სამოცი გუმბათის მეჩეთი* | |
---|---|
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
ქვეყანა | ბანგლადეში |
ტიპი | კულტურული |
კრიტერიუმები | iv |
სია | [1] |
რეგიონი** | აზია და ოკეანეთი |
კოორდინატები | 22°39′ ჩ. გ. 89°48′ ა. გ. / 22.650° ჩ. გ. 89.800° ა. გ. |
გაწევრიანების ისტორია | |
გაწევრიანება | 1985 (IX სესია) |
ნომერი | 321 |
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. |
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 321 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
სამოცი გუმბათის მეჩეთი (ბენგ. ষাট গম্বুজ মসজিদ; შატ გომბუჯ მოშიდ) — მსოფლიო მემკვიდრეობის მეჩეთი ბანგლადეშში. სულთანატის პერიოდის ბანგლადეშის უდიდესი მეჩეთი. მას ინდოეთის სუბკონტინენტის ყველაზე შთამბეჭდავ ისლამურ მონუმენტს უწოდებენ.[1]
XV საუკუნის შუა რიცხვებში ამ მიდამოებში გენერალმა იაჰან ალი ხანმა დაარსდა მუსლიმური კოლონია. შაჰ მაჰმუდის პერიოდში ის გავლენიან ქალაქად იქცა, რომელიც ცნობილია როგორც - ხალიფალაბადი.[2] იაჰან ხანმა ქალაქში თორმეტი მეჩეთი ააგო. მეჩეთის მშენებლობა 1442 წელს დაიწყო[2] და 1459 წელს დასრულდა. მეჩეთი ლოცვის გარდა ასევე გამოიყენებოდა როგორც მედრესი და საბჭო დარბაზი.[1]