Carmen villanicum

Liber carminum villanicorum Ducis Calabriae

Villanicus,[1] sive carmen villanicum[2] (Hispanice: villancico ; Lusitanice: vilancete), fuit musicum Hispaniae et Lusitaniae genus, saeculis XV, XVI, et XVII creatum, praecipue in Castella, quod modum madrigalium sequitur. Orta sunt haec carmina in poematibus carminibusque incolarum urbium seu villanorum. Saepe haec carmina cum panduriis, lautis, et vihuelis canta sunt. Ioannes de Encina et Matthaeus Fletxa Vetus noti sunt ob carmina villanica.

Nunc carmina Christi Natalis carmina villanica in Hispania vocantur.

Literaria et musicalis forma

[recensere | fontem recensere]

Villanici classici sunt carmina qui habent octo syllabae. In musica, duo partes villanicus sunt: A et B. A ingeminat illi.

Nexus interni

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  2. ↑ Fons in dubia.
Musica

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!