Владислав Андреевич Даванков
| Владислав Даванков орыс. Владислав Даванков | ||||
_(cropped).jpg) Даванков, 2023 жыл | ||||
| Лауазымы | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| 12 қазан 2021 жылдан бері | ||||
| Төрағасы | Вячеслав Володин | |||
| ||||
| 12 қазан 2021 жылдан бері | ||||
| Президент | Владимир Путин | |||
| Премьер-Министр | Михаил Мишустин | |||
| Өмірбаяны | ||||
| Партиясы | Жаңа адамдар | |||
| Білімі | Мәскеу мемлекеттік университетінің тарих факультеті | |||
| Ғылыми дәрежесі | әлеуметтану ғылымдарының кандидаты | |||
| Дүниеге келуі | 25 ақпан 1984 (40 жас) Смоленск, Смоленск облысы, РКФСР, КСРО | |||
| Марапаттары |
| |||
| Владислав Даванков Ортаққорда | ||||
өңдеу  |
||||
Владислав Андреевич Даванков (орыс. Владислав Андреевич Даванков; 25 ақпан 1984 жыл, Смоленск) — ресейлік саясаткер, 2021 жылдан бері Мемлекеттік дума депутаты және Мемлекеттік дума төрағасының орынбасары. Даванков Мемлекеттік Думада либералдық «Жаңа адамдар» тобымен бірге отырады, оның негізгі мүшесі ретінде ол Ресейдің Украинаға басып кіруінің алдында Донецк және Луганск халық республикаларын мойындауға қарсы шыққан жалғыз депутат болды.[1]
Даванков — 2024 жылғы Ресей президенттік сайлауы үміткерлерінің бірі және 2024 жылғы ақпанда Украинадағы соғысқа қатысты «бейбітшілік пен келіссөздерді», сондай-ақ қажетсіз цензураны тоқтатуды жақтайтынын мәлімдеді.[2] Оны «сайлаудағы ең либералды кандидат» деп сипаттайды, кейбір сауалнамалар оны Путиннен кейін екінші орында тұрған үміткер ретінде көрсетеді. Дегенмен, оның бұрын гендерлік ауысуды заңсыз ету туралы заң жобасын енгізуде шешуші рөл атқарғаны сияқты мәселелерде консервативті ұстанымдарды ұстанғаны да атап өтілді.[2]
Жастық шағы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Смоленскіде туған Владислав Даванков кейін Мәскеуге көшті де, Мәскеу мемлекеттік университетін білім алды. 2006 жылы ол университеттің тарих факультетінде оқуын бітірді.[3] Оның әкесі әскери пилот болған.[4]
Кәсіпкерлік мансабы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Оқуды бітіргеннен кейін Даванков Алексей Нечаев негізін қалаған тікелей сату компаниясында («Faberlic») жұмыс істей бастады. 2013 жылы ол компанияның вице-президенті болды.
Саяси мансабы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]2020 жылы Нечаев Жаңа адамдар саяси партиясын құрды. Нечаев партияның Орталық Атқару Комитетінің басшысы ретінде Даванковты тағайындады.
2021 жылғы парламент сайлауының нәтижесінде Даванков Мемлекеттік думаның депутаты болды. Содан кейін Дума төрағасы Вячеслав Володин Даванковты төрағаның орынбасары етіп тағайындады, бұған себеп болған саяси блокта кем дегенде бір төрағаның орынбасары болу керек деген ереже болды.[1][5][6]
Даванковтың партиясы 2020–2021 жылғы коронавирустық пандемия кезінде міндетті екпелерге қарсы болды.
Ресейдің Украинаға басып кіруінің қарсаңында Думадағы Донецк пен Луганскіні Украинадан тәуелсіз мемлекеттер деп тану туралы дауыс беруде қалыс қалған жалғыз партия «Жаңа адамдар» болды. Соған қарамастан ол басқа депутаттармен бірге Ұлыбританияның санкциялар тізіміне енгізілді.[7]
2023 жылғы тамызда Даванков «Ресейдің дәстүрлі және моральдық құндылықтарына сай келмейтіні» үшін Ресей Мәдениет министрлігінің Батыстың Барби және Оппенхаймер фильмдеріне тыйым салуына қарсы апелляцияны басқарды. Даванков ұсынысы бойынша фильмдерді «достас емес мемлекеттерден шыққан фильм» деген лицензиямен көрсеткен жөн. Алайда бұл апелляция қабылданбай қалды.[8]
2023 жылы Даванков Мәскеу мэрі лауазымына өз үміткерлігін ұсынды, бірақ сайлауда жеңіліп қалды.
2024 жылғы президент сайлауы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Даванков — 2024 жылғы Ресей президенттік сайлауы үміткерлерінің бірі. Өзінің кандидатурасына қарамастан, ол соғысқа қарсы белсенді Борис Надеждиннің кандидатурасын қолдап, ел барлық кандидаттарға мүмкіндік беруі керек деп ойлайтынын айтты.
2024 жылғы 15 ақпанда Даванков Украинадағы соғысқа қатысты «бейбітшілік пен келіссөздерге» шақырған өзінің сайлауалды манифесін жариялады. Ол үкіметтік цензураны тоқтатуды ұсынып, оны «мәдениетті жою» деп сипаттап, оны «ең сорақы кеңестік репрессиямен» салыстырды. Ол режимге қарсы адамдарды қудалау үшін қолданылған бұл «репрессиялық нормаларды» сынады, сонымен қатар баспасөз бостандығын қорғау үшін журналистерді қудалаудан иммунитетке кепілдік беруді жақтайды. Ресейдің «Новая газета» тәуелсіз газеті Даванковтың саяси уәделері «оның сайлау бюллетеніндегі ең либералды кандидат мәртебесін растайтындай көрінгенін» байқады, бірақ ол бұрын Украинадағы соғысты қолдайтынын айтып, гендерлік ауысуды заңсыз ететін заңның бекітілуін қолдаған.[2]
Сайлаудың ресми нәтижелері бойынша ол 3 362 484 дауыс жинап (3,85 %), үшінші орынға жайғасты.[9] Қазақстан аумағында ол Путиннен озып, 69 % дейін дауыс жинады.[10]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ a b Даванков, Владислав Андреевич (орыс.). ТАСС. Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ a b c Presidential candidate Davankov’s manifesto calls for ‘peace and negotiations’ (ағыл.). Новая газета (15 February 2024). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ НОВЫЕ ЛЮДИ ВЫДВИНУЛИ ВЛАДИСЛАВА ДАВАНКОВА В МЭРЫ МОСКВЫ (орыс.). Жаңа адамдар (18 июня 2024). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ КАНДИДАТ В ПРЕЗИДЕНТЫ ВЛАДИСЛАВ ДАВАНКОВ ПРЕДЛОЖИЛ ПРОВЕСТИ ГОЛОСОВАНИЕ ПО ОТСТАВКЕ МЭРА ВОРОНЕЖА (орыс.). Жаңа адамдар (18 января 2024). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ Даванков Владислав Андреевич (орыс.). Федерал Пресс. Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ Владислав Андреевич Даванков (орыс.). Парламентская газета. Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (ағыл.) (1 March 2024). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ Russian Ministry Rejects Move To Allow Showing Of Blockbusters Barbie And Oppenheimer (ағыл.). Азаттық радиосы (31 August 2023). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
- ↑ Подведены официальные итоги голосования на выборах президента (орыс.). БЕЗ ФОРМАТА (21 марта 2024). Тексерілді, 8 сәуір 2024.
- ↑ Адильченов, Ильдар Путин Қазақстандағы сайлауда жеңілді (қаз.). kz.orda.kz (18 наурыз 2024). Тексерілді, 8 сәуір 2024.