Caverna Pāhiyangala seu litteris Singhalensibus පාහියන්ගල (scriptis academicis saepius පාහියන් ලෙන Fa Hien Cave) est spelunca Srilancae et Asiae omnis maxima. Intus reperta sunt vestigia habitationis humanae aevi palaeolithici. Episodia habitationis quattuor recognita sunt, videlicet a circiter 48 000 ad 34 000 a.p., ab 13 000 ad 12 000 a.p., ad 8700 ad 8000 a.p., ab 6000 usque in 4000 a.p. Ossa puellae feminaeque iuvenis infantiumque duarum inventa sunt quae circa 30 600 annis a.p. vivebant. Incolae animalia specierum multarum ad cibum interficiebant, simiis cercopithecoidibus praelatis inter quas sympatrias species hodiernas Macaca sinica, Trachypithecus vetulus, Semnopithecus priam.
Vicimedia Communia plura habent quae ad cavernam Pāhiyaṅgala spectant. |