Faðerni er réttarástand er kveður á um tiltekinn aðili skuli teljast faðir barns að lögum. Athuga skal að barn í þessu samhengi er í merkingunni ‚niðji‘, en ekki á grundvelli aldurs. Ferlið þar sem faðerni að lögum er ákvarðað kallast feðrun.
Börn geta verið feðruð með ýmsum hætti að íslenskum lögum: Með sjálfvirkri feðrun, faðernisviðurkenningu, í tilviki tæknifrjóvgunar, með ættleiðingu, eða með dómi. Til að hnekkja sjálfvirkri feðrun eru höfðuð vefengingarmál, en ógildingarmál til að hnekkja faðernisviðurkenningu. Faðernismál eru (almennt) höfðuð í þeim tilvikum þegar feðra á barn sem er ekki feðrað (þá stundina). Núverandi staða er sú að eingöngu karlmenn megi teljast feður barna að lögum.