Ֆելիքս Էրմակորա գերմ.՝ Felix Ermacora | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 13, 1923[1] |
Ծննդավայր | Կլագենֆուրտ, Ավստրիա |
Մահացել է | փետրվարի 24, 1995[1] (71 տարեկան) |
Մահվան վայր | Վիեննա, Ավստրիա |
Քաղաքացիություն | Ավստրիա |
Կրթություն | Լեոպոլդի և Ֆրանցի անվան Ինսբրուքի համալսարան |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, իրավապաշտպան և պրոֆեսոր |
Աշխատավայր | Վիեննայի համալսարան, Լեոպոլդի և Ֆրանցի անվան Ինսբրուքի համալսարան և Միավորված ազգերի կազմակերպություն |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Ավստրիայի ազգային խորհրդի անդամ |
Կուսակցություն | Ավստրիայի ժողովրդական կուսակցություն |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Sudetendeutsche Akademie der Wissenschaften und Künste? |
Ֆելիքս Էրմակորա (գերմաներեն` Felix Ermacora, հոկտեմբերի 13, 1923[1], Կլագենֆուրտ, Ավստրիա - փետրվարի 24, 1995[1], Վիեննա, Ավստրիա), ավստրիացի իրավաբան, միջազգային իրավունքի մասնագետ։ Ավստրիայի ԳԱ թղթակից անդամ։
Աշխատակցել է մարդու իրավունքների պաշտպանության միջազգային մի շարք միջազգային կազմակերպությունների (ՄԱԿ-ի, Եվրոպական խորհրդարանին կից) հետ։
Հայկական հարցին նվիրված հրապարակությունների հեղինակ է։ Թուրքիայում հայերի զանգվածային կոտորածները (1915-1916 թթ.) դիտարկելով միջազգային իրավունքի տեսանկյունից` Էրմակորան այդ չարագործությունը որակել է որպես ցեղասպանություն։ Գրել է 1988 թվականին Գերմանիայում հրապարակված «Հայերի ցեղասպանությունը» փաստաթղթերի ժողովածուի 2-րդ հատորի նախաբանը[3]։