ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವಾಗಿರುವುದು ಬಹಳ ಅಸಮಂಜಸ ಅಥವಾ ಕೆಳಮಟ್ಟದ್ದಾಗಿರುವಂಥದ್ದು, ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಜನಜನರನ್ನು ನಗಿಸಲು ಅಥವಾ ಅವರ ಗಮನ ಸೆಳೆಯಲು ಬೇಕೆಂದೇ ಬಳಸಲ್ಪಡುವಂಥದ್ದು, ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಗುಬರಿಸುವಂಥದ್ದು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿತವಾಗಲು ಮತ್ತು ಅಣಕ ಹಾಗೂ ಅಪಹಾಸ್ಯವನ್ನು ಗಳಿಸಲು ಅಥವಾ ಪ್ರಚೋದಿಸಲು ಅನುದ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುವಂಥದ್ದು.
ಸಾಮಾನ್ಯ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ, "ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದತೆ" ಪದವನ್ನು ಅಸಂಬದ್ಧತೆ ಅಥವಾ ಅವಿವೇಕದ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, "ಅಸಂಬದ್ಧತೆ" ಪದವನ್ನು ವಾದ ಹಾಗೂ ತರ್ಕದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, "ನಿರರ್ಥಕತೆ" ಪದವನ್ನು ಶಬ್ದಾರ್ಥದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಲಾದರೆ, "ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ" ಪದವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಗು, ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ, ವಿರೂಪತೆ, ಮತ್ತು ಅಸಂಗತತೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ, ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವಾದದ್ದು ತಮಾಷೆ ಹಾಗೂ ನಗೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಿಗೆ ಕೇಂದ್ರೀಯವಾಗಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಪ್ರಸಕ್ತವಾಗಿ ತಮಾಷೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ ನಗೆ, ಆಘಾತ, ವಿಡಂಬನೆ, ಅಥವಾ ಅಣಕವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ನೆನಪು, ಗಮನ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಶ್ರೇಣಿವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಮನೋಭಾವದ ಮೇಲೆ ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಈ ಅಧ್ಯಯನಗಳನ್ನು ಗಮನ, ನೆನಪು, ಮತ್ತು ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮೊದಲೇ ಇರುವ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನೋಭಾವಗಳ ನಿವಾರಣೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಜಾಹೀರಾತಿನ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಪದವನ್ನು ಹಲವುವೇಳೆ ಉದಾತ್ತ ಪದದ ವಿರುದ್ಧ ಪದವಾಗಿ ಕಾಣಲಾಗುತ್ತದೆ, ಒಂದು ವಿಪರೀತ ಹೀನತೆಯದ್ದು, ಇನ್ನೊಂದು ವಿಪರೀತ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯದ್ದು, ಮತ್ತು ಹಲವುವೇಳೆ ಒಬ್ಬರು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಒಂದು ವಿಪರೀತ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಬಹುದು.
ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವಾದದ್ದು ಹಲವುವೇಳೆ ವಿಪರೀತವಾದ ಅಸಂಗತತೆಯನ್ನು (ಒಂದರ ಪಕ್ಕ ಇನ್ನೊಂದು ಸೇರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗದ ವಸ್ತುಗಳು) ಅಥವಾ ಹೀನತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ, ಉದಾ., "ಘನತೆಯುಳ್ಳದ್ದನ್ನು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದಾಗ, ಬಲವಂತದ ಘನತೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ನಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತೀವ್ರವಾಗಿರಲು."[೧] ಕೆಲವರು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದಕ್ಕೆ ವಿರೂಪತೆಯು ಅತ್ಯಗತ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.