ព្រះបាទមហាធម្មរាជាទី ៤ ( ថៃ: มหาธรรมราชาที่ ๔ , បានត្រូវបញ្ចេញសំឡេង [mā.hǎː tʰām.mā.rāː.t͡ɕʰāː tʰîː sìː] ) ឬ បរមបាល ( ថៃ: บรมปาล , បានត្រូវបញ្ចេញសំឡេង [bɔ̄ː.rōm.mā.pāːn] ) គឺជាព្រះមហាក្សត្រចុងក្រោយនៃអាណាចក្រសុខោទ័យ ដែលបានសោយរាជ្យពីឆ្នាំ១៤១៩–១៤៣៨។នៅឆ្នាំ ១៤១៩ បន្ទាប់ពីការសោយទីវង្គត់របស់ពញា សៃ លឺថៃ បុត្ររបស់ព្រះអង្គឈ្មោះ ព្រះយារាម និង ព្រះយាបានមឿង បានប្រយុទ្ធគ្នាដើម្បីដណ្តើមរាជ្យសម្បត្តិ។ស្តេច ឥន្ទ្ររាជ នៃនគរ អយុធ្យា បានធ្វើអន្តរាគមន៍និងបែងចែកនគររវាងទាំងពីរបន្ថែមទៀត។ បានមឿង ត្រូវបានគេឡើងសោយរាជ្យជាស្តេចសក្តិភូមិដោយមានភក្តីភាពនឹងអយុធ្យា។ ព្រះរាជដំណាក់របស់ទ្រង់គឺនៅក្រុងភីតសានុលោក ទោះបីជានគរនេះនៅតែហៅថា "សុខោទ័យ"។ នៅពេលដែល មហាធម៌រាជាទី ៣ បានសុគតនៅឆ្នាំ១៤៣៨ ស្តេចបរមរាជាទី ២ នៃអយុធ្យាបានលើកបុត្រារបស់ព្រះអង្គ រាមសូរ្យ ។
មហាធម៌រាជាទី៤ ប្រសូត/កើត: ? សុគត/ស្លាប់: 1438
| ||
| គោរម្យងារសំរាប់រាជ្យ | ||
|---|---|---|
| មុនដោយ {{{before}}} |
{{{title}}} | តដោយ {{{after}}} |