Ey Iran (ペルシア語: ای ایران)はイランで有名で一般的な歌。曲名の意味は「ああ、イラン」であり、歌詞の内容はイランが美しい国でそれを如何に愛しているかを歌っている。この歌詞は、フセイン・ゴレ・ゴラブ(Hossein Gole Golab)により1946年に書かれたもので、曲はルーホッラー・ハーレギー(Ruhollah Xaleqi)により作曲されゴラム・フセイン・バナン(Qolam Hossein Bænan)により最初に演奏された。[1]
ゴレ・ゴラブは愛国心から歌を書く決心をした。彼は、次の言葉を言った。「1944年、通りから聞こえる侵略者の軍隊の足音は、どのような愛国者でも驚かすだろう、私はそれからこの歌を書き上げた。ルーホッラー・ハーレギー教授が音楽を作曲し、どのような政治的な弾圧にもかかわらず、この歌は人々の身も心も捉えることができた。」[1]
Ey Iranは現在もしくは昔のイランの国歌と勘違いされることがある。この歌は本当に短い間国歌と同じ地位を占めたが、ウェールズのMen of Harlech(軍隊行進曲の一つ)と同じくイランの人々の文化に影響を与えたものである。この歌はイランの国歌が採用されるまでのシャーの統治期間(1979年2月に退位)非公式に使用された。しかし、今でも一部の反体制派と愛国者は現在と過去の国歌に変わるものとして使用している。パフラヴィー朝を賞賛している旧イラン帝国の国歌と、革命を賞賛している現イラン・イスラム共和国の国歌の元、政治的な思想は別にして、彼らは「Ey Iran」を好む傾向がある。今日のペルシア語はアラビア語と交じり合っているが、この歌詞にはアラビア語語源の語は2つしかなく、これは愛国者が注目する点である。[1]
ペルシア・アラブ文字
|
ラテン文字
|
国際音声記号転写
|
١
ای ایران ای مرز پرگهر
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
:برگردان
مهر تو چون شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
٢
سنگ کوهت در و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم
برگو بی‌مهر تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست
نور ایزدی همیشه رهنمای ماست
برگردان
٣
ایران ای خرم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
برگردان[2][3][4][5]
|
I
Ej Iran ej mærze por gohær
Ej xakæt særcešmeje honær
Dur æz to ændišeje bædan
Pajænde mani to džavedan
Ej došmæn ær to sænge xareji, mæn ahænæm
Džane mæn fædaje xake pake mihænæm
Bærgærdan:
Mehre to con šod pišeæm
Dur æz to nist ændišeæm
Dær rahe to kej ærzeši daræd in džane ma
Pajænde bad xake Irane ma
II
Sænge kuhæt dorro gohær æst
Xake dæštæt behtær æz zæræst
Mehræt æz del kej borun konæm
Bærgu bimehre to cun konæm
Ta gærdeše džæhano dowre aseman bepast
Nure izædi hæmiše ræhnæmaje mast
Bærgærdan
III
Iran ej xorræm behešte mæn
Rowšæn æz to særnevešte mæn
Gær atæš baræd be pejkæræm
Džoz mehræt dær del næpærværæm
Æz abo xako mehre to serešte šod gelæm
Mehr ægær borun rævæd tohi šævæd delæm
Bærgærdan
|
1
[ej iːɾɒːn ej mæɹze pʰoɾ gohæɾ]
[ej xɒːkʰæt̪ sæɹt͡ʃʰeʃmeje honæɾ]
[d̪uːɾ æz t̪ʰo ænd̪iːʃeje bæd̪ɒːn]
[pʰɒːjænde mɒːniː t̪ʰo d͡ʒɒːved̪ɒːn]
[ej d̪oʃmæn æɹ t̪ʰo sæŋɡe xɒːɾejiː mæn ɒːhænæm]
[d͡ʒɒːne mæn fæd̪ɒːje xɒːkʰe pʰɒːkʰe miːhænæm]
[bæɾgæɹd̪ɒːn]
[mehɾe t̪ʰo t͡ʃʰon ʃod̪ pʰiːʃeæm]
[d̪uːɾ æz t̪ʰo niːst̪ʰ ænd̪iːʃeæm]
[d̪æɾ rɒːhe t̪ʰo kʰej æɹzeʃiː d̪ɒːɾæd̪ iːn d͡ʒɒːne mɒː]
[pʰɒːjænd̪e bɒːd̪ xɒːkʰe iːɾɒːne mɒː]
2
[sæŋɡe kʰuːhæt̪ʰ d̪oro gohæɾ æst̪ʰ]
[xɒːkʰe d̪æʃt̪ʰæt̪ʰ beht̪ʰæɾ æz zæɾæst̪ʰ]
[mehɾæt̪ʰ æz d̪el kʰej boɾuːn kʰonæm]
[bæɾguː biːmehɾe t̪ʰo t͡ʃʰuːn kʰonæm]
[t̪ʰɒː gæɹd̪eʃe d͡ʒæhɒːno d̪owɾe ɒːsemɒːn bepɒːst̪ʰ]
[nuːɾe iːzæd̪iː hæmiːʃe ræhnæmɒːje mɒːst̪ʰ]
[bæɾgæɹd̪ɒːn]
3
[iːɾɒːn ej xoræm beheʃt̪ʰe mæn]
[rowʃæn æz t̪ʰo sæɾneveʃt̪ʰe mæn]
[gæɾ ɒːt̪ʰæʃ bɒːɾæd̪ be pʰejkʰæɾæm]
[d͡ʒoz mehɾæt̪ʰ d̪æɹ d̪el næpʰæɾvæɾæm]
[æz ɒːbo xɒːkʰo mehɾe t̪ʰo seɾeʃt̪ʰe ʃod̪ gelæm]
[mehɾ ægæɾ boɾuːn rævæd̪ t̪ʰohiː ʃævæd̪ d̪elæm]
[bæɾgæɹd̪ɒːn]
|
| 日本語訳
|
英訳
|
タジク語
|
|
O Iran, the land of gems abound
Thy soil nurtureth artisans aplenty
Far be from thee the foes’ intentions
Mayest thou remain permanent and eternal
O enemy, if thou art of rock, of iron I am
My life I sacrifice for the noble soil of my land
Chorus:
Thy love hath become my preoccupation
My thoughts are never far from thee
For thee my life is not worthy
Mayeth land of Iran be eternal
Thy mountains are made of gems and jewels
The soil of thy fields better than gold
Tell me what to do without thy love
If ever I exclude it from my heart
While the universe and heavens revolve
The light of the Divine shall forever shine our path agleam
Chorus
Iran, o my beautiful paradise
Bright is my destiny because of thee
Even if fire rains on my body
Only thy love I’ll flourish in my heart
I am made of thy love, water and thine earth
Should love leave, earthen will become my heart
Chorus
|
Эй Эрон, эй марзи пур гавҳар,
Эй хокад сарчашмаи ҳунар.
Дур аз ту андишаю бадон,
Поянди мони ту ҷовидон.
Эй, душман ар ту санги хори ман оҳанам,
Ҷони ман фадои хоки поки меҳанам.
Баргардон:
Меҳри ту ҷон шуд пишаам,
Дур аз ту нест андишеям,
Дар роҳи ту кей арзиши дорад ин ҷонӣ моб
Поянда бод хоки Эрони мо.
Санги кӯҳад дуру гавҳар аст,
Хоки даштад беҳтар аз зар аст,
Меҳрат аз дил кей берун кунам,
Баргу бе меҳри ту ҷун кунам.
Ту, гардиши ҷаҳону даври осмон бепост,
Нури эзоди ҳамиша раҳнамои мост.
Баргардон
Эрон, эй хуррам беҳишти ман,
Равшан аз ту сарнавишти ман,
Гар оташ борад ба пейкарам,
Ҷӯз меҳрад дар дил напарварам.
Аз обу хоку ту саришта шуд дилам,
Меҳр агар берун равад туи шавад дилам.
Баргардон
|