Համբարձում Լիմոնճեան | |
---|---|
| |
Ծնած է | 1768[1][2] |
Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2] |
Մահացած է | 29 Յունիս 1839[1][2] |
Մահուան վայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2] |
Քաղաքացիութիւն | Օսմանեան Կայսրութիւն |
Ազգութիւն | Հայ[3][1][2] |
Տեսակ | դասական երաժշտութիւն եւ Հայկական երաժշտութիւն |
Մասնագիտութիւն | երգահան, երաժշտության տեսաբան, երաժշտության ուսուցիչ |
Համբարձում Լիմոնճեան (1768, Կ.Պոլիս – 29 Յունիս, 1839, Կ.Պոլիս) հայ երգահան, երաժշտագէտ, նոր հայկական ձայնագրութեան հիմնադիրը։ Կոչուած է նաեւ Նոթաճի պապա Համբարձում:
Ծնած է Կ. Պոլիս: Կրթութիւնն ստացած է ծննդավայրի Զենճիրլի խան թաղի հոգեւոր դպրոցին մէջ, ուր աչքի ինկած է որպէս լաւ շարական երգող։ Երաժշտական կրթութիւնը ստացած է յոյն երաժշտագէտ Ոնոփրիոս Թաթաւլեցիին քովը, հմտանալով յունական երաժշտական խաղերուն մէջ։ Ապա աշակերտած է հայ երաժշտագէտ Զեննէ Պաւղոսին: Խորապէս ուսումնասիրած է հայկական, յունական, թրքական եւ արաբական երաժշտութիւնը, ծանօթացած է եւրոպական երաժշտութեանը։ Տիւզյան ամիրաներու նիւթական օժանդակութեամբ ձեռնարկած է հայկական նոտագրութեան ստեղծման, հետեւելով եւրոպական ձայնագրութեան։ 1813-1815 թուականներուն ստեղծած է ձայնագրութեան իր համակարգը, օգտագործելով հայկական խազերու անունները։ Այդ ձայնանիշներով գրի առած է շարք մը շարականներ եւ երաժշտական տարբեր ստեղծագործութիւններ, հիմք դնելով հայկական նոր ձայնագրութեան, որը յետագային շարունակեցին անոր աշակերտները՝ Յովհաննէս Միւհենտիսեանը եւ այլք։
Ունեցած է նաեւ ինքնուրոյն վոկալ ստեղծագործութիւններ, որոնցմէ են՝ «Ով ամենապայծառ», «Համեմատ քեզ ոչ քո նման», «Վեհ Հմայակ», «Գործք քաջուեան», «Զարթիր, զարթիր» եւ այլն, որոնցէն միայն մէկը հասած է մեզ։[4]
Լիմոնճեանը նոր հայկական ձայնագրութիւնը ստեղծած է 1813-15 թուականներուն[5], փոխարինելով խազագրությանը: Նոր նշաններու օգնութեամբ 19-րդ դարուն ձայնագրուած են երեք մատեաններ՝ Շարակնոցը, Ժամագիրքը եւ Պատարագամատույցը: Անոր ստեղծած ձայնագրութիւնը օգտագործուած է ոչ միայն հայկական, այլեւ թրքական եւ ընդհանրապէս մերձարեւելյան երաժշտութեան մէջ։[6]