ჰერინგის სხეულები

ჰერინგის სხეულები ან ნეიროსეკრეტორული სხეულები — სტრუქტურები, რომლებიც გვხვდება ჰიპოფიზის უკანა წილში. ისინი წარმოდგენილნი არიან ჰიპოთალამური აქსონების ტერმინალებში, სადაც დროებით ინახება ჰორმონები. ისინი ნეიროსეკრეტორული ტერმინალებია.[1]

ანტიდიურეზული ჰორმონი (ADH) და ოქსიტოცინი, ორივე მათგანი ინახება ჰერინგის სხეულებში, თუმცა არა ერთდროულად, ცალკეულ ჰერინგის სხეულში.[2]

გარდა ამისა, ჰერინგის თითოეული სხეული შეიცავს ATP და ნეიროფიზინს. ნეიროფიზინები შემაკავშირებელ ცილებს წარმოადგენენ, რომელთაგან ორი ტიპი არსებობს: ნეიროფიზინი I და ნეიროფიზინი II, რომლებიც უკავშირდებიან შესაბამისად ოქსიტოცინს და ADH-ს. ნეიროფიზინი და ჰორმონი ქმნის კომპლექსს, რომელიც ითვლება ერთ ცილად და ინახება ნეიროჰიპოფიზში. ჰიპოთალამუსის მიერ სტიმულირებისას, სეკრეტორული გრანულები ათავისუფლებენ ჰორმონებს სისხლში. სუპრაოპტიკური ბირთვების ბოჭკოები მონაწილეობენ ADH-ის სეკრეციაში; პარავენტრიკულური ბირთვები კი ოქსიტოცინის.[3]

აღნიშნული ანატომიური სტრუქტურა პირველად აღწერა პერს თეოდორ ჰერინგმა 1908 წელს.[3]

სქოლიო

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. ↑ Kwang W. Jeon (18 August 2005). International Review of Cytology: A Survey of Cell Biology. Gulf Professional Publishing, გვ. 143–. ISBN 978-0-12-364649-1. 
  2. ↑ თარგი:KansasHistology
  3. ↑ Mescher, Anthony L. (2013) Junqueira's Basic Histology: Text and Atlas, 13th, McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0071780339.