| იბნ ატიია ჯარირი | |
|---|---|
| არაბ. جرير بن عطية | |
| დაბადების თარიღი | 650 |
| დაბადების ადგილი | ნეჯდი |
| გარდაცვალების თარიღი | 728, 732 ან 733 |
| გარდაცვალების ადგილი | ნეჯდი |
| საქმიანობა | პოეტი[1] |
| ენა | არაბული ენა |
| მოქალაქეობა | ომაიანთა სახალიფო |
| ჟანრი | პოეზია |
| Magnum opus | Q19424817? |
ჯარირი აბუ ჰაზრა იბნ ატიია იბნ ხუზაიფა ალ ხუტაფი ატ თამამი (დ. 650, იამამა, — გ. 728, 732 ან 733 იემენი) — არაბი პოეტი თამამის ტომისა. ომაიანთა კარის პოეტი. თავის კასიდებში ხოტბას ასხამდა ომაიანთა დინასტიის წარმომადგენლებს. ეკუთვნის აგრეთვე მარსიები (გლოვის ლექსები), სარტფიალო ლექსები და სატირები. სახელი გაითქვა პოეტ ფარაზდაკთან გამართული ლიტერატურული პაექრობით (ნაკაიდი), რომელიც იმდროინდელი არაბი საზოგადოების ცხოველ ინტერესს იწვევდა. მის ლექსებში კარგად აისახა სახალიფოს შიდაპოლიტიკური ვითარება.