កង្វេរដំរី ឬ អានគុស (ពីភាសាសំស្ក្រឹត អង្គុស (aṅkuśa ឬ ankusha)) ជាឧបករណ៍ដែលប្រើដោយមេព្រៃក្នុងការគ្រប់គ្រង និងបង្ហាត់ដំរី មានទំពក់មួយ (ជាធម្មតាសំរិទ្ធ ឬដែក) ដែលត្រូវបានភ្ជាប់ទៅនឹងចំណុចទាញ 60–90 សង់ទីម៉ែត្រ (2.0–3.0 ហ្វីត) ដែលបញ្ចប់ដោយចុងស្តើង
ការផ្តល់ជំនួយសង្គ្រោះនៅវត្តសានជីនិងផ្ទាំងគំនូរនៅគុហាអាចានតាបង្ហាញពីនាវិកបីនាក់នៅលើដំរីសង្រ្គាម អ្នកបើកបរជាមួយកង្វេរដំរី អ្វីដែលមើលទៅដូចជាអ្នកចម្បាំងដ៏ថ្លៃថ្នូនៅពីក្រោយអ្នកបើកបរនិងអ្នកបម្រើម្នាក់ទៀតនៅខាងក្រោយដំរី[១]