Ժան էքար
| Ժան էքար ֆրանսերէն՝ Jean Aicard | |
|---|---|
 | |
| Ծննդեան անուն | ֆրանսերէն՝ Jean François Victor Aicard[1] |
| Ծնած է | 4 Փետրուար 1848[2][3][4][…] |
| Ծննդավայր | Թուլոն[3][5][1] |
| Մահացած է | 13 Մայիս 1921[2][3][4][…] (73 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Փարիզի 7-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսա[3][6] |
| Քաղաքացիութիւն |
.svg){kind=small} Ֆրանսա[3] |
| Մայրենի լեզու | Ֆրանսերէն[3] |
| Ուսումնավայր | Պոլ Սեզանի համալսարան? |
| Մասնագիտութիւն | գրագէտ, բանաստեղծ, թատերագիր, վիպասան |
| Վարած պաշտօններ | seat 10 of the Académie française?[7] եւ president of the Société des gens de lettres?[8] |
| Անդամութիւն | Ֆրանսական Կաճառ[7] |
| Ծնողներ | հայր՝ Jean Aicard? |
| Երեխաներ | Jacques Aicard?[9] |
Ստորագրութիւն | |
Ժան Ֆրանսուա Վիքթոր Էքար Ժան էքար (4 Փետրուար 1848[2][3][4][…], Թուլոն[3][5][1] - 13 Մայիս 1921[2][3][4][…], Փարիզի 7-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսա[3][6]), ֆրանսացի բանաստեղծ, վիպասան, թատերագիր, էսսեիստ. ռոմանթիզմ գրական ուղղութեան ներկայացուցիչ։ Ֆրանսական ակադեմիայի անդամ 1901 թ., Պատուոյ լէկէոնի շքանշանի ասպետ։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ժան էքարը ծնած է 4 փետրուար 1848-ին, Թուլոնի մէջ։ Հայրը, որ հանրապետական էր, սեն-սիմոնական եւ յուլիսեան միապետութեան տարիներուն ընդդիմադիր թերթեր կը խմբագրէր, մահացեր է, երբ տղան եղեր է հինգ տարեկան[10]։ Ժանը լաւ կրթութիւն ստացեր է. ուսանած է Մաքոն քաղաքի Լամարթինի անուան լիցեյի մէջ, ապա՝ Նիմի լիցէը, որմէ յետոյ իրաւունք ուսումնասիրեր է Էքս ան Փրովանսի մէջ։ 1868 թուականին եկեր է Փարիզ, լոյս ընծայեր է իր բանաստեղծութիւններու առաջին ժողովածուն՝ Jeunes Croyances-ը («Պատանեկան հաւատալիքներ»-ը), ուր իր յարգանքի տուրքը մատուցեր Լամարթինին[11]։ Գիրքը ջերմօրէն ընդունուեր ընթերցողներու ու գրաքննադատութեան կողմէն եւ հեղինակի առջեւ դռները բացեր է դէպի մայրաքաղաքի Փառնասեան շրջաններ։
1869-ին ան հրատարակեր է իր բանաստեղծական երկրորդ ժողովածուն՝ Parnasse Contemporain խորագրով[12]։ 1870-ին Մարսէյլի թատրոնի մէջ բեմադրուեր է իր հեղինակած թատերգութիւնը։
Ֆրանս-փրուսական պատերազմէն յետոյ Էքարը մասնակցեր է գրական-արուեստագիտական La Renaissance ամսագրի հիմնադրմանը[13]։ 1874-ին լոյս ընծայեր է Poèmes de Provence ժողովածուն, որու շնորհիւ հռչակուեր է Ֆրանսայի այդ պատմական երկրամասի՝ Փրովանսի երգիչ։ 1876-ին հրատարակեր է Parnasse Contemporain խորագիրրը կրող երրորդ ժողովածուն։
Տաղանդաւոր բանաստեղծի՝ անոր նուաճած համբաւին 1908 թուականին գումարուեր է ոչ պակաս շնորհալի արձակագիրի հռչակը. լոյս տեսեր է Maurin des Maures վէպը։ Ատոր յաջորդած L'illustre Maurin-ը ամրապնդեր է իր համբաւը որպէս վարպետ արձակագիր։ Ընդհանրացնելով՝ կարելի է եզրահանգել, որ Էքարի ստեղծագործական ներշնչանքի ակունքը մանկութեան յուշերն ու տպաւորութիւններն են[14]։ Paris-Parisian պարբերականը 1899 թուականին լոյս տեսած գրախօսականի մը մէջ անոր ստեղծագործութեան առաւել բնութագրական յատկանիշը համարեր է «հարաւային ռոմանտիզմը»[15]։
Ժան էքարը 1894 թուականին ընտրուեր է Գրիչի մարդկանց ընկերութեան նախագահ, 1909-ին՝ Ֆրանսական ակադեմիայի անդամ, 1920 թուականին՝ Solliès-ville-ի քաղաքապետ։
Մահացեր է 1921 թուականի 13 Մայիսին, Փարիզի 7-րդ շրջանի «Ուտինո» հիւանդանոցին մէջ[16]։ Յուղարկաւորուեր է Թուլոնի քաղաքային գերեզմանատանը[17]։
Ուշագրաւ փաստեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Լէոն Տոտէն կը վկայէ, որ Ժան Էքարն օժտուած էր ասմունքելու զարմանալի տաղանդով եւ մինչեւ անգամ միջակ բանաստեղծութիւնն այնպէս կ'արտասանէր, որ գլուխգործոցի տպաւորութիւն կը ձգէր:[18]։ Արթիւր Ռեմպոյին այդ բնաւ հաճելի չէր, եւ ան նման դէպքերուն չէր վարաներ ամէն անգամ արտայայտելու իր դժգոհութիւնը[19]։ Հակառակակ անոր, որ Էքարը Ռեմպոյին նուիրած է իր լաւագոյն բանաստեղծութիւններէն մէկը՝ Les Effarés-ը[20]։
- Թուլոնի երկաթուղային կայարանի քով գտնուող հին շէնքը, ուր ժամանակ մը ապրեր է Ժան Էքարը, վերածուեր է իրեն նուիրուած թանգարանի[21]
- Բանաստեղծի տունը Թուլոնի մերձակայքը գտնուող Solliès-Ville-ում[22]
Երկեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Բանաստեղծութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Jeanne d'Arc (Le rachat de la Tour)
- Les Jeunes Croyances, Alphonse Lemerre, 1867
- Au clair de la lune, 1870, Alphonse Lemerre
- Rébellions et Apaisements, 1871, Alphonse Lemerre
- Mascarille, 1873, Alphonse Lemerre
- Pierre Puget, 1873, L. Laurent, Toulon (médaille d'or au concours de poésie de Toulon)
- Poèmes de Provence, 1874, Alphonse Lemerre - couronné par l'Académie française
- La Chanson de l'enfant, 1876, Fischbacher - couronné par l'Académie française
- Le Petit Peuple, 1879, Cayer
- Les Poèmes de Provence ; les cigales, 1878
- Miette et Noré, idylle provençale, 1880, Charpentier
- Lamartine, 1883, Ollendorff
- Le Dieu dans l’homme, 1885, Ollendorff
- L'Éternel Cantique, 1885, Fischbacher
- Maternités, 1886
- Le Livre des petits, 1886, Delagrave
- Le Livre d’heures de l'amour, 1887, Alphonse Lemerre
- Jésus, 1896, Flammarion
- Sauveteurs, 1898, Mouillet
- Italie et France (vers), 1903, Crété
- Hollande, Algérie (poèmes et prose), 1913, Flammarion
- Le Témoin, 1914 - 1916, Flammarion
- Le Jardin des enfants, 1914, Flammarion
- La Légende du Chevrier, (adaptation musicale de Emile Dens), 1914, J. Poulalion
- Le Sang du sacrifice, 1917, Flammarion
[[Պատկեր:Henri_Fantin-Latour_005.jpg|thumb|Ֆրանսացի նկարիչ Անրի Ֆանթեն-Լաթուրի Un coin de table նկարի մէջ պատկերուած են բանաստեղծներ Ժան Էքարը Արտյուր Ռեմպոն եւ Պոլ Վեռլենը
Վէպեր եւ վիպակներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Roi de Camargue, 1890, Testard
- Le Pavé d'amour, 1892, Ollendorff
- L'Ibis Bleu, 1893, Flammarion
- Fleur d'abîme, 1894, Flammarion
- L'Été à l'ombre (nouvelles), 1895, Flammarion
- Diamant noir (roman), 1895, Flammarion
- Notre-Dame-d'Amour, 1896, Flammarion - texte en ligne
- L'Âme d'un enfant, 1898, Flammarion
- Mélita (roman bohème), 1898, Flammarion
- Tata, 1901, Flammarion
- Benjamine, 1906, Flammarion
- Maurin des Maures, 1908, Flammarion
- L'Illustre Maurin, 1908, Flammarion
- Arlette des Mayons (roman de la terre et de l'école), 1917, Flammarion
- Gaspard de Besse։ un bandit à la française, 1918, Flammarion
- Le Fameux Chevalier Gaspard, 1908, Flammarion
- Des cris dans la mêlée, (prose), 1916, Flammarion
- Le Rire de Maurin, 1923, Flammarion
- La Gueuse des Marais, 1928, Flammarion
Թատերգութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Au clair de la lune, comédie en un acte en vers, Alphonse Lemerre, 1870
- Pygmalion, poème dramatique en un acte, Alphonse Lemerre, 1872
- Othello ou le More de Venise, drame en 5 actes en vers, Charpentier, 1881
- Smilis, drame en 4 actes en prose, Ollendorff
- Mascarille, à-propos en vers pour l'anniversaire de Molière, Alphonse Lemerre,
- La Comédie française à Londres, Jouaust
- La Comédie française à Alex. Dumas, Ollendorff
- Smilis, drame en quatre actes et en prose, 1884, Ollendorff
- Le Père Lebonnard, 1889 ; pièce produite pour la première fois au Théâtre-Libre. et tournée au cinéma en 1939
- La Légende du Cœur, Théâtre antique d'Orange, Flammarion
- Le Manteau du Roi, Théâtre de la Porte-Saint-Martin, Flammarion
- Don Juan ou la Comédie du siècle, 1889, poème dramatique en 5 actes
- Forbin de Solliès, pièce en 2 actes, 1920, Flammarion
- La Milésienne, 1924, Flammarion
Էսսեներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- La Vénus de Milo։ recherches sur l'histoire de la découverte, d'après des documents inédits, 1874, Sandez
- Leconte de Lisle, librairie Fischbacher, 1887, texte sur Gallica.
- Alfred de Vigny, conférence de la Revue Hebdomadaire, Flammarion
- Comment rénover la France (prose), 1918, Flammarion
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Base Léonore — ministère de la Culture.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 27. — ISBN 978-2-221-06888-5
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Aicard, Jean François Victor // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 1. — P. 434.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Aicard, Jean François Victor // The Enciclopædia Britannica: New Volumes — 12 — London, NYC: 1922.
- ↑ 7,0 7,1 Ֆրանսիական ակադեմիա — 1635.
- ↑ https://www.sgdl.org/17-sgdl/presentation/82-presidents-sgdl — 1837.
- ↑ https://gw.geneanet.org/garric?lang=fr&n=aicard&p=jean
- ↑ Victor Duclos, Jean Aicard : Simple notice sur sa vie et ses écrits, éditions L. Duc, 1894.
- ↑ Constantin Lecigne, Jean Aicard, Éditions Sueur-Charruey, 1901.
- ↑ Violette Bouyer-Karr, Jean Aicard, Éditions du Var, 1921.
- ↑ Tony Marmottans, Jean Aicard, du poème au roman, éditions Université de Toulon et du Var, 2000.
- ↑ |langue=|auteur1=|prénom1=Nieres-Chevrel, Isabelle, 1941-|nom1=...|prénom2=Perrot, Jean, 1937-|nom2=...|titre=Dictionnaire du livre de jeunesse : la littérature d'enfance et de jeunesse en France|passage=12|lieu=|éditeur=Electre-Ed. du Cercle de la Librairie|date=DL 2013|pages totales=|isbn=9782765414018|isbn2=2765414017|oclc=862208705|lire en ligne=https://www.worldcat.org/oclc/862208705%7Cconsulté le=2019-02-05}}
- ↑ |titre=Paris-Parisien|éditeur=Ollendorff|année=1899|passage=48}}
- ↑ Archives de Paris 7e, acte de décès Կաղապար:Numéro, année 1921 (page 22/31)
- ↑ Tombeaux des Immortels, Où sont inhumés les académiciens français ?
- ↑ https://fr.wikisource.org/wiki/Page:L%C3%A9on_Daudet_-_Souvenirs_des_milieux_litt%C3%A9raires,_politiques,_artistiques_et_m%C3%A9dicaux_(I_%C3%A0_IV).djvu/88
- ↑ Cet épisode est discuté par Daniel A. De Graaf dans Arthur Rimbaud : sa vie, son œuvre, publié par L'Harmattan en 2005, 2-7475-8303-1, p. 93-94. Voir ici.
- ↑ http://abardel.free.fr/tout_rimbaud/lettre_aicard.htm
- ↑ Musée Jean Aicard Paulin Bertrand
- ↑ «Archive copy»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2010-02-02-ին։ արտագրուած է՝ 2020-02-10
| ||||||||||
