ფრთოსანი გველი — მოწინავე ზებუნებრივი ღვთაება მესოამერიკის მრავალ რელიგიაში. აცტეკები მას კეცალკოატლს უწოდებდნენ, იუკატანის მაიას ხალხი კუკულკანს, კუკუმაცს და ტოჰილს კიჩეს მაიას ხალხი. სახელში გამოყენებული ორმაგი სიმბოლიზმი ღვთაების ორმაგი ბუნების ალეგორიაა, სადაც ფრთიანობა განასახიერებს მის ღვთაებრიობასა და ფრენის უნარს, გველი კი მის ადამიანურ ბუნებას და დედამიწაზე ხოხვის უნარს სხვა ცხოველებთან ერთად; დუალიზმი ძალზე დამახასიათებელია მესოამერიკული ღვთაებებისათვის.[1]
ფრთოსანი გველების უძველესი გამოვლინებები შეიმჩნევა ოლმეკების კულტურაში (ძვ. წ. 1400-400). ყველაზე უკეთ იგი შემორჩენილია აცტეკების ხელოვნებაში, მაგალითად ლა-ვენტის არქეოლოგიური ძეგლის მონუმენტ 19-ში და ხუშტლაუაკის მღვიმის მხატვრობაში, სადაც ჩანს მისი წვეტიანი კუდი; ზოგჯერ მათი სხეულები ადამიანისას წააგავს.[2] მიჩნეულია, რომ ოლმეკთა ფრთოსანი გველის ღვთაებები მრავალ შემდგომ მესოამერიკულ ღვთაებათა წინაპრები იყვნენ,[3] მიუხედავად იმისა, რომ მკვლევართა აზრით, ისინი ოლმეკთათვის მნიშვნელოვანი კულტები არ იყვნენ.
ტეოტიუაკანის ხალხთა (ძვ. წ. 200 – ახ. წ. 700) პანთეონი ასევე გამოირჩევა ფრთოსანი გველით, რაც ძირითადად ასახულია ფრთოსანი გველის ტაძარში (ახ. წ. 150–200).[4] ფრთისან გველთა რამდენიმე გამოვლინება წარმოდგენილია უშუალოდ ტაძრის შენობაზე, მათ შორის მთელტანიანი პროფილები და მხოლოდ თავები.
ფრთისანი გველები ასევე წარმოდგენილია გვიანდელ ტოლტეკთა (ახ. წ. 950–1150) დედაქალაქ ტულაში.[5]
აცტეკთა ფრთოსანი გველი, ღმერთი კეცალკოატლი ცნობილია აცტეკების რამდენიმე კოდექსიდან, რომელთა შორისაა ფლორენტინის კოდექსი, ასევე ესპანელ კონკისტადორთა ჩანაწერებიდან. კეცალკოატლი იყო ცოდნის მომტანი, წიგნების გამომგონებელი ღვთაება და დაკავშირებული იყო პლანეტა ვენერასთან.
მაიას შესაბამისი ღმერთი კუკულკანი იშვიათად ჩნდება მაიას ცივილიზაციის კლასიკურ პერიოდში.[6] თუმცა, პოპოლ-ვუჰის ჩანაწერებში, კიჩეს ხალხის ღვთაება კუკუმაცი კოსმოსის შემქმნელად მიიჩნევა.[7]
გარდა ფრთოსანი გველებისა, მესოამერიკულ ღვთაებათა პანთეონში მსგავსი ნაკვთების მქონე სხვა მრავალი გველი ღმერთიც არსებობდა.