ជ័យបរមេស្វររ្ម័នទី២ | |||||
---|---|---|---|---|---|
រាជា-ទិ-រាជ | |||||
ស្ដេចចាម | |||||
រជ្ជកាល | 1220–1254 | ||||
រាជាភិសេក | 1220 | ||||
អង្គមុន | Khmer occupation | ||||
អង្គក្រោយ | ជ័យឥន្ទ្រវរ្ម័នទី៦ | ||||
ប្រសូត | ? ? | ||||
សុគត | 1254 វិជ័យ, ចាម្ប៉ា | ||||
| |||||
បិតា | ? | ||||
មាតា | ? |
ព្រះបាទជ័យបរមេស្វរវរ្ម័នទី២ ប្រសូតជា ព្រះអង្គម្ចាស់ អង្គសរាជ នៃក្រុងទូរៃ-វិជ័យ ជាស្តេចចម្ប៉ា ពីឆ្នាំ ១២២០ ដល់ ១២៥៤។ ទ្រង់ជាចៅប្រុសរបស់ ព្រះបាទហរិវរ្ម័នទី១ ប៉ុន្តែត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅក្នុងរាជវាំងរបស់ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ។ ព្រះអង្គបានឡើងឋានន្តរស័ក្តិជា យុវរាជ ក្នុងឆ្នាំ១២០១ បានដឹកនាំ ចក្រភពខ្មែរ វាយប្រហារ ដាយវៀត ក្នុងឆ្នាំ១២០៧។ បន្ទាប់ពីការជម្លៀសដោយស្ម័គ្រចិត្តរបស់ខ្មែរពីចម្ប៉ាក្នុងឆ្នាំ 1220 [១] :80–81នៅឆ្នាំ ១២២៦ ព្រះអង្គសរាជបានធ្វើពិធីអភិសេក នៅទីក្រុង វិជ័យ ដោយប្រកាសព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គថា ជយបរមេស្វរវរ្ម័ន "សោយរាជ្យដោយឯករាជតែមួយលើរដ្ឋចម្ប៉ា" ។ [២]
ក្នុងនាមជាស្តេចទ្រង់បានស្តារឡើងវិញនូវការងារធារាសាស្ត្រ សំណង់បាក់បែក និងអណ្ដូង។ [៣] :171,182ព្រះអង្គក៏បានបរិច្ចាកនូវស្រែចំការ និងទាសករនៃសម័យដើមផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនដូចជា ខ្មែរ (ក្វិរ), ចាម (ចាម្ប), ចិន (លោវ), សៀម (ស្យំ) ,បាកាន (វុកាំ) ដល់ប្រាសាទ ពោធិនគរ បច្ចុប្បន្ននៅញ៉ាត្រាង ។ [៤] [២]
នៅឆ្នាំ ១២៣៣/៣៤ ទ្រង់បានដំឡើងរូបមួយសម្រាប់ ស្វយមុត្បបញ្ញា នៅ ផាន់រាំង ។ ទ្រង់ថ្វាយអ្នកទោសសង្គ្រាម និងពានរង្វាន់ដល់ព្រះ ស្រីបតិស្វរ នៅដែនស្វយមុត្បបញ្ញា ។ វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិដែលលោកបានបរិច្ចាគរួមមាន ខ្មែរចាប់បាន៩នាក់, សៀម២២នាក់ បាកាន១នាក់ និងដំរីឈ្មោលខ្មែរ១ក្បាល។ [៥] [២]
នៅឆ្នាំ ១២៥២ ការរីកដុះដាលទឹកដីមិនឈប់ឈរដោយចម្ប៉ាបានធ្វើឱ្យស្តេច វៀតណាម Tran Thai Tong សងសឹក។ ក្នុងដំណើរនោះ ស្ដេចវៀតណាមបានចាប់ព្រះជ័យបរមេស្វរវរ្ម័នទី២ ឈ្មោះ បូឡា យ៉ា ហើយចាប់អ្នកទោសផ្សេងទៀតផងដែរ។ [៦] [២]
មុនដោយ Interregnum 1203–1220 (Khmer Vassal) |
King of Champa 1220–1254 |
តដោយ Jaya Indravarman VI 1254–1265 |
<ref>
tag; name "Lepoutre2013" defined multiple times with different content