Бесая | |
джилама сунгай (өзен адамдары) | |
![]() | |
Бүкіл халықтың саны | |
---|---|
40 000 | |
Ең көп таралған аймақтар | |
Тілдері | |
Діні | |
Бесая (өз атауы бисая, джилама, ба-ванг, джилама сунгей) — Бруней шығанағына құятын өзендердің төменгі ағысында тұратын Малайзия халқы. Жалпы саны 40 мың адам.[1]
Олар аустронезия отбасының батыс австронезия тобына жататын бесай тілінде сөйлейді.[2]
Дінге сенушілердің діни наным-сенімдері: мұсылман-сүнниттер, кейбірі – протестанттық христиандар, дәстүрлі наным-сенімдерді сақтайды.[3]
Негізгі дәстүрлі кәсібі – күріш егу, күріш алқаптарында жүгері, бұрыш, асқабақ, бұршақ дақылдары да өседі. Техникалық дақылдардан – кокос пальмасы, темекі өсіреді. Олар буйволдарды, шошқаларды, тауықтарды өсіреді, тұщы су балықтарымен, аңшылықпен (қабан, бұғы, жабайы буйвол, қырғауыл), әйелдер терушілікпен (бал, камфора, гуттаперча, дамар шайыры) айналысады. Дәстүрлі қолөнері - тапа жасау, ағаш өңдеу.
Бесаялар тоқымашылықты, металл өңдеуді, керамика өнерін білмеген, олар малайлардан келген қолөнер бұйымдарын күріш, саго, терім өнімдеріне айырбастаған. Дәстүрлі елді мекендері өзен бойына созылған ұзын үйлерден (60 м-ге дейін) тұрады.[4]
Екінші реттік жерлеу сақталған. Калимантанның басқа халықтарынан айырмашылығы, олар бас аулаумен айналыспаған. Жұптасқан отбасылар (санан лобок) ұзын үй (санан алай) қауымдастығына бірігеді. Көп әйелдікке тыйым салынған. Көсемін таңдау байлықпен анықталады (буйволдар, білезіктер).[5]
Дәстүрлі елді мекендері өзен бойымен созылған ұзын үйлерден тұрады (60 м-ге дейін), отбасыларға арналған бөлмелерге бөлінбейді.[6]
Қазіргі киімдері малай стиліндегі киімдер.[7]
Негізгі тағамдары - балық, көкөніс және дәмдеуіштер қосылған күріш. Ет мереке күндері тұтынылады.[8]
Эпос, музыкалық және би фольклоры сақталған. Бақсылар (балиан) және емшілер (дукун) бар.[9]
![]() |
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |