Equus October
Equus October fuit cursus equester, qui quotannis idibus Octobribus campo in Martio certabatur.
Sacrificium
[recensere | fontem recensere]Equus dexter bigarum victricum necabatur. Quius caput panibus aut pannibus involvebatur. Animale iactu hastae interfecto cives Suburae et Viae Sacrae inter se equi capite certabant. Si Suburanenses vincebant, caput ad turrim Mamiliam fertur. Si Sacravienses vincebant, caput ad Regiam apud forum Romanum portabatur. Cauda equi desecta ad Regiam gerebatur, "ut ex ea sanguis destillet in focum," ut apud Pompeium Festum legimus.
Causa
[recensere | fontem recensere]Causa a scriptoribus antiquis coniectabatur, sed adhuc obscura est:
- ad sacrificium Marti faciendum (apud Pompeium Festum)
- ob frugum eventum (apud Paul. Fest. 246 L.)
- ad exitium Troiae monendum (apud Timaeum rerum scriptorem) [1]
Origo
[recensere | fontem recensere]Romani nihil nisi animalia, quae edere solent, sacrificabant. Solum eo die equus molebatur.
Apud Indos aśvamedha invenitur et scriptor Giraldus Camprensis ritum Hibernicum equi describit. In parte est similitudo inter eos. Fortasse Equus October reliquiae indoeuropaei ritūs ad regnum renovandum est, sed adhuc eius origo nescitur. [2]
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Siebert, Anne Viola (Hannover), “Equus October”, in: Brill’s New Pauly, Antiquity volumes edited by: Hubert Cancik and , Helmuth Schneider, English Edition by: Christine F. Salazar, Classical Tradition volumes edited by: Manfred Landfester, English Edition by: Francis G. Gentry. Consulted online on 31 July 2019 <http://dx.doi.org/10.1163/1574-9347_bnp_e829670> First published online: 2006.
- ↑ "C. Bennett Pascal, "October Horse," Harvard Studies in Classical Philology 85 (1981), p. 287ff.
Plura legere si cupis
[recensere | fontem recensere]- James H. Dee, "Propertius IV I, 20: curtus equus and the Equus October", Mnemosyne, Fourth Series, 1973: 289
- George Devereux, "The "Equus October" Ritual Reconsidered", Mnemosyne, 1970: 297-301
- Georges Dumézil, "Le Cheval d'octobre October eqvvs" in Fêtes romaines d'été et d'automne ; suivi de Dix questions romaines, Gallimard, 1975: 145-156 et "Derniers soubresauts du cheval d'octobre", ibidem pp.177-219. Recensio critica Altera recensio critica Nonnullae paginae apud Guglum librorum
- Attilio Mastrocinque, «October Equus », Hélade, 2016(2): 35-42
- C. Bennett Pascal, "October Horse", Harvard Studies in Classical Philology, 1981: 261-291
- Gerhard Radke, "October equus", Latomus, 1990: 343-351
- Michel Rousseau, "Le cheval d’octobre (October equus) éclairé par M. Georges Dumézil", Bulletin de l'Académie Vétérinaire de France, 1976: 125-127
- "Note sur la caudectomie rituelle de l’october equus", Bulletin de l'Académie Vétérinaire de France, 1974: 79-81
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Le Dictionnaire des Antiquités Grecques et Romaines de Daremberg et Saglio
- Enquête sur une enquête dans le fonds Georges Dumézil : les mystères du Cheval d’Octobre (3e et dernier épisode)
Adonia • Agonalia • Ambarvalia • Amburbium • Argei • Armilustrium • Ludi Apollinares • Augustalia • Bacchanalia • Sacra Bonae Deae • Brumalia • Ludi Capitolini • Caprotinia • Caristia • Carmentalia • Cerealia • Compitalia • Consualia • Divalia • Eponalia • Equirria • Equus October • Faunalia • Februa • Feralia • Floralia • Fontinalia • Fordicidia • Furrinalia • Hilaria • Ieiunium Cereris • Iovis epulum • Iuturnalia • Larentalia • Feriae Latinae • Lemuralia • Liberalia • Lucaria • Lupercalia • Matralia • Matronalia • Meditrinalia • Megalesia • Mercuralia • Navigium Isidis • Nemoralia • Neptunalia • Opalia • Opiconsivia • Parentalia • Parilia • Portumnalia • Poplifugia • Ludi Plebeii • Quinquatria • Quinquatrus minusculae • Quirinalia • Regifugium • Robigalia • Ludi Romani • Saturnalia • Sol invictus • Rosalia • Ludi Saeculares • Sementivae • Septimontium • Ludi Taurii • Terminalia • Tubilustrium • Veneralia • Sacra Veneris Genetricis • Vertumnalia • Vestalia • Vinalia • Vitulatio • Volturnalia • Vulcanalia