ហង់រី បាម៉ងជេរ
លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ (ថ្ងៃទី៣ មករា ១៨៧០ - ថ្ងៃទី២២ កុម្ភៈ ១៩៤៩) ជាអ្នកស្រាវជ្រាវសិល្បៈ និងអ្នកបុរាណវិទ្យាមានជាតិបារាំង ដែលមានការជំនាញក្នុងវិស័យបុរាណវិទ្យានៃឥណ្ឌូចិន។ គាត់ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាអ្នកជំនាញអឺរ៉ុបដំបូងគេក្នុងវិស័យនេះ ដោយបានរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកសាងឯកសារ ការអធិការកិច្ច និងការរក្សាទុកនូវប្រាសាទខ្មែរ ចាម និងឡាវ។
ជីវិតកាលវិភាគ និងការសិក្សា
[កែប្រែ]កុមារភាព និងការអប់រំ
[កែប្រែ]លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ កើតនៅថ្ងៃទី៣ ខែមករាឆ្នាំ១៨៧០ នៅទីក្រុងប៉ារីស។ គាត់បានសិក្សានៅឯសាលាបណ្ឌិតសិល្ប៍វិចិត្រ ដោយបានបញ្ចប់ការសិក្សាក្នុងទ្រង់ទ្រាយស្ថាបត្យកម្មនៅឆ្នាំ១៩០៥។ អាជីពដំបូងរបស់គាត់បានចាប់ផ្ដើមនៅទុយនីស៊ីដោយធ្វើការលើការស្តារវិញនៃប្រាសាទសាតានដែលរកបានការលើកឡើងជាបន្ទាន់នៅសមាគមអ្នកសិល្បៈបារាំង។
អាជីពនៅឥណ្ឌូចិន
[កែប្រែ]នៅឆ្នាំ១៩០០ លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ បានចូលរួមជាមួយគម្រោងបុរាណវិទ្យា សាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេស នៅឥណ្ឌូចិន។ ការងាររបស់គាត់រួមមាន:
- ប្រាសាទចាម: គាត់បានចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវ និងការការពារតំបន់ទាំងនេះដូចជា Mỹ Sơn, Đồng Dương, និង Chánh Lộ ដែលបាននាំមកនូវការបោះពុម្ពផ្សាយ "Inventaire descriptif des monuments cams de l'Annam" (១៩០៩-១៩១៨)។
- ប្រាសាទខ្មែរ: ការស្រាវជ្រាវរបស់គាត់នៅអង្គរវាលរួមមានការវាយតម្លៃលម្អិត និងកិច្ចការអភិរក្ស ជាពិសេសនៅវត្តអង្គរវត្ត និងប្រាសាទបាយ័ន។ ការងាររបស់គាត់នៅកម្ពុជាបាននាំមកនូវការបោះពុម្ពផ្សាយជាច្រើនអំពីសិល្បៈខ្មែរ ដូចជា "L'Art khmer primitif" (១៩២៧) និង "L'Art khmer classique" (១៩៣៩)។
មរណៈភាព
[កែប្រែ]លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ បានទទួលមរណៈនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ កម្ពុជា នៅថ្ងៃទី២២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៤៩ បន្ទាប់ពីបានរក្សាទុកនូវស្នាដៃមួយដ៏មានតម្លៃក្នុងវិស័យបុរាណវិទ្យានៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
ការដឹកនាំ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ
[កែប្រែ]លោក ហង់រី បាម៉ងជេរត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធានការិយាល័យបុរាណវិទ្យារបស់ សាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេស នៅឆ្នាំ១៩០៤ លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ បានបម្រើការនេះអស់រយៈពេល២៨ឆ្នាំ។ គាត់បានរៀបការជាមួយនឹង Jeanne Leuba អ្នកសរសេរនិងអ្នកកាសែត ដែលជាញឹកញាប់ចូលរួមជាមួយគាត់ក្នុងដំណើរស្រាវជ្រាវ។ ទោះបីជាក្រោយពីការចូលនិវត្តន៍ ក្នុងឆ្នាំ១៩៣២ លោក ហង់រី បាម៉ងជេរក៏បានបន្តរួមចំណែកក្នុងការសិក្សាបុរាណវិទ្យារហូតដល់ទីបញ្ចប់ជីវិត។
ការបោះពុម្ពផ្សាយ និងការរួមចំណែក
[កែប្រែ]ស្នូលនៃការសរសេររបស់លោក ហង់រី បាម៉ងជេរ បានជួយយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការយល់ និងការរក្សាទុកនូវបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។