Ֆրենսիս Կլոդ Քոքբերն

Ֆրենսիս Կլոդ Քոքբերն
Ծնվել էապրիլի 12, 1904(1904-04-12)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՊեկին
Մահացել էդեկտեմբերի 15, 1981(1981-12-15)[1][2][3][…] (77 տարեկան)
Քաղաքացիություն Միացյալ Թագավորություն
ԿրթությունKeble College? և Բերքհամստեդի դպրոց
Մասնագիտությունլրագրող
ԱմուսինJean Ross?[4], Patricia Cockburn?[4] և Hope Hale Davis?[4]
Ծնողներհայր՝ Henry Cockburn?[1][4], մայր՝ Elizabeth Gordon Stevenson?[1][4]
ԵրեխաներSarah Caudwell?[4], Claudia Cockburn?[4], Alexander Cockburn?[4], Էնդրյու Կոքբերն[4] և Patrick Cockburn?[1][4]
 Claud Cockburn Վիքիպահեստում

Ֆրենսիս Կլոդ Քոքբերն (/ˈkoʊbərn/ KOH-bərn; ապրիլի 12, 1904(1904-04-12)[1][2][3][…], Պեկին - դեկտեմբերի 15, 1981(1981-12-15)[1][2][3][…]), բրիտանացի լրագրող։ Նրա «ոչ մի բանի չհավատա, քանի դեռ այն պաշտոնապես հերքված չէ» արտահայտությունը լայնորեն մեջբերվում է լրագրողական ուսումնասիրություններում,[5][6][7] բայց նա չի վերագրել այդ գաղափարի ստեղծումը իրեն։[8] Նա հայտնի վիպասաններ Ալեք Ուոյի և Էվելին Ուոյի հեռավոր երկրորդ զարմիկն էր։ Իր կյանքը նա անցկացնում էր Իռլանդիայի Քորք կոմսության Յուգալ քաղաքում գտնվող Բրուք Լոջում։[9]

1940 թվականին Քոքբերնի Անվտանգության ծառայության թղթապանակում ասվում էր, որ «1939 թվականին նա եղել է բրիտանական կոմունիստական ​​կուսակցության առաջատար անդամ և համարվում էր Արևմտյան Եվրոպայում Կոմինտերնի առաջնորդը»։[10]

Վաղ կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քոքբերնը ծնվել է 1904 թվականի ապրիլի 12-ին Պեկինում (ներկայիս Պեկին), Չինաստանում։ Նա բրիտանացի գլխավոր հյուպատոս Հենրի Քոքբերնի և նրա կնոջ՝ Էլիզաբեթ Գորդոնի որդին էր։ Նրա հայրական նախապապը շոտլանդացի դատավոր և կենսագիր Հենրի Քոքբեռնն էր, որը հայտնի էր որպես լորդ Քոքբեռն։[11] Քոքբերնը ստացել է կրթություն Բերկհեմսթեդի դպրոցում, որը գտնվում է Հերթֆորդշիրի Բերկհեմսթեդ քաղաքում, ինչպես նաև Օքսֆորդի Քեբլ քոլեջում, որտեղ ավարտել է արվեստի բակալավրի աստիճանով։[12]

Լրագրող

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նա սկսեց իր կարիերան որպես լրագրող The Times-ում և աշխատեց որպես արտասահմանյան թղթակից Գերմանիայում և ԱՄՆ-ում, մինչ 1933 թվականին հրաժարական տալը՝ ստեղծելու իր սեփական տեղեկագիրը՝ The Week-ը։ Ասում են, որ The Times-ում որպես ենթախմբագիր աշխատելու տարիներին Քոքբերնը և իր գործընկերները մրցում էին, թե ով կգրի ամենախղճուկ տպագիր վերնագիրը՝ հաղթողին փոքրիկ մրցանակ տրամադրելով։ Քոքբեռնը միայն մեկ անգամ նշեց[13] պարգևները՝ «Փոքր երկրաշարժ Չիլիում, շատ զոհեր չկան»: Այդ վերնագրով The Times-ում ոչ մի օրինակ չի գտնվել, թեև այն վերջապես հայտնվեց Not the Times-ի հիշողությունից տասնամյակներ անց, որը թերթի կեղծ տարբերակն էր: Թողարկվել էր The Times-ի մի քանի լրագրողների կողմից 1979 թվականին թերթի մեկամյա բացակայության ժամանակ՝ արդյունաբերական գործունեության վեճի պատճառով:[14]

Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆրենկ Փիթքերն կեղծանունով,[10] Քոքբերնը համագործակցում էր բրիտանական կոմունիստական թերթի՝ Daily Worker-ի հետ։ 1936 թվականին Մեծ Բրիտանիայի Կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղար Հարի Պոլիտը նրան խնդրեց լուսաբանել Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմը։ Քոքբեռնը միացավ Հինգերորդ գնդին՝ որպես զինվոր, որպեսզի հաղորդի պատերազմի մասին։ Իսպանիայում գտնվելու ընթացքում նա հրատարակեց իր գիրքը՝ «Reporter in Spain»։

Իսպանիայում նրա գործունեության մասին խմբագրի կարծիքով, Քոքբեռնը անձնական կապ հաստատեց Միխայիլ Կոլցովի հետ՝ այն ժամանակ «Պրավդա»-ի օտարերկրյա բաժնի խմբագիր և, ըստ Քոքբերնի, «Իսպանիայում Ստալինի վստահելի ներկայացուցիչ և անմիջական գործակալ»։

Քոքբերնի՝ Իսպանիայում «Ֆրանկ Փիթքերն» զեկույցը խիստ քննադատվեց Ջորջ Օրուելի կողմից՝ 1938 թվականին նրա «Հարգանք Կատալոնիային» հուշագրությունում։ [15] Մասնավորապես, Քոքբեռնը, փորձելով խարխլել հանրապետական ​​կողմում գործող հակաստալինյան խմբակցություններին, կեղծ հաղորդումներ էր տարածում այն մասին, որ հակաստալինյան գործիչ Անդրես Նինը, որը խոշտանգվել և մահապատժի էր ենթարկվել ԽՍՀՄ-ի կողմից,[16] ողջ ու առողջ էր ֆաշիստական ​​տարածք փախչելուց հետո։[17]

Ըստ գրող Ադամ Հոքշիլդի՝ Քոքբերնը պատերազմի ժամանակ գործել է որպես ստալինյան քարոզիչ «Կոմունիստական կուսակցության հրահանգով»։

Դիմադրություն հաշտեցման քաղաքականությանը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1930-ականների վերջերին Քոքբերնի «Շաբաթը» խիստ քննադատական էր Նևիլ Չեմբերլենի նկատմամբ։[18] Քոքբերնը 1960-ականներին ասել է, որ The Week-ի տեղեկատվության մեծ մասը իրեն է փոխանցել սըր Ռոբերտ Վանսիտթարը՝ արտաքին գործերի նախարարության մշտական ​​փոխքարտուղարը:[18]

Այնուամենայնիվ, 1940 թվականի Անվտանգության ծառայության ֆայլը Քոքբերնի վերաբերյալ հետագայում հրապարակեց,[10] և Կլոդի որդին՝ Պատրիկ Քոքբերնը, դիմել է և ստացել դրանցից 24 հատոր։[19] 1937 թվականին The Week-ում Քոքբերնը հորինեց «Cliveden set» տերմինը՝ նկարագրելու այն գերմանամետ վերին դասի խումբը, որը, նրա պնդմամբ, ազդեցություն էր գործում կուլիսներում։ The Week-ը դադարեց հրատարակվել պատերազմի սկսվելուց անմիջապես հետո։

Ուոթը պնդում է, որ The Week-ում հրապարակված տեղեկատվությունը պարունակում էր լուրեր, որոնք, մասամբ, համապատասխանում էին Մոսկվայի շահերին։[20] Ուոթը որպես օրինակ օգտագործեց «Շաբաթը» 1939-ի փետրվար-մարտ ամիսներին արված պնդումը, որ գերմանական զորքերը կենտրոնանում էին Կլագենֆուրտում՝ Հարավսլավիա ներխուժելու համար։ Ուոթի կարծիքով, այդ պնդումն իրականում որևէ հիմք չուներ։[20]

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կլոդ Քոքբերնն ամուսնացել է երկու անգամ, և նրա բոլոր կանայք նույնպես լրագրողներ են եղել։

  • Հոուփ Հեյլ Դևիս. երեխա Կլաուդիա Քոքբերն Ֆլենդերս
  • Պատրիսիա Բայրոնը 1940 թվականին (ծնվ.՝ Patricia Evangeline Anne Arbuthnot (17 մարտի 1914 - 6 հոկտեմբերի 1989), մայոր Ջոն Բեռնարդ Արբութնոտի և Օլիվ Բլեյքի դուստրը:[21]

Ապրել են համատեղ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ժան Ռոսս[22] երեխա Սառա Քոդվել Քոքբերն, դետեկտիվ պատմությունների հեղինակ:

Հետնորդներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քոքբերնի երեք որդիները բոլորը լրագրողներ են. Ալեքսանդրը, ով տեղափոխվել է ԱՄՆ, գրել է Village Voice, The Nation և CounterPunch-ի համար: Էնդրյուն դարձավ Harper-ի Վաշինգտոնի խմբագիրը: Պատրիկը հրապարակել է նաև իր հոր կենսագրությունը։[19]

Քոքբերնի թոռնուհիներից են RadioNation-ի հաղորդավարուհի Լորա Ֆլենդերսը, BBC Economics-ի նախկին խմբագիր Ստեֆանի Ֆլենդերսը և դերասանուհի Օլիվիա Ուայլդը:[23]

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քոքբերնի որդին՝ Պատրիկ Քոքբերնը, 2024 թվականին հրապարակել է իր հոր կենսագրությունը՝ «Հավատա ոչինչ, մինչև այն պաշտոնապես հերքվի՝ Կլոդ Քոքբերնը և պարտիզանական լրագրության գյուտը»:[19]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Lundy D. R. The Peerage
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 filmportal.de — 2005.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Kindred Britain
  5. ↑ Article in wikiquotes
  6. ↑ «Pilger's law: 'If it's been officially denied, then it's probably true'». The Independent. 12 October 2008.
  7. ↑ «Claud Cockburn Quotes». BrainyQuote.
  8. ↑ In his autobiography In Time of Trouble, he refers to the phrase as advice he had "often heard" (London, 1957) p. 168.
  9. ↑ Charles Mosley, editor, Burke's Peerage, Baronetage & Knightage, 107th edition, 3 volumes (Wilmington, Delaware, US: Burke's Peerage (Genealogical Books) Ltd, 2003), volume 1, page 120.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Francis Claud Cockburn». The National Archives, Subseries within KV 2 - COMMUNISTS AND SUSPECTED COMMUNISTS, INCLUDING RUSSIAN AND COMMUNIST SYMPATHISERS. The Security Service. 1940. KV 2/1553. «Francis Claud Cockburn, alias Frank Pitcairn: British. In 1933 Cockburn, a former 'Times' journalist, started his own political publication The Week which gained a reputation for having inside sources of information. In 1936, under the name Frank Pitcairn, he reported on the Spanish Civil War for the Daily Worker, later becoming its Foreign Editor. In 1939 he was a leading British Communist Party member and was said to be a leader of the Comintern in Western Europe. Throughout the Second World War he remained an active Communist.»
  11. ↑ Charles Mosley, editor, Burke's Peerage, Baronetage & Knightage, 107th edition, 3 volumes (Wilmington, Delaware, US: Burke's Peerage (Genealogical Books) Ltd, 2003), volume 1, page 120.
  12. ↑ Pincher, Chapman (2009). Treachery: Betrayals, Blunders, and Cover-ups: Six Decades of Espionage Against America and Great Britain. Random House Publishing Group. էջ 27. ISBN 9781588368591.
  13. ↑ In his autobiography, "In Time of Trouble" (London, 1957), p.125.
  14. ↑ See New York magazine, 30 July 1979, p. 8. New York
  15. ↑ Orwell, George (2013) [1938]. Homage to Catalonia. Penguin Books. էջեր 168, 236–250. ISBN 978-0-141-39302-5.
  16. ↑ Preston, Paul; Mackenzie, Ann (1996). The Republic Besieged: Civil War in Spain 1936-1939. Edinburgh University Press. էջ 267. ISBN 978-0-7486-0861-4.
  17. ↑ Orwell, 2013, էջ 168
  18. ↑ 18,0 18,1 Watt, Donald Cameron "Rumors as Evidence" pages 276-286 from Russia War, Peace and Diplomacy edited by Ljubica & Mark Erickson, London: Weidenfeld & Nicolson, 2004 page 278.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Campbell, Duncan (13 October 2024). «'A street-boy throwing stones at pompous windows': Claud Cockburn and the birth of guerrilla journalism». The Observer.
  20. ↑ 20,0 20,1 Watt, Donald Cameron "Rumors as Evidence" pages 276–286 from Russia War, Peace and Diplomacy edited by Ljubica & Mark Erickson, London: Weidenfeld & Nicolson, 2004 page 283.
  21. ↑ Arbuthnot: Mrs. P. S-M. Arbuthnot, Memories of the Arbuthnots of Kincardineshire and Aberdeenshire (London, 1920), p. 311 Patricia married firstly on 10 October 1933 to Arthur Cecil Byron, son of Cecil Byron, divorcing in 1940,
  22. ↑ Parker, Peter (23 September 2004). «Ross, Jean Iris (1911–1973)». Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/74425. (Subscription or UK public library membership required.)
  23. ↑ Charles Mosley, editor, Burke's Peerage, Baronetage & Knightage, 107th edition, 3 volumes (Wilmington, Delaware, U.S.A.: Burke's Peerage (Genealogical Books) Ltd, 2003), volume 1, page 120

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրենսիս Կլոդ Քոքբերն» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ