Cinchona calisaya (binomen ab Hugone Algernon Weddell anno 1848 statutum) est species arborum in AndibusAmericae australis sponte virens, alibi etiam culta propter corticem unde medicamentum febrifugum quinina extrahitur. Inter synonymos C. ledgeriana citatur. Fontes nonnulli hanc speciem cum C. officinali confundunt.
1737 : Joseph de Jussieu, Description de l'arbre à quinquina: mémoire inédit (1737) (Lutetiae, 1936) Textus
1738 : La Condamine, "Sur l'arbre du quinquina" in Histoire de l'Académie royale des Sciences (pp. 226-243 apud Google Books)
1848 : Hugo Algernon Weddell in Annales des Sciences Naturelles; Botanique ser. 3 vol. 10 p. 6
1862 : Clements R. Markham, Travels in Peru and India while superintending the collection of Chinchona plants and seeds in South America, and their introduction into India. Londinii: Murray Textus apud Internet Archive
1880 : George King, A manual of Cinchona cultivation in India. Calcuttae: Superintendent of Government Printing Textus apud Internet Archive
1880 : Clements R. Markham, Peruvian bark: a popular account of the introduction of chinchona cultivation into British India. Londinii: Murray Textus apud Internet Archive
Eruditio recentior
"Cinchona" in Merlin Willcox et al., edd., Traditional Medicinal Plants and Malaria (CRC Press, 2004) (pp. 22-46 apud Google Books)