Guillelmus (natus anno circiter 1065; mortuus inter 1025 et 1038) fuit Baderonis filius neposque Wihenoci qui inter annos 1075 (vel antea) et 1082 dominium Monemutae, una cum castello ibi in finibus Cambriae et Angliae posito, iussu regis Guillelmi I regis tenuit. Wihenoco a saeculo in coenobium recedente, prole legitimo carente, Guillelmus, etiam iuvenis, huius dominii heres factus est et usque ad mortem tenuit. De Monemuta urbe et de castello a Guillelmo Baderonis f. possessis in textu Libri de Wintonia (anno 1087 confecto) legitur.[1]
Guillelmus uxorem Hadewis, origine ignoto, duxit et ex eam duas filias filiumque unum genuit, scilicet:
Iveta et Advenia,[2] quarum una, viro quodam "de Cormeliis" nupto, filios tres peperit Guillelmi nepotes, i.e. Ricardum, Robertum et Alexandrum de Cormeliis[3]
Baderon de Monemuta, qui Guillelmi heres fit in dominio Monemutense et usque in annis 1170/1176 retinuit
↑"Robertus Walensis, filius Domni Willelmi": J. Horace Round, ed., Calendar of Documents Preserved in France: 918-1206: Anjou: part 2 (1899) no. 1133, 1136
↑J. Horace Round, ed., Calendar of Documents Preserved in France: 918-1206: Anjou: part 2 (1899) no. 1133
↑J. Horace Round, ed., Calendar of Documents Preserved in France: 918-1206: Anjou: part 2 (1899) no. 1138; cf. William Farrer, An outline itinerary of King Henry the First (Oxoniae, 1920) p. 13 Textus apud archive.org
Ellis, Landholders of Gloucestershire (1880) pp. 91-93
H. Guillotel, "Une famille bretonne au service du Conquérant: les Baderon" in Droit privé et Institutions régionales: études historiques offertes à Jean Yver (Lutetiae: Presses Universitaires de France, 1974) pp. 361-367 (Paginae selectae apud Google Books)
K. S. B. Keats-Rohan, Domesday people: Prosopography of persons occurring in English documents, 1066-1166 vol. 1 (Boydell & Brewer, 1999) p. 484 et alibi (Paginae selectae apud Google Books)
Keith Kissack, Mediaeval Monmouth (Monemutae: Monmouth Historical and Educational Trust, 1974)