វជិវុណ្ហិស
| វជិវុធហ៊ិស | |
|---|---|
| ព្រះអង្គម្ចាស់សៀម | |
 | |
| ប្រសូត | 27 មិថុនា 1878 ព្រះបរមមហារាជវាំង, បាងកក, សៀម |
| សុគត | 4 មករា 1895 (អាយុ 16 ឆ្នាំ) បាងកក, សៀម |
| វង្ស | រាជវង្សចក្រី |
| បិតា | ចុល្លាឡុងកន (រាមាទី៥) |
| មាតា | សាវ៉ាង វឌ្ឍនា |
| ព្រះហត្ថលេខា |  |
សម្តេចព្រះបរមឱរសាធិរាជ ចៅហ្វាមហាវជិរុណ្ហិស ស្យាមមកុដរាជកុមារ (ថៃ: มหาวชิรุณหิศ ; ប្រសូតថ្ងៃទី ២៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៨៧៨ សុគតថ្ងៃទី ៤ ខែមករា ឆ្នាំ ១៨៩៥) គឺជាព្រះរាជបុត្រទីមួយនៃ រាជវង្សចក្រី ។ ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទីមួយរបស់ ព្រះបាទចុល្លាង្ករណ៍ និង ព្រះនាងស្វាងវឌ្ឍនា រួមគ្នាជាព្រះជេដ្ឋានិងព្រះកនិដ្ឋាបង្កើត។
ព្រះមហាក្សត្របានសាងសង់ព្រះរាជវាំងមួយសម្រាប់ព្រះអង្គម្ចាស់ ដែលមានរហស្សនាមថាវិមានវីនស័រ ។ រាជវាំងបែបអឺរ៉ុបត្រូវបានវាយកម្ទេចចោលបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះអង្គ។ ទីតាំងនេះឥឡូវត្រូវបានកាន់កាប់ដោយ ពហុកីឡដ្ឋានជាតិនៃប្រទេសថៃ ។
រាជ្យទាយាទ
[កែប្រែ]ក្នុងឆ្នាំ១៨៨៦, បន្ទាប់ពីការទិវង្គតរបស់ក្រមព្រះរាជវាំងបវរវិជ័យជាញ ក្សត្ររង ព្រះបាទចុល្លាលង្ករណ៍ជ្រើសរើសមិនតែងតាំងបងប្អូនណាម្នាក់ជាស្ដេចរងថ្មី តែជំនួសវិញដោយតែងតាំងបុត្រច្បងជាមកុដរាជកុមារនៃសៀម នៅថ្ងៃទី ១៤ ខែមករា ឆ្នាំ១៨៨៦ ទ្រង់ត្រូវបានណែនាំជាផ្លូវការចំពោះមុខតំណែងរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះនាមនៃ ស្យាមមកុដរាជកុមារ ឬ មកុដរាជកុមារនៃសៀម ពីការតែងតាំងនេះរបស់លោកអឺរណេស ម៉ាសុន សាតូវ ឯកអគ្គរាជទូតអង់គ្លេសប្រចាំប្រទេសថៃ បាននាំយកតេឡេក្រាហ្វអបអរសាទរពីសម្តេចព្រះរាជិនីនាថវិចតូរីយ៉ានៃចក្រភពអង់គ្លេស[១]