Familia
Gaius Claudius Marcellus (mortuus circa 48 a.C.n.) fuit senator Romanus qui consulatum anno 49 a.C.n. cum Lucio Cornelio Lentulo Crure gessit. In bello civili Pompei fautor et Caesaris inimicus fuit.
Gaius nobili Claudiorum Marcellorum gente ortus frater minor consulis anni 51 a.C.n., Marci Claudii Marcelli, et patruelis consulis anni 50 a.C.n., Gai Claudii Marcelli, erat[1].
Mense Ianuario 49 a.C.n. simul cum Pompeio et collega in Campaniam Caesarianas legiones in Italiam inrumpentes effugit, antequam vere ineunte e Brundisio in Epirum cum plerisque senatoribus et magistratibus traiceret. Eo anno nomen Lentuli cum nomine collegae Marcelli (LENT MAR COS) in quattuor variis denariis[2] legitur, quorum primus in Sicilia percussus saepe dicitur[3] (nam trisceles insigne Siciliae erat), ubi fortasse consules brevi morati sunt[4] antequam in Epirum traicerent. Tres reliqui in Graecia vel Asia cusi sunt[5] : etenim Pompeius consules in hanc provinciam miserat ad pecuniam militesque legendos (Lentulus Crus duas legiones ibi legit[6]). Nec Pompeiani Thessalonicae hiemantes ad annum 48 a.C.n. novos consules designarunt : Marcellus titulo mutato (proconsul, non iam consul dicebatur) eodem munere quo priore anno fungebatur, sed vera potentia penes Pompeium omnis erat[7]. Tunc temporis Marcellus Rhodiorum navium classi in mari Hadriatico praeerat[8]. Nec quicquam de eo postea accepimus, unde circa id tempus obiisse vulgo colligitur.
Antecessores: Lucius Aemilius Lepidus Paullus et Gaius Claudius Marcellus |
Consul 49 a.C.n. cum Lucio Cornelio Lentulo Crure |
Successores: Gaius Iulius Caesar II, Publius Servilius Isauricus I |