[28]։
Օրացուցային մեթոդի ձախողման ցուցանիշը զգալիորեն տատանվում է՝ կախված, թե որ համակարգն է կիրառվում պտղաբեր օրերը որոշելու համար, հրահանգավորման որ մեթոդն է կիրառվում և հետազոտությունը բնակչության ինչպիսի խմբերի շրջանակներում է իրականացվում։ Որոշ հետազոտություններ գրանցել են տիպական կիրառման տարեկան 25% և ավելի ձախողումների ցուցանիշ[29][30][31]։ Առնվազն մեկ հետազոտության ընթացքում գրանցվել է ձախողումների տարեկան 1%-ից պակաս ցուցանիշ, երբ իրականացվել է կիրառողների շարունակական և ինտենսիվ հրահանգավորում,[34] իսկ է մի քանի հետազոտությունների արդյունքում գրանցվել է տիպական կիրառման տարեկան 2-3% ձախողման ցուցանիշ[32][33][34][35]։
Հետազոտական պայմաններում մեթոդի ճիշտ, հետևողական և շարունակական ուղղորդմամբ կիրառման դեպքում, որոշ հետազոտություններ պարզել են, որ օրացուցային մեթոդի որոշ տեսակների արդյունավետությունը հասնում է 99%-ի[36][37][38]։
Որոշ գործոնների ազդեցության ներքո, տիպական կիրառման արդյունավետությունն ավելի ցածր է լինում, քան ճիշտ կիրառմանը։ Այդ գործոններից են․ տեղեկացված օգտագործողի կողմից հրահանգներին չհետևելը (պտղաբեր ճանաչված օրերին չպաշտպանված հարաբերություններ ունենալը), հրահանգողի կողմից մեթոդի կիրառման առնչությամբ սխալ տեղեկությունների տրամադրումը (համակարգի կիրառման կանոնների վերաբերյալ սխալ կամ թերի տեղեկություններ տրամադրող հրահանգիչ), մեթոդը կիրառողի կողմից թույլ տրվող սխալները (կանոնների թյուըմբռնում, աղյուսակի լրացման վրիպակներ)։
Տիպական կիրառման արդյունավետության ցուցանիշի ցածրության հիմնական պատճառը հրահանգիչների կամ մեթոդից օգտվողների սխալները չեն, այլ տեղեկացված զույգի անհետևողականությունը[40][41], երբ զույգը, իմանալով, որ կինն ամենայն հավանականությամբ պտղաբեր շրջանում է, այնուամենայնիվ չպաշտպանված սեռական հարաբերություն է ունենում։ Սա նման է պատնեշային մեթոդների այն ձախողումներին, երբ դրա հիմնական պատճառը միջոցի չկիրառելն է։
{{cite book}}
: |editor6-first=
has generic name (օգնություն) Table 26–1 = Table 3–2 Percentage of women experiencing an unintended pregnancy during the first year of typical use and the first year of perfect use of contraception, and the percentage continuing use at the end of the first year. United States. Արխիվացված 2013-11-12 Wayback Machine