განათლება ვიეტნამში განათლება ვიეტნამში - განათლებისა და განათლების სამინისტროს სახელმწიფო და კერძო განათლების სახელმწიფო სისტემა. იგი დაყოფილია ხუთ დონეზე: სკოლამდელი განათლება, დაწყებითი სკოლა, საშუალო სკოლა, საბაზო სკოლა და უმაღლესი განათლება. ფორმალური განათლება შედგება თორმეტწლიანი განათლებისგან, რომელიც თავის მხრივ იყოფა ხუთწლიან დაწყებითი განათლებად, ოთხწლიან შუალედურ და სამწლიან განათლებად. უმრავლესობა საბაზისო განათლების სტუდენტებისა ნახევარი დღის განმავლობაშია სასწავლებელში. ვიეტნამის მთავარ საგანმანათლებლო მიზანს წარმოადგენს "ხალხის ზოგადი ცოდნა, ტრეინინგის ხარისხი ადამიანური რესურსი და ნიჭის განვითარება". [1]
ვიეტნამი ცნობილია თავისი მკაცრი სასწავლო გეგმით, რომელიც სტუდენტებისთვის კონკურენტუნარიანობის გაზრდის მაჩვენებლად ითვლება. საშუალო განათლება ქვეყანაში ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი სოციალური საკითხია: დასახელებული სკოლები ცნობილია, როგორც "სკოლები ნიჭიერებისთვის" ("ტრიგინგ-თაღი"), პრესტიჟულია და ხშირად ითხოვს მაღალ შეფასებას გამოცდის შედეგად. უმაღლესი განათლება ასევე ფუნდამენტური ქვაკუთხედია ვიეტნამური საზოგადოებაში. საუნივერსიტეტო მისაღები გამოცდები განისაზღვრება სკოლის ეროვნული გამოსაშვები გამოცდებით, რომლის შედეგები შეფასდების დროს განიხილება. უმაღლესი ქულა უფრო პრესტიჟულ ინსტიტუტს ნიშნავს. უნივერსიტეტში სწავლის გაგრძელება ხშირად სოციალური სტიგმისკენ მიდის, რადგან ისინი, ვინც ვერ ჩააბარა გამოცდა, საზოგადოების წევრების მხრიდან დამცირებულია.
აზიაში ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდის ტემპის ვიეტნამი ცდილობს განათლების სისტემის გაუმჯობესებას; 2012 წელს, განათლების ეროვნულ ბიუჯეტს 6.3% შეადგენდა. [2] ბოლო ათწლეულის განმავლობაში ვიეტნამში ქვეყნის განათლების სისტემას მოქალაქეები აკრიტიკებენ, რამაც გამოიწვია სერიოზული სოციალური საკითხები, მათ შორის დეპრესია, შფოთვა და გაზრდილი [თვითმკვლელობის] შემთხვევათა რიცხვი. [3] კომენტარს აკეთებდნენ, რომ სკოლებმა უნდა აირჩიონ უფრო მოქნილი სასწავლო პროგრამები, ნაკლებად აქცენტირდეს ქაღალდის ტესტებზე და უფრო მეტი ყურადღება მიეპყროსეს უნარ-ჩვევების განვითარებას. [4] საზოგადოებრივი აზრის საპასუხოდ, განათლების და ტრენინგის სამინისტრო მუშაობს ხელახლა განათლების სისტემის რეფორმებზე, რომლებიც დადებითი და უარყოფითი მხარეების გაანალიზებას ახდენენ. განათლების რეფორმირება დღემდე ჯერ კიდევ საკამათო თემაა.[5][6][7]
ვიეტნამის ამბიციური განათლების რეფორმის გეგმები შეასრულებს დიდებას პირველად
აზიაში ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი მშპ ზრდის მაჩვენებელია, ვიეტნამი ცდილობს განათლების სისტემის გაუმჯობესებას; 2012 წელს, განათლების ეროვნულ ბიუჯეტს 6.3% შეადგენდა. [1] უკანასკნელი ათწლეულის განმავლობაში, ვიეტნამის საჯარო განათლების მიღება ქვეყნის განათლების სისტემაში შედის. მოქალაქეები კრიტიკულ კურიკულუმს აკრიტიკებდნენ, რამაც გამოიწვია სერიოზული სოციალური საკითხები, მათ შორის დეპრესია, შფოთვა და კიდევ თვითმკვლელობის მაჩვენებელი. [6] საჯარო კომენტარებმა გამოთქვა სკოლები, რომ სკოლები უფრო მოქნილი შესწავლის პროგრამა უნდა აირჩიონ, ნაკლებად აქცენტი ქაღალდის ტესტებზე და უფრო მეტი ყურადღება დაეთმო ცხოვრების უნარ-ჩვევებს. საზოგადოებრივი აზრის საპასუხოდ განათლებისა და განათლების სამინისტრომ განათლების სისტემის რეფორმირების რეზოლუციებთან ერთად დააკმაყოფილა როგორც დადებითი და უარყოფითი გამოხმაურება, განათლების სისტემაში რეფორმირება ჯერ კიდევ დღემდე საკამათო თემაა.
ვიეტნამის განათლების კანონის 44-ე მუხლით გათვალისწინებული საკუთრების შესახებ არსებობს სულ ოთხი ტიპის საგანმანათლებლო დაწესებულება. ესენია საჯარო დაწესებულებები, ნახევრად საჯარო საგანმანათლებლო დაწესებულებები (შექმნილია სახელმწიფოს მიერ მობილიზებულ ორგანიზაციებისა და კერძო პირების მეშვეობით); სახალხო დამფუძნებელი საგანმანათლებლო დაწესებულებები (სოციალური ან ეკონომიკური ორგანიზაციები სახელმწიფოსგან ნებართვის მისაღებად გამოიყენება არასაბიუჯეტო ბიუჯეტით დაფუძნებული დაწესებულების შექმნა) და კერძო საგანმანათლებლო დაწესებულებები.
ნახევრად საჯარო, ადამიანური რესურსების დამფუძნებელი და კერძო საგანმანათლებლო დაწესებულებები ერთობლივად არის მოხსენიებული, როგორც არაკომერციული საგანმანათლებლო დაწესებულებები. [8]
ვიეტნამში სასწავლო წელი ორ სემესტრიდ არის დაყოფილი: პირველი იწყება აგვისტოში და მთავრდება დეკემბერში, ხოლო მეორე იწყება პირველის დამთავრებისთანავე, რაც დაახლოებით იანვრის ბოლოა და მაისის ბოლომდე გრძელდება.
საჯარო საბავშვო ბაღები, როგორც წესი, იღებენ ბავშვებს 18 თვედან 5 წლამდე. ზოგჯერ, ოთხი ან ხუთი წლის ბავშვებს ასწავლიან ანბანს და ძირითად არითმეტიკულ მოქმედებებს. ამ დონის განათლება არ არის სავალდებულო და პოპულარობით სარგებლობს დიდ ქალაქებში, როგორიცაა ჰანოი, ჰო ჩიჰჰი სითი, დაან ნანგი, ჰა ფონგი, ვანგ ტაუ. ბავშვები, ჩვეულებრივ, დაწყებით განათლებას ექვს წლამდე იწყებენ. ამ დონის განათლება 5 წლის განმავლობაში გრძელდება და ყველა ბავშვისთვის სავალდებულოა. ქვეყნის წიგნიერების დონე 90% -ზე მეტია.
ვიეტნამის ზოგადი სტატისტიკის ოფისის 2006 წლის კლასტერის გამოკვლევის თანახმად, დაწყებითი კლასებში ჩაბმულია 6-დან 11 წლამდე ასაკის 96%. თუმცა, ჯერ კიდევ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავება დაწყებითი განათლების დასრულებისას სხვადასხვა ეთნიკურ ჯგუფებში. როცა დაწყებითი კლასების დასრულების მაჩვენებელი 86% იყო ძირითად მოსახლეობაში, ეთნიკური უმცირესობების ბავშვებისთვის კი მხოლოდ 61% იყო.</ Ref>[9]
2009-2010 სასწავლო წელს ვიეტნამში 15,172 დაწყებითი სკოლა და 611 კომბინირებული პირველადი და ქვედა საშუალო სკოლები იყო. საერთო ჯამში 7.02 მილიონი მოსწავლე იყო, რომელთაგან 46% იყო გოგონა.
დაწყებითი განათლების სასწავლო გეგმა ვიეტნამში დაყოფილია ორ ფაზად. ერთი მოიცავს , 1 -3 კლასებს, სადაც ისწავლება ექვსი სასკოლო საგანი: ვიეტნამური ენა, მათემატიკა, მორალი, ბუნება და საზოგადოება, ხელოვნება და ფიზიკური განათლება; მეორე ფაზა მოიცავს 4-5 კლასებს ცხრა დისციპლინით: ვიეტნამური ენა, მათემატიკა, მორალი, მეცნიერება, ისტორია, გეოგრაფია, ძირითადი ტექნიკა, მუსიკა, ხელოვნება და ფიზიკური განათლება. [10]
ქვედა საშუალო სკოლა (ვიეტ. trung học cơ sở) ან უმცროსი საშუალო სკოლა მოიცავს მეექვსე, მეშვიდე, მერვე და მეცხრე კლასებს. 2006 წელს მისი გაუქმების შემდეგ მოსწავლეებმა უნდა გაიარონ განათლების სამაგისტრო დეპარტამენტის მიერ მომზადებული შუალედური გამოკვლევის გამოცდა (IGE). ეს საგანმანათლებლო დონე ერთგვაროვანია მთელი ქვეყნის მასშტაბით, გარდა შორეულ პროვინციებში, რომელიც მომავალ რამდენიმე წლის განმავლობაში საშუალო განათლების პოპულარიზაციას და სტანდარტიზაციას მოელის. ვიეტნამში შუალედური განათლება არ არის სავალდებულო.
ქვედა საშუალო განათლების ყოველწლიური გრაფიკი მოიცავს შემდეგ საგნებს: ვიეტნამური ენა, მათემატიკა, ბიოლოგია, ფიზიკა, ქიმია, ისტორია, გეოგრაფია, სამოქალაქო განათლება, უცხო ენა (ყველაზე ხშირად ინგლისური ან ფრანგული ენა პროფესიული სწავლება, ტექნოლოგია, ხელოვნება, მუსიკა, პირობითი საგნები, კლასი საქმიანობა და სკოლის საქმიანობა, პროფესიული ორიენტირებული საქმიანობა (თვეში 3 თვეში ან ზოგ შემთხვევაში, ზაფხულში მე -7 და მე -8 კლასებში) და ექსტრა- სასწავლო კურსები (4 თვეში ყოველ კლასში). წლის ბოლოს 8 სტუდენტი მონაწილეობას მიიღებს მეორადი პროფესიული გამოცდაზე მე -10 კლასის გამოცდისთვის დამატებითი ნიშნის მოსაპოვებლად.
ტექნოლოგიური საგანი მიზნად ისახავს კავშირის თეორიასა და პრაქტიკას შორის კავშირს. მასში შედის სამ ნაწილად: მთავარი ეკონომიკა (Grade 6), სოფლის მეურნეობა-სატყეო და აკვაკულტურა (Grade 7), მრეწველობა (Grade 8) და სურვილისამებრ მოდულები (Grade 9). [11]
ქვედა საშუალო განათლების (ვიეტ. trung học cơ sở) შედგება კლასებისგან ექვსიდან ცხრა, ხოლო საშუალო სკოლა ან უმაღლესი საშუალო განათლება (ვიეტ. trung học phổ thông) ათიდან თორმეტი IGE არის უმაღლესი სწავლების წინაპირობა [შესასვლელი გამოცდა]. IGE ანგარიში განსაზღვრავს სკოლებს, სადაც სტუდენტებს შეუძლიათ ჩაირიცხოთ. უმაღლესი ქულა, უფრო პრესტიჟული სკოლა. ~