რამონ ოტერო პედრაიო | |
---|---|
ესპ. Ramón Otero Pedrayo | |
დაბადების თარიღი | 5 მარტი, 1888[1] [2] [3] |
დაბადების ადგილი | ორენსე[4] |
გარდაცვალების თარიღი | 10 აპრილი, 1976[2] (88 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | ორენსე[3] |
დასაფლავებულია | Cemetery of San Francisco, Ourense[3] |
ფსევდონიმი | Cerro de los Llanos, Santiago de Amaral და Roque de Agra |
საქმიანობა | მწერალი, პოლიტიკოსი[4] , გეოგრაფი და პროფესორი[4] |
ენა | გალისიური ენა |
მოქალაქეობა | ესპანეთი |
ალმა-მატერი | Universidad Central |
Magnum opus | Os camiños da vida, Q20534923?, Q25512999?, Q12383312?, Q20533342?, Q47046791?, Q58624235?, Q91584240?, Q94085801?, Q103853324?, Q105633945?, Q109588753?, Q124656487? და Q124737760? |
ჯილდოები | ალფონსო X ბრძენის ორდენის დიდი ჯვარი და გალისიური ლიტერატურის დღე[5] |
მეუღლე | Q55116465?[6] |
ხელმოწერა | |
რამონ ოტერო პედრაიო (დ. 5 მარტი, 1888 — გ. 10 აპრილი, 1976) — გალისიელი გეოგრაფი, მწერალი და ინტელექტუალი.
ასწავლიდა გეოგრაფიასა და ისტორიას ბურგოსსა და სანტანდერში. 1918 წელს გახდა გალისიანისტური ორგანიზაციის წევრი. იყო ესპანეთის პარლამენტის წევრი მეორე ესპანური რესპუბლიკის დროს. იყო პირველი პროფესორი გეოგრაფიაში სანტიაგო-დე-კომპოსტელის უნივერსიტეტში. მიჩნეული როგორც პიროვნება რომელმაც პირველმა დაახასიათა გალისიის გეოგრაფია. ასევე იყო გამორჩეული მწერალი. წერდა ესეებს, ნოველებს და პოემებს. იყო ნიჭიერი ორატორი და გააჩნდა ქარიზმატული ხმის ტემბრი.
მისი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაშრომია „გალისიის ისტორია“ (1962). მასში ის აღწერს გალისიის ისტორიას, გეოგრაფიას, ფოლკლორს და ანთროპოლოგიას.