Кельтология — кельт халықтарынын тілдерін (үндіеуропа тіл семьясына кіретін ирланд, шотланд, бретон, валлий тілдері және бірнеше өлі тілдер), әдебиетін, тарихын, этнографиясы мен археологиясын зерттейтін гуманитарлық пәндердін жиынтығы. Кельт тілдерінін шыккан тегінің бірлігі жайында түсінік 17 ғ. басында пайда болған (Дж. Дэвис, Э. Луйд зерттеулерінде). Кельт тілдерінін үндіеуропа тілдеріне жататынын Дж. К. Причард., А. Пикте, Ф. Бопп анықтаған. Кельтологиянын негізін салған И. К. Цейс. Ол 1853 ж. жазылған салыстырмалы-тарихи еңбегінде алғаш рет кельт тілдері мен басқа үндіеуропа тілдерінін арасында қатан фонетикалық зандылық бар екенін аныктап салыстырмалы-тарихи морфологиянын негізін салған. Кельтологиянын қалыптасуына 19 ғ. 2-жартысында ирландтанудыңдамуы, 20 ғ. 1-жартысындағы Р. Турнейзен, А. Уильяме еңбектері, 20 ғ. 50 жж. кельт тілдерінін диалектілері мен говорларынын зерттелуі зор ықпал етті.[1]
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |