პუკარა-დე-ტილკარა — ინკებამდელი ციხესიმაგრე ანუ პუკარა არგენტინაში. მდებარეობს ქალაქ ტილკარის შემოგარენში, ხუხუის პროვინციაში. მისი აგებისას, ეს სტარტეგიული ადგილი სპეციალურად იქნა არჩეული კებრადა-დე-უმაუაკის ხეობის დასაცავად.
2000 წელს, პუკარა-დე-ტილკარა არგენტინის ეროვნულ მონუმენტად გამოცხადდა. იგი ერთადერთია კებრადა-დე-უმაუაკის ხეობის არქეოლოგიურ ძეგლებს შორის, რომელიც მნახველთათვის ღიაა.
ადამიანის დასახლების კვალი ამ ტერიტორიაზე 10,000 წელზე მეტი ხნისაა. ციხესიმაგრე XII საუკუნეში აქ მოსახლე ომაგუაკას ხალხმა ააგო.[1] ეს ხალხი ძირითადად სოფლის მეურნეობას, ქსოვას და კერამიკის წარმოებას მისდევდა. მათ დროს ციხესიმაგრე ადმინისტრაციული და სამხედრო ცენტრის ფუნქციებს ითავსებდა. გათხრების შედეგად, მის მიმდებარე ტერიტორიაზე აღმოჩენილია ცხოველთა ძვლები, რელიგიურ-სარიტუალო ადგილები და ადამიანთა სამარხები.
ციხესიმაგრე 1908 წელს ბუენოს-აირესის უნივერსიტეტის პროფესორმა და მისმა სტუდენტმა აღმოაჩინეს. სამი წლის მუშაობის განმავლობაში მათ აქ 3,000 არტეფაქტი აღმოაჩინეს.