Air Mata Iboe ya iku filem saka Hindhia-walanda (saiki Indonésia) kang disutradharai lan ditulis déning Njoo Cheong Seng.[1] Filem iki dadi pungkasan filem kang digawé déning Majestic Film Company kang diduwéni Fred Young.[2] Filem iki diparagani déning Fifi Enom, Rd Ismail, A. Sarosa, lan Ali Yugo. Filem iki nyritakaké sawijining ibu kang nggedèké anaké, nanging dicidrani déning anak mbarepé.[1] Filem iki diiringi nganggo musik keroncong.[1] Nanging saiki, filem Air Mata Iboe dinuga ilang[3]. Filem iki dibabar ing sasi Dhèsèmber 1941.[1] Sawenèh sumber nglapuraké menawa filem iki rampung ing nalika Jepang njajah ing Indonésia (1942-1945) déning Tan Tjoei Hock.[4][5] Filem iki digawé manèh kanthi sesirah kang padha ing taun 1957.[6]
Sugiati (Fifi Enom) iku ibu kang duwéni anak cacah papat. Telu saka anaké ya iku lanang (Achmad [Rd. Ismail], Idris [S. Poniman], Sumadi [A. Sarosa]) lan wadon siji kang jenengé Supinah (Sulami). Piyambaké tresna marang kabèh anaké, nanging Sumadi éntuk kawigatèné luwih saka ibuné amarga dhèwèké ora entuk kawigatèn kaya sedulur-seduluré saka bapaké, Subagio (Ali Yugo). Tanpa kulawargané ngerti, Subagio nglakoni urip minangka bégal lan sawisé iku dicandhak, Sumadi banjur ngaku menawa dhèwèké minangka bégal lan dibuwang. Amarga kadadeyan iku, Subagio ngrasa salah, banjur nandang lara lan tilar donya, mula Sugiarti dadi urip dhèwèkan. Anak-anaké sing sugih, Achmad lan Idris, nolak kanggo ngrawat ibuné. Anak wadoné, Supinah, gelem ngrawat ibuné nanging uripé mlarat. Mula, Sugiarti golek papan kanggo urip lan nggantungaké welas asihé saka wong liya. Sawisé metu saka papan pambuwangan, Sumadi ngalap pulih marang sedulur-seduluré .[1]
Majestic Film Company saka Malang ngumumaké Air Mata Iboe ing Juni 1941, kang bebarengan karo rong filem liyané, Boedi Terbenam lan Bachtera Karam.[2][a] Sawisé pambiwara iku, filem iki banjur digawé.[2] Filem iki disutradharai lan ditulis déning Njoo Cheong Seng kang duwé singlon Kanthi M. d' Amour lan diprodhuseri déning Fred Young, sing duwé Majestic.[7] Filem iki diparagni bojoné Njoo, Fifi Young (ora ana hubungan kanggo Fred), Rd. Ismail, A. Sarosa, lan Ali Yugo.[1] Njoo sadurungé nyutradharani Djantoeng Jantung (1941), kang pungkasané nyedhihaké. Nanging, filem kang diparagani kapisan bojoné ing Majestic, dhèwèké nandang lara nalika syuting filem sadurungé. Dibiyantu déning juru paès, Young maragani Sugiati enom lan tuwa.[4]
Filem ireng lan putih iki diiringi sewelas lagu keroncong kang dianngit déning R. Koesbini.[1] Limang paraga filem iki ya iku penyanyi keroncong kang misuwur: Soerip, Titing, Soelami, Ning Nong, lan Poniman.[7][8][4]
Air Mata Iboe duwé rèng-rèngan redana kang gedhé lan digawé wiwit taun 1941.[4] Adhedhasar sutradhara Tan Tjoei Hock, Air Mata Iboe durung rampung nalika Jepang njajah wiwit taun 1942.[9] Panjajahan iku nyebabaké arep kabèh studhio filem ing Hindhia-walanda ditutup.[9] Njoo wis ngyasa grup téateré sawisé panjajahan Jepang diwiwiti lan disengkuyung déning Fred lan Fifi Young.[9] Miturut Njoo, Tan ngrampungaké filem antara taun 1942 lan 1945.[4][5] Sawenèh pariwara lan tanggepan kang dibabar ing sawenèh ariwata Surabaya, menawa filem iki dipacak Dhèsèmber 1941.[9][10]