សមរភូមិកោះចាង

សមរភូមិកោះចាង
	ផ្នែកនៃសង្គ្រាមបារាំង-ថៃ
កាលបរិច្ឆេទ	17 ខែមករា 1941
ទីតាំង	ឈូងសមុទ្រថៃ
លទ្ធផល	ជ័យជំនះរបស់បារាំង អន្តរាគមការទូតរបស់ជប៉ុន នាំឲ្យមានបទឈប់បាញ់;
ភាគីសង្គ្រាម
វីឈីបារាំង (រដ្ឋបារាំង) ឥណ្ឌូចិនបារាំង កម្ពុជា; ;	ថៃ
មេបញ្ជាការ និង មេដឹកនាំ
រីហ្គីស បេរ៉ែងហ្គឺ	ហ្លួង ភី វីរ៉ាផាន †
កម្លាំង
នាវាទេសចរណ៍ធុនស្រាលចំនួន 1 គ្រឿង; 4 អាវីសូស; យន្តហោះ 9 គ្រឿង; 950 បុរសនាក់។	នាវាការពារឆ្នេរចំនួន 3 គ្រឿង; 2 អាវីសូស
សហេតុភាព និង ការខាងបង់
គ្មាន	ស្លាប់ 36 នាក់ (តួលេខថៃ); ~ 300 នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ (ការប៉ាន់ស្មានរបស់បារាំង); យន្តហោះចម្បាំង 3 គ្រឿងបានលិច; នាវាការពារឆ្នេរចំនួន 1 គ្រឿងត្រូវបានបញ្ឈប់; ការខូចខាតមានកម្រិតចំពោះគ្រឿងបរិក្ខារនៅឆ្នេរសមុទ្រ

សមរភូមិកោះចាង បានកើតឡើងនៅថ្ងៃទី១៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៤១ កំឡុងសង្គ្រាមបារាំង-ថៃ ដែលកងនាវាចម្បាំងរបស់បារាំងបានវាយប្រហារលើកងនាវាថៃតូចៗ រួមទាំងកប៉ាល់ការពារឆ្នេរ ផងដែរ។ ការប្រយុទ្ធគ្នានេះបានធ្វើឱ្យកងទ័ពជើងទឹកបារាំង ទទួលបានជ័យជម្នះលើកងទ័ពជើងទឹកថៃ ទោះបីជាលទ្ធផលយុទ្ធសាស្ត្រត្រូវបានគេជំទាស់ក៏ដោយ។ ជប៉ុនបានធ្វើអន្តរាគមន៍ការទូត និងសម្រុះសម្រួលបទឈប់បាញ់។

នៅទីបំផុត កប៉ាល់ថៃពីរគ្រឿងត្រូវលិច និងមួយគ្រឿងរងការខូចខាតយ៉ាងខ្លាំង។ ក្នុងរយៈពេលមួយខែនៃការភ្ជាប់ពាក្យ បារាំងនិងថៃបានចរចាសន្តិភាពដែលបានបញ្ចប់សង្គ្រាម។

ផ្ទៃខាងក្នុង

ស្ថានភាព

សង្គ្រាមបារាំង-ថៃ បានដំណើរការទៅយ៉ាងលំបាកសម្រាប់កងទ័ពដីគោកបារាំងដែលគ្មានឧបករណ៍គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយកងទ័ពថៃធំជាង។ អគ្គទេសាភិបាលនៃឥណ្ឌូចិន និងជាអគ្គមេបញ្ជាការកងទ័ពជើងទឹក ឧត្តមនាវីឯកហ្សង់ ឌេកូស បានសម្រេចចិត្តថា ឱកាសដ៏ល្អបំផុតរបស់ឥណ្ឌូចិនក្នុងការបញ្ឈប់ការលុកលុយ គឺជាការប៉ុនប៉ងវាយប្រហារដោយកងទ័ពជើងទឹកលើកងនាវាចរ និងទីក្រុងឆ្នេរសមុទ្ររបស់ប្រទេសថៃ។ នេះនឹងជម្រះផ្លូវសម្រាប់បេសកកម្មទម្លាក់គ្រាប់បែក ដើម្បីគាំទ្រការវាយលុកតាមព្រំដែនកម្ពុជា ។

កងទ័ពជើងទឹកថៃ

ថ្វីត្បិតតែមានទំហំតូចក៏ដោយកងនាវាចរថៃ ត្រូវបានធ្វើទំនើបកម្មជាមួយនឹងការទិញនាវាពីប្រទេសជប៉ុន និងអ៊ីតាលីនាពេលថ្មីៗនេះ។ អង្គភាពសំខាន់ៗនៃកងនាវារួមមាន នាវាការពារឆ្នេរសមុទ្រដែលផលិតដោយជប៉ុនចំនួនពីរ ដែលបានផ្លាស់ទីលំនៅ 2,500 long tons (2,500 t) និងកាន់ ៨ អ៊ីញ (២០៣ ម.ម) កាំភ្លើង, រថពាសដែកផលិតដោយអង់គ្លេសចំណាស់ពីរគ្រឿងដែលមានទំហំ ៦ អ៊ីញ (១៥២ ម.ម) កាំភ្លើង ទូកផ្ទុកទំំនិញ ១២ គ្រឿង និងនាវាមុជទឹក ៤ គ្រឿង។

លើសពីនេះកងទ័ពអាកាសថៃ មានយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់ជាង១៤០គ្រឿង រួមទាំងយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែក ធុនស្រាល មីតស៊ូប៊ីស៊ី គី-៣០ ( សម្ព័ន្ធមិត្តដែលរាយការណ៍ថាឈ្មោះ "អាន") ដែលបានឃើញសេវាកម្មយ៉ាងទូលំទូលាយប្រឆាំងនឹងបារាំងក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាម។ យន្តហោះទាំងនេះមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរំខានដល់ប្រតិបត្តិការកងទ័ពជើងទឹកបារាំង ដែលអាចនឹងត្រូវបានដំឡើង។ យន្តហោះដែលមានសមត្ថភាពតិចផ្សេងទៀតនៅក្នុងសារពើភ័ណ្ឌរបស់ថៃរួមមានយន្តហោះចម្បាំង P-៣៦ ហោក, ៧០ ឆានស៍-វ៉ក អូ២យូ-២ ខសេ យន្តហោះពីរ, យន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែក ម៉ាទីន B-១០ ប្រាំមួយនាក់ និងគ្រូបង្វឹក អាវរូ ៥៤០ ជាច្រើន។

កងទ័ពជើងទឹកបារាំង

ឧត្តមនាវីឯក Jean Decoux បានបង្កើតក្រុមតូចមួយដែលមានឈ្មោះថា Groupe Occasionnel (ក្រុម ad hoc) នៅថ្ងៃទី 9 ខែធ្នូ ឆ្នាំ 1940 នៅ Cam Ranh Bay ភាគខាងជើងនៃ Saigon ។ នៅក្នុងបញ្ជាការគាត់បានដាក់ Capitaine de Vaisseau Régis Bérenger។

កងអនុសេនាធំរួមមានៈ

នាវាទេសចរណ៍ពន្លឺ Lamotte-Picquet ៖ ជានាវាដឹកអ្នកដំណើរធុនស្រាលដែលត្រូវបានសាងសង់ក្នុងឆ្នាំ ១៩២៣។ កប៉ាល់មានល្បឿនលឿន ប៉ុន្តែមានពាសដែកមិនល្អ។
avisos ទំនើប Dumont d'Urville និង Amiral Charner ។ កប៉ាល់ទាំងនោះត្រូវបានរចនាឡើងជាពិសេសសម្រាប់សេវាកម្មអាណានិគម ហើយអាចចាប់ផ្តើមក្រុមហ៊ុនថ្មើរជើង។ ពួកគេមានអាវុធស្រាលណាស់ ហើយគ្មានគ្រឿងសឹក។
avisos ចាស់ Tahure និង Marne ។

មិនមានគម្របខ្យល់ទេ លើកលែងតែយន្តហោះសមុទ្រ Loire 130 ចំនួនប្រាំបួនដែលមានមូលដ្ឋាននៅ រាម ដែលផ្តល់ការឈ្លបយកការណ៍។ កាយរឹទ្ធិបន្ថែមត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសិប្បកម្មស្ទាបស្ទង់ឆ្នេរចំនួនបី ហើយការស៊ើបការណ៍សម្ងាត់បានប្រមូលពីអ្នកនេសាទក្នុងតំបន់។

ផែនការវាយប្រហារ