Լեառնակ
Լեառնակ[1] (հին յուն․՝ λάρναξ)‘ տեսակ սարկոֆագի մինոյեան մշակոյթին եւ հին Յունաստանի մէջ, փոքր փակ տուփի ձեւով, ուր կը տեղադրէին մահացածի ծալուած մարմինը կամ այրման մոխիրը:
Առաջին լեառնակները յայտնուեցան մինոյեան ժամանակաշրջանին Էգէական բրոնզի դարաշրջանին, երբ անոնք ստացան կերամիկական տուփերու ձեւ, որոնք կը նմանէին փայտեայ սնդուկներու, հաւանաբար հին եգիպտական անկողնային սնդուկներու օրինակով: Անոնք հարուստ կերպով զարդարուած էին վերացական նախշերով, ութոտնուկներով եւ որսի ու ծէսերու տեսարաններով[2]:
Աւելի ուշ հելլենիստական ժամանակաշրջանին լեառնակները դարձան տարածուած փոքր տերակոտային սարկոֆագներու ձեւով, որոնցմէ ոմանք նկարուած էին ժամանակակից յունական կաւամաններու ոճերով:
Մի քանի յատուկ պարագաներու, ինչպէս կը թուի, լեառնակները կը պատրաստուէին թանկարժէք նիւթերէ, ինչպէս օրինակ՝ մ.թ.ա. Դ դարու նմուշը, որ գտնուած է Վերգինայի մէջ՝ հիւսիսային Մակեդոնիոյ մէջ, արեւային պատկերով կափարիչին վրայ (այստեղէն ալ «Վերգինայի աստղ» խորհրդանիշի անուանումը): Մանոլիս Անդրոնիկոս, հնագիտական պեղումներու ղեկավար, կը կարծէր, որ այս լեառնակը, ամենայն հաւանականութեամբ, կը պարունակէր Մակեդոնիայի թագաւոր Փիլիպպոս Բ-ի, Ալեքսանդր Մեծի հօր, մնացորդները[3]:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ «Հայերէն արմատական բառարան, Հրաչեայ Աճառեան»։ www.nayiri.com։ արտագրուած է՝ 2024-11-16
- ↑ «British Museum - Terracotta coffin (larnax)»։ web.archive.org։ 2007-11-27։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2007-11-27-ին։ արտագրուած է՝ 2024-11-16
- ↑ Andronikos Manolēs (1981)։ The finds of the royal tombs of Verginà։ Albert Reckitt archaeological lecture։ Oxford: Oxford Univ. Pr։ ISBN 978-0-85672-204-2