Institutiones nationales iurum humanorum

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Institutiones nationales iurum humanorum[1] sive NHRIs (Anglice National human rights institutions) est systema institutionum liberarum a rectione in quique civitate ad iura humana promovendum definitas a "Principio Lutetiae" quod admissus est a Commissione Consociationis Nationum de Iuribus Humanis (cum resolutio 1992/54) deinde Communi Coventu (cum A/RES/48/134) anno 1993.[2]

Hodie circa 110 civitates hanc institutionem constituaverunt. Et missio sua sunt; rectioni, parlamenti nationali et cetera auctoritate implementum pactionis de iuribus humanis et legis de iuribus humanis postulat, educationes de iuribus humanis in schola, universitate et societate dare, contra omnes formas discriminationis pugnat, iura vulnerabilium, sicut impubes, mulier, laborator migrationis, refugii et homines cum invaliditate physicae et mentalibus protegere, et remediam et concordiam victimis docere ac dare quae iura humana sua violatae sunt. De institutionibus, etiam Declaratio et propositum Vindobonae[3] et Pactio de iuribus hominum invalidorum[4] dixerunt.

Quisue institutio libera ex rectione etiam de re pecuniarum et Commissio Internatinalis Cooperationis institutionium nationalium iurum humanorum, ut organizatio internationalis cooperativa stat.

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. ↑ Situs Consociationis Nationum.
  3. ↑ Declaratio et propositum Vindobonae, Sectio II, paragraphus 84.
  4. ↑ Pactio de iuribus hominum invalidorum, articulus 33.

Nexus interni