ივა, უფრო ზუსტად კი īwaʀ(ᛇ)— ძველი გერმანული ანბანის მეცამეტე რუნა. რუნის სახელწოდება აღნიშნავს დაცვას ურთხელს (გერმ. Eibe).
მოხსენიება ანგლოსაქსონურ რუნულ პოემაში: