Ֆլորենս Այիսի | |
---|---|
Ծնվել է | 1962 |
Ծննդավայր | Կումբա, Հարավարևմտյան շրջան, Կամերուն[1] |
Քաղաքացիություն | Կամերուն |
Կրթություն | Յաունդեի համալսարան |
Մասնագիտություն | կինեմատոգրաֆ, համալսարանի դասախոս, ակադեմիկոս և կինոռեժիսոր |
Աշխատավայր | Հարավային Ուելսի համալսարան |
Անդամություն | Black Female Professors Forum?[2] |
Ֆլորենս Այիսի (անգլ.՝ Florence Ayisi, 1962, Կումբա, Հարավարևմտյան շրջան, Կամերուն[1]), կամերունցի կինոռեժիսոր, գիտական գործիչ, մանկավարժ, պրոֆեսոր։
Ֆլորենս Այիսին ծնվել է Կամերունի Հանրապետության Կումբա քաղաքում, 1964 թվականին (ըստ որոշ աղբյուրների՝ 1962 թվականին)[3]։ Միջնակարգ կրթությունն ստացել է հայրենի բնօրրանում, ապա ուսումը շարունակել է Մեծ Բրիտանիայում, որտեղ հիմնավոր բարձրագույն կրթություն է ստացել՝ ավարտելով մի շարք հեղինակավոր կրթօջախներ, այդ թվում՝ Սանդերլենդի համալսարանը, Լիդսի Մետրոպոլիտեն համալսարանը, Հալլի համալսարանը, Լոնդոնի հեռուստատեսության ուսումնափորձարարական կենտրոնը։ 1986 թվականին ավարտել է նաև հայրենի Կամերունի մայրաքաղաք Յաունդեի համալսարանը։ Ֆլորենս Այիսիի «Հարսնացուներ» կինոնկարը արժանացել է շուրջ երեսուն միջազգային կինոմրցանակների, այդ թվում՝ Կաննի 2005 թվականի կինոփառատոնի մրցանակին՝ «Արվեստ և էսսե» անվանակարգում[4], ինչպես նաև՝ ոչ պակաս հեղինակավոր Peabody մրցանակի[5])[6][7]։ Բացի այդ, «Հարսնացուներ» ֆիլմը 2006 թվականին ներկայացվել է ամերիկյան կինոակադեմիայի «Օսկար» մրցանակի։
2008 թվականին Այիսիին շնորհվել է Մեծ Բրիտանիայի Թագավորության կինեմատոգրաֆիայի խորհրդի Breakthrough Brits մրցանակը՝ նրա «Տաղանդ» կինոնկարի համար[6][8]։ Դրանից մեկ տարի առաջ նա արժանացել էր բարձր ընդունելության՝ հանդիպում ունենալով Մեծ Բրիտանիայի թագուհու հետ[8] այս անգամ էլ գնահատել էին նրա ներդրած ավանդը բրիտանական համագործակցության երկրների միջև կապերի ամրապնդմանն ուղղված աշխատանքներում։
Սկսած 2000 թվականից՝ Ֆլորենս Այիսին դասավանդում է Հարավային Ուելսի համալսարանում[9]։ Նրան շնորհվել է պրոֆեսորի պատվավոր կոչում։ Հայրենի Կամերունում նրան ընտրել են գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ։
2005 թվականին Ֆլորենս Այիսին հիմնադրել է կինոարտադրության Iris Films ընկերությունը։
Մարշա Մաքսիմոնն ու Դորոթի Ք. Ռոյը, ծանոթանալով Ֆլորենս Այիսիի ստեղծագործությանը, գրել են. «Այիսին, պատկերելով ժամանակակից աֆրիկացի կանանց կյանքը, կոտրում է բոլոր պարզունակ կարծրատիպերը և առաջ մղում այն գաղափարը, որ գլոբալ աշխարհում չի կարելի թեթև ու հեշտ բաժանումներ կատարել միմիայն ըստ պետություններ-ազգություններ, արևելք-արևմուտք կամ «զարգացած երկրներ»-«զարգացող երկրներ» բաժանարար գծերի»։ 2012 թվականին հրատարակած իր մի հոդվածում Օլիվիե Ժան Չուաֆեն գրել է. «Ֆլորենս Այիսին և Քիմ Լոնգինոթոն իրենց ստեղծած «Հարսնացուներ» կինոնկարում աչքի են ընկնում ինքնատիպությամբ՝ յուրօրինակ կերպով պատկերելով ետգաղութային ժամանակաշրջանի դատավորին՝ իր անվստահ պահվածքով և միաժամանակ կերտելով երկու ուժեղ կանանց կերպարներ՝ որպես ապահովության և կայուն արդարադատության տիպարներ»։
Գրախոսական մեկ այլ հոդվածում «Հարսնացուներ» կինոնկարը բնութագրվում է իբրև «լավ մտածված և վարպետորեն նկարահանված մի ֆիլմ, որը անկեղծ ու տպավորիչ խոսակցություն է բացում մի ուրիշ, դեռևս քիչ ծանոթ մի մշակույթի և այն կերտող ժողովրդի, մարդկանց մասին»։ Իսկ Black Camera հանդեսում լույս ընծայված գրախոսությունում «Հարսնացուներ»-ը բնորոշվում է որպես մի ֆիլմ, որը «համընդհանրացնում է փորձը՝ առանց համընտրման փորձ անելու»։
{{cite book}}
: Check |url=
value (օգնություն); Missing pipe in: |url=
(օգնություն)
|