Վարազդատ Յարութիւնեան | |
---|---|
![]() | |
Ծնած է | 29 Նոյեմբեր, 1909 |
Ծննդավայր | Վան, Օսմանեան Կայսրութիւն |
Մահացած է | 20 Մարտ, 2008 |
Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստան |
Քաղաքացիութիւն |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Ազգութիւն | Հայ |
Ուսումնավայր | Հայաստանի ազգային բազմարուեստի համալսարան[1] |
Կոչում | փրոֆէսոր[1][2] եւ ակադեմիկոս[2] |
Մասնագիտութիւն | ճարտարապետ, ճարտարապետության պատմաբան, ճարտարապետության տեսաբան, դասախօս, արուեստագէտ, համալսարանի դասախօս, ակադեմիկոս |
Աշխատավայր | Ճարտարապետ |
Անդամութիւն | Բնօրրան պատմական հուշարձանների պահպանման հայկական ընկերություն?[1][2], Հայաստանի Ճարտարապետներու Միութիւն[1] եւ Հայաստանի Գիտութիւններու Ազգային Ակադեմիա[2] |
Կուսակցութիւն | Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1] |
Ստորագրութիւն![]() |
Վարազդատ Յարութիւնեան (29 Նոյեմբեր, 1909- 20 Մարտ, 2008), ճարտարապետ, գրող, մանկավարժ, ծագումով Վանեցի։
Յարութիւնեան ծնած է Օսմանեան Կայսրութեան Վան քաղաքին մէջ, բայց ինք եւ իր ընտանիքը ստիպուած եղած են փախչիլ Հայոց ցեղասպանութեան ժամանակ դէպի Ռուսաստանի տարածքը։ Անոնք սկիզբը կը բնակին Թիֆլիսի մէջ, ապա կը հաստատուին Երեւան։
1996-ին ան կ'ընտրուի ակադեմիկոս Հայաստանի Հանրապետութեան գիտութիւններու ազգային ակադեմիային ։ Հայաստանի մէջ, ան նաեւ նախագահ եղած է հասարակութեան պաշտպանութեան պատմական յուշարձաններուն։ Ան հեղինակն է աւելի քան 40 գիրքերու եւ շուրջ 800 յօդուածներու, որոնց նիւթը հիմնականին մէջ հայկական ճարտարապետութեան մասին է[3]։