Curvisilva[1] est silva ex arboribus humilioribus cum stipitibus curvis, interdum per terram prostratis, interdum etiam spirali modo contortis. Curvisilvae in locis arboribus vix idoneis formantur: in silvitundra Arctica inter taigam et tundram, in montibus altioribus supra 1500 m altitudinis usque ad prata alpina, in litoribus oceanicis ventis fortioribus et continuis apertis. IN curvisilvis montanis, ubi stipites deorsum per declive prosternuntur, labinae nivis eos minime frangunt, in litoribus venti.
Arbores curvisilvarum diversi sunt. In Alpibus et in Balcanis Pinus mugo vulgatissima est, in Europa Boreali pinus vel betulae (in curvisilivis Fennoscandiae Betula pubescens subsp. tortuosa[2] abundat), in Siberia Occidentali piceae, in Orientali larices, in Camtschatca Pinus pumila, Betula ermanii et duschekia.
Permultae sunt species curvisilvarum Caucasicarum; hae sunt Betula medwediewii, Betula litwinowii, Quercus pontica, fagi et sorbus; in Caucaso Septentrionali etiam Prunus padus, Salix caprea, Salix kuznetzowii, Rhododendron caucasicum. In curvisilvis montium Asiae austrorientalis praeter Betulaceas, Fagaceas et Ericaceas Tamaricaceae, Caprifoliaceae, Cornaceae, Rhamnaceae, Myrtaceae, Aquifoliaceae crescunt.
In subsilva curvisilvarum montanarum vulgati sunt iuniperi, rhododendra, Ericaceae vel salices.